فراز و نشیب‌های مناسبات ایران و افغانستان

دومین نشست وزرای خارجه ۶ کشور همسایه افغانستان (ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان، پاکستان، ایران و چین) به اضافه روسیه روز چهارشنبه در تهران بدون حضور نماینده هیئت حاکمه در کابل برگزار شد، چراکه بنابر تصمیم مشارکت‌کنندگان، دعوتی از گروه طالبان برای شرکت در اجلاس به عمل نیامده بود.

امری که نشان داد دولت‌های همسایه افغانستان همچنان درباره پذیرفتن حاکمیت گروه طالبان بر افغانستان و شیوه حکمرانی آن‌ها، تردیدهای جدی دارند، و فعلاً قصد ندارند با دعوت رسمی، به هیئت حاکمه غیرفراگیر و یکدست طالبان، نوعی رسمیت و مشروعیت بخشند.

اما در میان این کشورها، به نظر می‌رسد، چالش سلطه طالبان بر افغانستان برای ایران، عمیق‌تر و شامل پیچیدگی‌هایی است که شناخت فضای حاکم بر مناسبات و گمانه‌زنی درباره معادلات میان دو همسایه را دشوار می‌کند.

مراقب آرزوهایت باش؛ دشمنِ دشمن، الزماً دوست شما نیست

prothomalo-english_2020-08_c7312768-50b2-49e8-99d6-9b46c812c765_2020_07_31T151322Z_252929460_RC2F4I9EVFID_RTRMADP_3_USA_AFGHANISTAN_TALIBAN

فرناز فصیحی، روزنامه‌نگار نیویورک‌تایمز، در مقاله‌ای برای این روزنامه، تحلیل کرده است که اگرچه خواسته تهران مبنی بر خروج ایالات متحده از همسایه شرقی‌اش برآورده شده است، اما «تسلط طالبان بر افغانستان، انبوهی از مشکلات را برای ایران ایجاد می‌کند، که هیچ‌یک راه حل آسانی ندارند». خانم فصیحی در این مقاله نوشته است: 

«۲۰ سال است که مقامات ایرانی گفته اند که خواهان خروج ارتش آمریکا از افغانستان هستند. اما زمانی که ایالات متحده سرانجام در ماه اوت افغانستان را ترک کرد، تسلط سریع طالبان، ایران را غافلگیر کرد. ناگهان، ایران، یک کشور با اکثریت مسلمان شیعه، یک حکومت مذهبی سنی جهادگرا در مرز خود داشت که به طور گسترده به عنوان ضد شیعه شناخته می شود.

مشروح این گزارش را در اقتصادنیوز با تیتر«آیا دشمنِ دشمن ایران، دوست این کشور است؟» بخوانید.

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.