نگاهی بر زندگی سیاسی آیت‌الله هاشمی شاهرودی

دنیای اقتصاد : فضای سیاسی کشور از شب گذشته تحت الشعاع اخبار ضدونقیضی درباره مرگ آیت الله هاشمی شاهرودی قرار گرفته است.

چهره روحانی که بعد از آیت الله هاشمی بر صندلی مصلحت اندیشی مجمع تشخیص تکیه زد ولی چند ماهیست که بخاطر شدت گرفتن روند بیماریش در جلسات مجمع حضور ندارد.

جایگاه سیاسی آیت الله هاشمی شاهرودی اما تنها بخاطر حضورش در راس مجمع تشخیص مصلحت نظام مهم نیست، او از جمله روحانیونی است که جریانات سیاسی گاه و بیگاه او را مرجع تصمیمات مصلحت اندیش قرار می دهند. مردی که سالها نهاد بزرگ قوه قضاییه را تحت مدیریت خود داشته است.

در ادامه مروری بر زندگی سیاسی و شخصی آیت الله هاشمی شاهرودی کرده ایم؛

آیت الله سید محمود هاشمی‌ شاهرودی‌ در سال‌ ۱۳۲۷ در شهر کربلا و در خانواده‌ای‌ مذهبی‌ به دنیا آمد.

پدرش‌ سید علی‌ حسینی‌ شاهرودی، از استادان‌ حوزه علمیه نجف بود. وی تحصیلات‌ ابتدایی‌ را در مدرسه‌ علویه‌ نجف‌ به‌ پایان‌ رساند و سپس‌ به‌ تحصیلات‌ حوزوی‌ پرداخت.

وی با توجه‌ به‌ موقعیت‌ علمی‌ خانوادگی‌ توانست در مدتی‌ اندک، دروس‌ دوره‌ سطح‌ را به‌ پایان‌ برساند. پس‌ از آن‌ به‌ درس‌ سید محمد باقر صدر رفت. وی به کلاس‌های درس امام خمینی(ره) نیز می‌رفت.

شاهرودی به دلیل فعالیت‌های سیاسی و ارتباط با مجلس‌ اعلای‌ عراق‌ در سال‌ ۱۹۷۴ میلادی، به‌ زندان‌ حکومت بعث عراق افتاد.

پس‌ از پیروزی‌ انقلاب‌ ‌به‌ ایران‌ آمد و رابط‌ امام خمینی(ره) و سید محمد صادق صدر شد و پیام‌های‌ مراجع تقلید ساکن‌ شهر نجف‌ را به‌ امام خمینی می‌رساند. او پس از مرگ حضرت امام و با دستور آیت‌الله خامنه‌ای، مجلس‌ اعلای‌ عراق را دوباره به راه انداخت و آن‌ را مدیریت‌ و سازماندهی‌ کرد.

از قوه قضاییه تا شورای نگهبان

سید محمود هاشمی شاهرودی سال‌ها از اعضای‌ شورای‌ نگهبان‌ بود تا اینکه با حکم مقام معظم رهبری به ریاست‌ قوه‌ قضائیه‌ جمهوری اسلامی منصوب‌ شد. وی در سال ۱۳۷۸ به عضویت شورای عالی انقلاب فرهنگی درآمد.

مقام معظم رهبری در حکمی پس از پایان دوره ریاست‌ هاشمی شاهرودی در قوه‌ قضائیه‌ جمهوری اسلامی وی را به عضویت در شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب کردند

همچنین ۳ مرداد سال ۱۳۹۰ مقام معظم رهبری در حکمی آیت‌الله هاشمی شاهرودی را به ریاست هیات عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه منصوب کردند.