ارتش آمریکا به بهانه حمله راکتی به پایگاه اربیل مواضع کتائب حزب الله را در مرزهای سوریه بمباران کرد؛ چنین اقدامی پیشتر در دوره ریاست جمهوری ترامپ بطور مکرر از سال ۹۸ شروع شد و در آخرین ماه های ریاست ترامپ تشدید هم شد.

نیروهای مقاومت اسلامی و الحشدالشعبی هر بار هرگونه دست داشتن در حملات راکتی به پایگاه های آمریکا در عراق را هم تکذیب و هم محکوم کردند و از دولت عراق خواستند تا این حملات مشکوک را مورد تحقیق و بررسی دقیق قرار دهد و عوامل آن را معرفی و با آنان برخورد کند.

اما آخرین بار در حمله راکتی به پایگاه آمریکایی ها در اربیل، گروه های مقاومت اسلامی، این حملات را مشکوک و کار نیروهای حامی تروریسم و داعشی ها و متناسب با سیاست های آمریکا و اسرائیل در منطقه دانستند.

این موضع گروه های الحشدالشعبی ازجنبه های مختلف قابل بررسی است؛

اول اینکه عوامل هیچیک از این حملات راکتی در قالب یک تحقیقات همه جانبه از سوی مراجع مستقل عراقی و حتی آمریکا اعلام نشده و این آمریکایی ها هستند که یک جانبه گروه های الحشدالشعبی را متهم می کنند؛ بدون هیچ مدرک و سندی!

دوم اینکه، آمریکایی ها در حالی نیروهای مقاومت اسلامی را که بار اصلی جنگ علیه تروریسم و بخصوص داعش را در منطقه بدوش کشیده اند، متهم می کنند که این گروه ها هدف اصلی خود را بر ثبات منطقه تعریف کرده و در چارچوب منافع ملی کشورشان اقدام می کنند.

این گروه ها، تحت کنترل کامل سازمان الحشدالشعبی عمل می کنند که بخشی از بدنه رسمی سازمان نظامی عراق محسوب می شود.

گروه های مقاومت، گروه هایی اصیل و با اهدافی کاملا مشخص و اعلام شده در صحنه عراق حضور دارند و همواره بدون ترس و واهمه مسئولیت اقدامات خود را برعهده می گیرند و حتی در مقابل ارتش آمریکا نیز هراسی ندارند.

تناقض ها در برخورد آمریکایی ها با مساله حملات راکتی، بویژه آنجا بیرون می زند که در اتهام زنی به نیروهای مقاومت شتابزده عمل می کنند که این روش از کشوری که مدعی است جهان را باید مدیریت کند و ادعا دارد همه امور و تصمیماتش بر اساس مطالعات و تحقیقات همه جانبه و درچارچوب عقلانیت انجام می گیرد، تردید آمیز و شک برانگیز می نماید.

به علاوه بسیاری از کارشناسان مستقل و ناظران آگاه به مسائل منطقه و عراق طی دو سال گذشته بارها اعلام کرده اند که احتمال دست داشتن جریان های ثالث برای برهم زدن امنیت منطقه و بخصوص عراق وجود دارد، اما آمریکایی ها به آن بی اعتنایی کرده اند، چرا؟ جریان هایی مانند رژیم صهیونیستی و رژیم سعودی از هرگونه تحول جدی در راستای تنش زدایی خشمگین هستند و تمام توان خود را از جنبه های مختلف اعم از لابی های قدرتمند و تزریق پول و تحت فشار قرار دادن هیات حاکمه آمریکا و همچنین خریدن مقامات و شخصیت های سیاسی آمریکایی بکار گرفته اند تا نه تنها برجام که هرگونه زمینه ای برای حل اختلافات منطقه ای را نابود کنند.

سعودی ها برای بی ثباتی منطقه و عراق باردیگر به برنامه های قدیمی خود جهت احیای حزب بعث در عراق برگشته اند که آخرین تلاش آنان مصاحبه با دختر صدام (رعد) است که قطعا با هدف به هم ریختن اوضاع نه چندان با ثبات عراق صورت گرفته است.

اما موارد اساسی در ارتباط با این حملات راکتی مشکوک وجود دارد که دقت در آن رازهای پنهان در این حملات را آشکار می کند.  

یکی از دلایل مهمی که ثابت می کند این حملات، اقدامی دشمنانه علیه آمریکا نیست اینکه ، معمولا به اطراف پایگاه ها شلیک می شود و عمدتا کم خسارت و با تلفات بسیار اندک است که هربارعمدتا یک تا دو زخمی برجا می گذارد که البته در رسانه ها، تصویری از آنان دیده نمی شود و برخی معدود موارد هم هست مانند حمله سال گذشته به پایگاه کرکوک که ادعا شد یک پیمانکار آمریکایی کشته شده است، اما در این حملات هیچگاه نظامیان آمریکایی زخمی نمی شوند، چرا؟

این حملات که از منظر گروه های مقاومت کور و فاقد ارزش نظامی است، کاملا کنترل شده است و اتاق فرماندهی این حملات می داند که همه چیز در حد یک نمایش است. این درحالی است که توان و استعداد نیروهای مقاومت برای آمریکایی ها شناخته شده نیست ، اما خوب می دانند که در عملیات بسیار دقیق هستند.

یک احتمال هم داده می شود که جدی است و آن حملات راکتی می بایست طراحی خود آمریکایی ها و همراهی برخی جریان های طرفدار آمریکا در عراق باشد، حال اینکه این حملات سازماندهی شده و برنامه ریزی شده است یا خودسرانه صورت می گیرد، مشخص نیست. بویژه آنکه در داخل آمریکا برخی جریان ها خواستار خروج از عراق و برخی دیگر خواستار ابقای این نیروها در منطقه و عراق هستند و متقابلا در عراق هم جریان های اصیل خواستار خروج نظامیان آمریکایی از کشورشان هستند و این مساله را از راه های حقوقی و در چارچوب مصوبه پارلمان عراق دنبال می کنند ، اما همزمان گروه هایی نیز هستند که به شدت مخالف خروج آمریکایی ها از عراق هستند که شناسایی این جریان ها کار چندان دشواری نیست.

در کنار اینها اقدامات مرموزانه ارتش آمریکا در مناطق مرزی عراق با سوریه است، همان منطقه ای که داعش این روزها از آنجا در حال جان گرفتن است. نقل و انتقال و جابجایی فرماندهان و نیروهای داعش در قالب کاروان های نظامی آمریکا و نیروهای ائتلاف چیزی نیست که از نظرها پنهان بماند.

به این ترتیب اصلی ترین دلیل بازی پینگ پنگ راکتی در عراق را می توان در دو نکته جست وجو کرد، اولی تلاش برای خنثی کردن قانون پارلمان عراق که پس از ترور ناجوانمردانه فرماندهان جنگ علیه تروریسم ، حاج قاسم و ابومهدی در دی ماه ۹۸ به تصویب رسید و دومی همزمانی تضعیف الحشدالشعبی با بازسازی ساختار و تشکیلات داعش در عراق تا پازل بهانه های آمریکا برای ادامه حضور در عراق جفت شوند.

از همین رو حملات راکتی تنها بهانه ای برای آمریکایی هاست تا عراق را ترک نکنند.

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.