سیاست دوگانه اروپا در قبال ایران و کشورهای جهان
در مورد استاندارد دوگانه کشورهای غربی بویژه اروپا بحثهای جدی و فراوانی وجود دارد؛ برای نمونه آنها در حالیکه بخاطر نقض حقوق بشر در برخی از کشورها گلو پاره کرده و گریبان چاک می کنند، در مقابل نقض کلان حقوق بشر توسط کشورهای همپیمان، روزه سکوت گرفته و حتی به یاری آنها می شتابند.
آنها در مورد شهروندان یک کشور واحد نیز موضعی متناقض دارند و موضع آنها بستگی به این دارد که چه کسی علیه آن شهروند اقدامی کرده است. در اینجا گناهکار یا بی گناه بودن آن شهروند اهمیتی ندارد. برای نمونه وقتی شهروندان ایرانی به دست مجازات سپرده می شوند، آنها بلافاصله واکنش تندی نشان می دهند، ولی وقتی شهروندان ایرانی بطور غیرقانونی و بصورت وحشیانه بدست رژیمهای تروریستی آمریکا و اسرائیل شهید می شوند، در بهترین حالت، سکوت مرگبار می گیرند. این مورد را اخیرا در ترور سردار شهید سلیمانی و دانشمند شهید فخری زاده در مقابل اعدام دو نفر به حکم دادگاههای کشورمان مشاهده کردیم. بر اساس چنین استانداردی، کشته شدن شهروندان ایرانی اصلا اهمیتی ندارد و آنچه موضع اروپاییان را شکل می دهد، اقدام کننده علیه شهروند ایرانی است.
اگر جان شهروندان ایرانی برای کشورهای اروپایی ارزش داشت، آنها راه دیگری را در قبال جنگ و تروریسم اقتصادی و درمانی آمریکا علیه مردم کشورمان که جنایت علیه بشریت به حساب می آید، بر می گزیدند. اروپا می توانست با اجرای تعهدات برجامی خود، بسیاری از آلام شهروندان ایرانی را تسکین بخشد، ولی بی عملی اروپا و توسل آنها به گفتار درمانی، درد و رنج شهروندان ایرانی را دوچندان کرده است. رفتار آنها تعبیری جز همراهی با جنایات آمریکا علیه مردم کشورمان ندارد، آنها حتی اقلام درمانی و تجهیزات پزشکی مورد نیاز کشورمان در دوران پاندمی کرونا را از بیماران صعب العلاج کشورمان دریغ می کنند. نمونه بارز آن اقدام سوئد در ممنوعیت تحویل پانسمانهای مخصوص به بیماران پروانه ای کشورمان است که موجب مرگ تعدادی از آنها شد.
وضعیت فاجعه بار مردم یمن، تصویر تمام نمای پایبندی کشورهای اروپایی به حقوق بشر است. در سایه پشتیبانی کشورهایی نظیر انگلیس، فرانسه، آلمان، بلژیک، اسپانیا و ... و تامین تسلیحاتی عربستان سعودی توسط آنها، ریاض به کشتار زنان و مردان پیر و کودکان معصوم یمنی می پردازد. در سایه حمایت‌های مدافعین دروغین حقوق بشر، بزرگترین جنایات علیه بشریت در یمن رخ می‌دهد.
به گزارش دیده بان حقوق بشر درگیری مسلحانه در یمن منجر به بزرگترین بحران انسانی در جهان شده است و از سال ۲۰۱۵ علاوه بر نظامیان، بیش از ۱۷۵۰۰ شهروند غیرنظامی یمنی کشته و زخمی شده‌اند که یک چهارم آنها زنان و کودکان هستند. بیش از ۲۰ میلیون نفر در یمن ناامنی غذایی را تجربه می‌کنند و ۱۰ میلیون نفر از آنها در معرض خطر قحطی هستند. آمار حملات عمدی به اهداف غیرنظامی بسیار بالا بوده و دیدبان حقوق بشر ۹۰ مورد از آنها از جمله حمله به قایقهای ماهیگیری را ثبت کرده است.
بنابر اعلام دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد، بیش از ۲۴ میلیون یمنی به کمکهای غذایی نیازمندند. آمار سازمان‌های بین‌المللی حاکی از این است که ۱۴ میلیون یمنی دسترسی به خدمات درمانی مستقیم ندارند. ۵۰ درصد از مراکز درمانی به حالت تعلیق درآمده و مابقی بخاطر نداشتن دارو نمی‌توانند بطور کامل خدمات ارایه دهند. علاوه بر این، بیش از ۱۵ میلیون یمنی دسترسی به آب ندارند که باعث انتشار بسیاری از بیماری های واگیردار شده است.
استاندارد دوگانه اروپا در زمینه فعالیتهای منطقه ای، تروریسم، مسایل دفاعی و نظامی و ... هم، صدق می کند. اگر ایران با دعوت دولتهای رسمی حاکم و بطور قانونی برای کمک رسانی به مبارزه با تروریسم به کشوری نیروی مستشاری می فرستد، غیرقانونی تلقی می شود؛ ولی اگر نیروهای برخی از کشورها بطور غیرقانونی و با نقض حاکمیت یک کشوری وارد خاک آن شده و همراه با تروریستها، علیه دولت رسمی آن کشور اقدام نظامی می کنند، کار قانونی انجام داده اند. نمونه آشکار آن را می توان در سوریه و عراق دید.
این یک فاجعه تاریخی است که اروپا تروریسم را بر اساس منافع خود تعریف کرده و از آن بطور گزینشی در راستای اهداف خود استفاده می کند. ایران که از ابتدای سالهای پیروزی انقلاب اسلامی قربانی تروریسم بوده و بیشترین نقش را هم در مبارزه با تروریسم از جمله داعش داشته، حامی تروریسم معرفی می شود و در حالیکه، رژیمهای تروریستی آمریکا، اسرائیل، عربستان سعودی و امارات عربی متحده که خالق و پشتیبان گروههای تروریستی چون القاعده، داعش و ... بوده اند، ضد تروریسم تلقی می شوند.
کشورهای اروپایی حتی به گروههای تروریستی که قاتل بسیاری از شخصیتها و مردم عادی کشورمان بوده اند، پناه می دهند تا با خیال راحت به برنامه ریزی خود برای اجرای طرحهای تروریستی خود در ایران ادامه دهند. حضور اعضای گروهکهای تروریستی منافقین در فرانسه، پژاک در آلمان و الاحوازیه در دانمارک و هلند، نمونه هایی از این موارد هستند. آلمان که در تسلیح رژیم صدام به سلاحهای شیمیایی برای قتل عام مدافعین کشورمان سهم عمده ای داشته، با نادیده گرفتن تمامی مقررات و قوانین بین المللی، از پایگاه رامشتاین خود به کمک اطلاعاتی پهپادهای رژیم تروریستی آمریکا می شتابد تا سردار شهید سلیمانی بزرگترین دشمن تروریسم را ترور کند.
برنامه صلح آمیز هسته ای، تقویت نیروی دفاعی و نظامی و توسعه برنامه موشکی ایران هرگز برای اروپا قابل قبول نبوده، ولی در سکوت رضایت آمیز اروپا، ریاض به توسعه برنامه موشکی، پهپادی و حتی برنامه هسته ای مشغول است. اگر ایران بدنبال توسعه برنامه موشکی است، بخاطر ضربه ای است که در زمان جنگ تحمیلی ۸ ساله از جانب رژیم متجاوز صدام تحت حمایت کامل کشورهای اروپایی، خورد. در حالیکه کشورهای اروپایی در کنار رژیم تروریستی آمریکا، رژیم صدام را تا بن دندان به انواع سلاحهای مخرب تسلیح کردند، تحریم ایران توسط همین کشورها، دفاع را بسیار سخت کرده بود.
ایران بواسطه انواع و اقسام تحریمهای ظالمانه از جمله تحریم تسلیحاتی سازمان مللی که تا مهر سال جاری ادامه داشت، تصمیم به خودکفایی نظامی بویژه موشکی برای دفاع گرفت. سابقه بیش از ۲۰۰ سال گذشته ایران بخوبی نشان می دهد که ایران متجاوز نبوده و تلاش آن برای تقویت بنیه دفاعی در مقابل کشورهای متخاصم است. کشورهای اروپایی در کنار آمریکا که نتوانستند پیچهای برنامه صلح آمیز هسته ای ایران را باز کنند، تلاش زیادی کردند که تحریم تسلیحاتی ایران برخلاف مفاد برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل در مهرماه لغو نشود، ولی موفق نشدند. آنها هنوز هم بدنبال محدودسازی یا نابودی برنامه موشکی ایران هستند و اگر شانسی در این زمینه داشته باشند، دریغ نخواهند کرد.
در میان چنین جنجالی در قبال برنامه موشکی ایران و مسجل بودن تجاوزگری ریاض، برنامه موشکی، پهپادی و حتی هسته ای آن با سکوت رضایت آمیز کشورهای اروپایی، پیش می رود. اوایل فوریه ۲۰۱۹ پس از گذشت بیش از سه دهه از اولین خریدهای موشکی عربستان از چین (موشک‌های دانگ فنگ) تصاویر ماهواره‌ای از صحرای عربستان در ۲۳۰ کیلومتری غرب ریاض و از پایگاه موشکی الوطه منتشر شد که به گفته کارشناسان نظامی نشان دهنده برنامه موشکی ریاض بود. این تصاویر نشان دهنده وسعت کافی این منطقه برای ساخت و سوخت گیری موشک‌های بالستیک بود. وجود یک ایستگاه پرتاب موشک و قرار داشتن یک موشک آماده آزمایش در تصاویر منتشر شده، عامل کلیدی و نشان‌دهنده تلاش عربستان برای ساخت موشک است.
خبرها تصاویر و گزارش‌های مربوط به برنامه موشکی عربستان در شبکه‌های دیلی‌میل، سی ان بی سی، آسوشیتدپرس، سی ان ان و برخی خبرگزاری‌های دیگر منتشر شده است. ریاض در راهبرد نظامی خود برنامه موشکی را با جدیت پیگیری می کند و علاوه بر خرید این فناوری از کشورهای دیگر به تولید بومی آن هم اقدام کرده است. در این راستا شرکت صنایع نظامی عربستان توسعه موشک و تسلیحات هدایت شونده، پرتابگرها، سلاح های متعارف و مهمات را در دستور کار قرار داده است.
عربستان سعودی بومی‌سازی و خرید انواع پهپادهای نظامی و غیرنظامی را نیز در دستور کار خود دارد و چین، آمریکا و کشورهای اروپایی تامین کنندگان پهپاد و فن آوری مربوطه برای ریاض بوده اند. پهپادهای آمریکایی و اروپایی بارها علیه مردم مظلوم یمن بکار گرفته شده و آنها را به خاک و خون کشیده اند.
روزنامه گاردین در شهریور گذشته از دستیابی به اسنادی خبر داد که حاکی از احتمال بی‌نیازی عربستان به منابع اورانیوم مورد نیاز برای تولید سوخت هسته‌ای و در نهایت سلاح اتمی است. آنگونه که از اسناد برمی‌آید، ذخایر معادن اورانیوم عربستان احتمالا به حدی غنی هست که راه این کشور را برای ساخت سوخت هسته‌ای و در نهایت سلاح اتمی، هموار کند. به گزارش اسپوتنیک، برخی اظهارات درباره برنامه هسته ای عربستان نگران کننده است. در ۲۰۱۸، ولیعهد محمد بن سلمان گفت که اگر ایران سلاح های هسته ای بدست آورد، پادشاهی از آن پیروی خواهد کرد. چگونه ریاض می تواند صاحب سلاح های هسته ای شود؟ اولین و ساده ترین راه - خرید آن از پاکستان است... دوم، ایجاد زیرساخت های خودی برای تولید سلاح های هسته ای است. نکته اصلی در اینجا نیروگاه هسته ای نیست، بلکه چرخه هسته ای کامل است...
این که برنامه هسته ای عربستان تا کجا توسعه و بهبود خواهد یافت به موقعیت خاص منطقه خاورمیانه و جهان بستگی دارد. سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان های بین المللی مستقر در وین، در شهریور امسال، ضمن ابراز نگرانی از عدم اجرای کامل موافقتنامه جامع پادمان توسط عربستان سعودی و سکوت برخی کشورهای مدعی، به افشای برخی فعالیت های هسته ای مخفی این رژیم اشاره کرد و از آژانس و شورای حکام خواست تا اطمینان حاصل کنند که ریاض به تعهدات خود ذیل موافقتنامه جامع پادمان پایبند باشد.
بحث در مورد استانداردهای دوگانه کشورهای اروپایی، بسیار گسترده است و در مورد آن می توان «مثنوی هفت من کاغذ» نوشت. در پایان ذکر موردی دیگر خالی از لطف نخواهد بود: فرانسه که فریاد دفاع از حقوق بشر و دموکراسی اش گوش فلک را کر کرده، علاوه بر سرکوب معترضین داخلی به سیاستهای اقتصادی این کشور، اخیرا در سکوت رسانه ای، میزبان دیکتاتور کودتاچی مصر بود و بطور مخفیانه به او نشان لژیون دونور داد. دیکتاتوری که تعداد بیشماری از مردم مصر را در تظاهرات اعتراض آمیز سرکوب، در سیاهچا‌لها زندانی و یا اعدام کرده است. باید به کشورهای اروپایی در این حد از دوگانگی و تزویر و ریا دستمریزاد گفت.
نویسنده: محمدحسین نامدار، کارشناس روابط بین الملل
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
