احیای برجام چه تاثیری در تحولات منطقه دارد؟
کارشناس مسائل بین المللی به این پرسش پاسخ داد که برجام در صورت احیا و یا عدم احیا چه تاثیری را بر تحولات منطقه می گذارد.
سیدعلاءالدین غروی در این باره گفت: متاسفانه تحرکاتی که در میان بخشی از نمایندگان مجلس و برخی محافل دیگر مشاهده میشود که به طور آشکار با نفس مذاکره و پایان بخشیدن به تحریمهای اقتصادی نفس گیر، مخالفت میکنند، بسیار شگفت انگیز و تاسف آور است. ایران خواستار گرفتن تضمین از آمریکا در رابطه با برجام برای عدم خروج مجدد است. دولت آمریکا این اقدام را نخواهد کرد چرا که در آن صورت کنگره باید آن را تصویب کند. در کنگره، هم دموکرات ها و هم جمهوری خواهان علیه ایران اجماع دارند. حتی به بایدن برای مسائل حقوق بشری و غیره برای گنجاندن آن در برجام فشار زیادی وارد می کنند اما بایدن معتقد است که فعلا باید روی برجام متمرکز شد تا این معضل حل شود و در گام بعدی مسایل منطقه ای و نقش ایران در منطقه مورد مذاکره قرار گیرد. از طرفی بر خلاف چند هفته پیش، لحن مذاکره کنندگان آمریکایی نیز تغییر کرده است. البته باید در نظر داشت که آمریکایی ها منتظر استقرار دولت جدید هستند تا ببینند چه سیاستی را در پیش خواهد گرفت. اینکه یک تفکر در سه قوه مجزا در ایران باهم کار کنند برای آمریکایی ها بسیار مهم است.
این کارشناس در پاسخ به اینکه ایران چه راه حلی در این رابطه پیش رو دارد گفت: یکی از اقدامات مهم ایران می تواند استفاده از ظرفیت های مهم آسیا باشد. آسیا فقط چین نیست و قرن ۲۱ هم دیگر قرن آمریکایی نیست و آن را قرن آسیایی می دانند. چین به سرعت در حال پیشرفت است و آمریکا کمیته هایی را با بودجه چند میلیارد دلاری فقط برای مقابله با آن و پیشبرد برنامه چین ستیزی تشکیل داده است.ایران به عنوان مهم ترین کشور غرب آسیا باید نقش تاریخی خود را در پیشبرد اهداف قرن آسیایی بخوبی ایفا نماید. انعقاد موافقت نامه جامع همکاریهای اقتصادی با چین و سرمایه گذاری کلان آن کشور در برنامه زیربنایی ایران، برای ایرانی که در طول چهار دهه گذشته مورد بی توجهی و یا تحریم غربی ها بوده، بسیار حیاتی است. ایران تشنه سرمایه گذاری در زیر ساخت های اقتصادی و صنعتی است. شکی نیست که هر نوع همکاری باید با حفظ منافع ملی کشور همراه باشد. کشور ما چهل سال است که از سرمایه گذاری های کلان محروم مانده است. تجهیزات مربوط به بخش نفت و گاز در دریا و خشکی در حال فرسودگی است و باید نوسازی شود. صنایع تولیدی کشور، ده ها میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد. این سرمایه توسط کدام کشور باید تامین شود؟ آمریکا و اروپا که حاضر نیستند. پس بنابراین چین می تواند با حفظ منافع ملی ایران این سرمایه را وارد ایران کند و از مزایای آن هر دو کشور بهره مند شوند. هر نوع قرارداد و تجارت دو جانبه، مساله ای دو طرفه و در واقع بده بستان است. این موضوع در روابط ایران با آمریکا و اروپا نیز صدق می کند در قبال دریافت امتیاز، امتیازی باید واگذار شود. با صادرات نفت و انرژی چین می تواند زیرساخت های ایران را رشد دهد و فرودگاه ها و صنایع زیربنایی و بندری ارتقا یابد.ایران مهترین کشور غرب آسیا و چین مهمترین کشور شرق آسیا است. ما باید به عنوان قدرت بزرگ غرب آسیا قدر موقعیت و جایگاه ویژه خود را بدانیم و با شرق تعامل سازنده ای داشته باشیم. دوری از شعارزدگی و اجرای سیاست های خردمندانه از ضروریات است. باید بتوانیم با اتکا به این موارد ایران را به عنوان قدرت اقتصادی و تولیدی غرب آسیا مطرح کنیم و ضمن نزدیکی به آسیا و اوراسیا به سمت تنش زدایی با غرب و نیز همسایگان خود حرکت کنیم.
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
