در همین راستا باید گفت که طرح تحریم اپل یا به زعم نویسندگان همان تحریم آیفون، اشکالات بسیار قابل توجهی در دل خود دارد.

نخست باید توجه داشته باشید که طراحان این طرح از پایه و اساس طرح را برای تحریم شرکتی نوشته‌اند که وجود خارجی ندارد و این از آن جهت حائز اهمیت است که طرح توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران یعنی قوه ‌قانونگذار یک کشور نوشته و همین موضوع واکنش‌های نه‌ چندان مناسبی را چه در داخل و چه در خارج از کشور به همراه داشت.

نکته دیگر این است که متاسفانه روش‌های مقابله با مشکلات در ایران، روش‌های نامناسبی است. در همین موضوع اپل، با توجه به اینکه عمده نمایندگان مجلس از محصولات مختلف این شرکت نظیر نوت‌بوک یا تلفن‌های همراه استفاده می‌کنند به جای تهیه چنین طرحی می‌توانند به شکل غیررسمی و با نخریدن محصولات آن شرکت این اقدام را انجام دهند ...

بنابراین به عقیده من اگر فردی به شکل واقعی و نه صرفا در ظاهر قصد مقابله با شرکت اپل یا ایالات متحده امریکا را دارد، بهتر است از خود و خانواده‌اش در مرحله نخست با نخریدن هیچ یک از محصولات این شرکت آغاز کند. در جهان امروز کشورها برای مقابله به مثل با کشورهای تحریم‌کننده و انجام‌دهنده اقدامات خصمانه از دانش فنی و ارتباطات بین‌المللی خود به جای تهیه طرح‌های اینچنینی و رفتارهای غیرکارشناسانه‌ای از این دست استفاده می‌کنند. بدین معنا مهم‌ترین عاملی که می‌تواند باعث مقابله به مثل یک کشور شود، دستیابی به دانش فنی در حدی بالاتر از کشور تحریم‌کننده است تا بتواند برند هدف را در کشور مذکور در رتبه‌ای بعد از کشور خود قرار دهد. بنابراین و با توجه به عدم وجود چنین شرایطی در ایران بهتر است، نمایندگان به جای طرح‌هایی از این دست که مستقیما با اعتبار مجلس سروکار دارد به دنبال راه‌های ارتقای دانش فنی ایران باشند.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.