نمایندگان در جلسه علنی امروز لایحه موافقت‌نامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوسیه به نمایندگی از سازمان ملل متحد درباره تاسیس مرکز آسیا و اقیانوسیه برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا را مورد بررسی قرار دادند و در نهایت این لایحه به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.

براساس این مصوبه به دولت اجازه داده می‌شود نسبت به تاسیس مرکز آسیا و اقیانوسیه برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا براساس موافقت‌نامه مربوط به تاسیس مرکز یاد شده اقدام کنند. در تبصره ماده واحده آمده است رعایت اصول یکصد و سی و نهم و هفتاد و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در مورد ماده ۲۶ و جزء یک ماده ۲۷ این موافقت‌نامه الزامی است.

سید کاظم دلخوش در موافقت با این لایحه بیان کرد: این لایحه برای مدیریت آسیب‌پذیری و کاهش آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی در حوادث و بلایا قابل توجه است. دفتر این مرکز در تهران است و شخصیت حقیقی آن مستقل است. روابط کارکنان آن تعریف شده است. عرصه و عیان مقر در اختیار کشور میزبان است و کسی حق تفتیش، توقیف اموال و هر نوع دخل و تصرف را ندارد. امنیت این مرکز توسط مقام‌های ارشد صلاحیت‌دار در کشور تعیین می‌شود.

مجتبی ذوالنور در مخالفت با این لایحه بیان کرد: این قرارداد به معنای واقعی احیای کاپیتولاسیون است. البته آن کاپیتولاسیون که طاغوت احیاء کرد به مجلس شورای اسلامی نرسید، اما این کاپیتولاسیون را می‌خواهند به واسطه نمایندگان ملت در کشور ایجاد کنند. در ماده هفت و هشت این قرارداد بسیاری از مسائل نظیر بحث امنیتی به آنها واگذار شده است و در حقیقت در درون دولت جمهوری اسلامی ایران یک سازمان بیگانه با اختیار تشکیل می‌شود. اختیاراتی که در این معاهده به آنها داده شده است حد و مرز ندارد. در یک ماده تمامی واردات و صادرات برای آنها مجاز دانسته شده و هیچ محدودیتی در نظر گرفته نشده است و از پرداخت هرگونه مالیات معاف هستند. از سوی دیگر از تمام محدودیت‌های مربوط به واردات و صادرات نشریات، فیلم، نوار و صداهای ضبط شده معاف هستند، یعنی هر عمل جاسوسی و انتقال اطلاعات مجاز است.

وی در ادامه بیان کرد: یا باید حق تحفظ و حق شرطی در این لایحه دیده شود و یا باید محتوای آن تغییر کند. اگر قرار است به صورت تیتر این لایحه را بپذیریم در حقیقت به دست خود کاپیتولاسیون ایجاد کرده‌ایم. این لایحه باید برای تغییر به کمیسیون‌های مربوطه باز گردد و از سوی دیگر هنوز در کمیسیون امنیت ملی بحث و بررسی نشده است و در دستور این هفته کمیسیون است، این لایحه به مراتب از پالرمو و CFT خطرناک‌تر است. چه بسا که در آنها حق شرط دلخوشکنکی پیش‌بینی شده است ولی وجود ندارد. با تصویب این لایحه چیزی گیر ما نمی‌آید و تبعات غیرقابل جبرانی دارد.

علیرضا رحیمی در موافقت با این لایحه بیان کرد: نمی‌دانم  چرا هر کنوانسیونی که به مجلس شورای اسلامی می‌آید به آن سبقه سیاسی داده می‌شود و با شعار لاشرقی و لاغربی بحث نفوذ و جاسوسی به آن داده می‌شود. ایران در مجامع و کنوانسیون‌های مختلف بین‌المللی عضو است و به عنوان یک عضو با افتخار در مجامع بین‌المللی حضور دارد و خود را نشان داده است. ماهیت این کنوانسیون همکاری بین‌المللی در حوزه بلایای طبیعی است. اگر اکنون در خلیج فارس یک حادثه طبیعی رخ دهد ما چقدر زمان داریم تا برای برون‌رفت از بحران با کشورهای همسایه هماهنگ شویم. این کنوانسیون زیرمجموعه کنوانسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوسیه است و ارتباطی به بحث‌های مستقل منطقه‌ای ندارد. دفتری که در تهران تاسیس می‌شود مربوط به سازمان ملل است و این افتخاری برای ایران است.

وی در ادامه گفت: نمی‌شود با شعار لاشرقی و لاغربی هر کنوانسیون را یک کاپیتولاسیون تلقی کنیم اگر اینگونه است باید از عضویت سازمان ملل دست بکشیم. این برخورد با منطق حقوقی و زندگی و تعامل سازنده با جهان سازگاری ندارد.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.