مشکل ما برای واردات داروی ساخته شده کمتر است ولی در حوزه مواد اولیه که همکارهای تولیدکننده از آن استفاده می‌کنند، مشکل داریم. چرا که آن مواد الزاماً با قید دارو وارد نمی‌شوند.

در این وضعیت، بانک‌های چین و هند هم چندان همکاری نمی‌کنند و بدتر می‌شود. هر راهی که می‌رویم بعد از مدتی به مشکل می‌خوریم. از آنجایی که شرایط را پیش‌بینی می‌کردیم، هم تولیدکننده‌ها از چند ماه پیش بیشتر دارو تولید کرده و هم وارد کننده‌ها بیشتر وارد کرده‌اند.

واردات دارو به این شکل است که به محض ورود، از گمرک مستقیم به شرکت پخش می‌رود. شرکت پخش هم سه ماه دارو دارد و بیماران مزمن به اندازه مصرف ۲، ۳ ماه دارو در خانه دارند. الآن نسبت به قبل ۳ ماه بیشتر دارو وارد کرده‌ایم. اما تنش در بازار اینطور ایجاد می‌شود که شرکت پخش مجبور است که قطره چکانی توزیع کند، داروخانه هم به همان شکل رفتار می‌کند و بیمار هم می‌ترسد و می‌خواهد که بیشتر از نیازکوتاه مدتش تأمین کند.

برای سال ۹۸ هم، تا فروردین و اردیبهشت دارو داریم، ولی وضعیتمان برای بعد از آن قابل اطمینان صددرصد نیست. درباره قیمت هم بارها گفته‌ام که قیمت‌های ما با توجه به قیمت ارز و هزینه‌های گمرکی و... قیمت تمام شده حساب می‌شود و وضعیت طبیعی است. در این شرایط، وظیفه بیمه و طرح تحول نظام سلامت است که بودجه داشته باشند و قیمت‌ها را ثابت نگه دارند.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.