حجت الاسلام والمسلمین محسن کازرونی عضو مجلس خبرگان رهبری در مراسم چهلمین روز درگذشت عالم ربانی حجت الاسلام سیدمهدی طباطبایی با اشاره به ویژگی های خاص و ممتاز آن مرحوم، به بیان حدیثی از پیامبر اسلام پرداخت و گفت: در بخشی از این حدیث آمده است که کنار هر عالمی ننشینید بلکه کنار عالمی بنشینید که شما را از چند خصلت رها کند، شما را از شک به یقین برساند و ایمانتان طراوت و تازگی ببخشد. شما را از کبر و تکبر به تواضع بکشاند، عالمی که بتواند شما را از رغبت و میل به زهد برساند.

وی تصریح کرد: بارها به حاج اقا طباطبایی گفتم شما در جنوب شهر زندگی می کنید، هوا هم آلوده است شما هم که برای تنفس مشکل دارید، بهتر است جایی را در اطراف شهر بگیرید یا از جنوب شهر به شمال شهر بروید اما قبول نکرد، در جنوب شهر ماند، مقاومت کرد. خیلی از روحانیون پایین نشین بودند اما الان بالانشین شدند، اما این عالم اینکار را نکرد و تا آخرین نفس هایش در جنوب شهر تهران باقی ماند. نمونه انسانی که از میل و رغبت دنیا به زهد رسیده بود.

این عضو مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: تمام تلاشش این روحانی بزرگوار این بود که عداوت و دشمنی در جامعه اسلامی کم شود، این وظیفه یک عالم است، عالم و روحانی که حرف بزند و با حرف زدنش دشمنی و عداوت به وجود آید آیا عالم مورد نظر پیامبر است؟ روحانی که سخن بگوید و فتنه به پا کند که عالم نیست، عالمی که بتواند دشمنی را به خیرخواهی بکشاند و شعله عداوت را پایین بکشد و به دوستی برساند عالمی است که در دستور دین ما هم آمده است. حاج آقا طباطبایی تا آنجا که نفس داشت و توان و قدرت داشت تلاش کرد که این عداوت را تبدیل به رحمت کند. 

حجت الاسلام کازرونی گفت: کسی که عالم و بصیر است در این مسیر است و شما را از عداوت به نصیحت و خیرخواهی می کشاند، نشستن در کنار این عالم از دست ما و شما رفت. من توفیق داشتم خدمت این عالم می رسیدم و لذت و بهره می بردم. نه تنها در این تهران به این بزرگی بلکه در کل ایران مثل ایشان نداریم. 

وی ادامه داد: من به حجت الاسلام و المسلمین مروی عضو دفتر رهبری عرض کردم آقای مروی بیایید از آقای طباطبایی تجلیل کنید، به جد می گویم ما در کل ایران مثل ایشان نداشتیم. شما هر موقع در خانه این عالم می رفتی باز می بود. گرسنه ها اگر گرسنه می شدند آنجا پاتوق شان بود. هم لباس های خودشان وقتی از شهرهای دیگر می آمدند درب منزل این عالم به رویشان باز بود. خود آقای رئیسی در همین ایام رمضان به من گفت من خودم از مشهد به تهران برای منبر می آمدم منزل آقا سید طباطبایی وارد می شدیم. سفره دار بود، سفره اش برای همه باز بود این چیز کمی نیست، شما کجای ایران مثال دومش را می توانید پیدا کنید. شاید قبل از انقلاب برخی افراد بودند اما بعد از انقلاب مثل ایشان با این روحیات نداریم و این خسارتی بزرگ است. لذا شایسته بود تجلیلی از ایشان بشود ولی نشد و گویا قرار هم نیست تجلیل شود.

این روحانی با انتقاد از فاصله افتادن بین روحانیت و مردم تاکید کرد: افراد تا به مقامی می رسند، بسته تر می شوند، می گویند خطرناک است، درها را چند قفله می کنند و از مردم فاصله می گیرند. اما آسیدمهدی طباطبایی  درب خانه اش از صبح، شب، نصف شب همیشه باز بود. خودش برایم تعریف می کرد که فردی با خانمش دعوا کرده بود آمد پیش من پرسیدم موضوع چیست گفت آسیدمهدی خانمم چون روزنامه می خوانم اعصابش خورد شده، گفتم بگذار او بخوابد تو بیا منزل من روزنامه مطالعه کن. شما کجا چنین عالمی را پیدا می کنید؟ این انسان بی نظیرترین انسانی بود که در عمر 40 سال طلبگی خودم دیدم. من خودم در فضای روحانیت بزرگ شدم و نمونه ای مثل ایشان نداریم، کجا روحانی پیدا می کنید که انقدر مردم دار و درخانه باز و حلال مشکل مردم باشد.

وی تصریح کرد: ما اشتباه کردیم، درب خانه علما را به روی مردم بستیم، علما مسئولیت گرفتند و به هر دلیلی درب خانه روحانیت به روی مردم بسته شد و ارتباط قطع شد. خب چه کسی می خواهد این مردم را هدایت کند؟ چه کسی می خواهد این پوسته های طمع مادی را بشکند و به مردم نشان دهد؟ این خسارت است، مشکل بزرگی است. 

حجت الاسلام کازرونی خاطرنشان کرد: مگر می شود این همه روحانی داشته باشیم و این مشکلات اخلاقی رخ دهد که انسان وحشت می کند. چون رابطه بین روحانیت و مردم ضعیف شده است شاهد این وقایع هستیم. باید از امثال حاج آقا طباطبایی یاد بگیریم، باید مردم داری را یاد بگیریم، حشر و نشر کردن با مردم را یاد بگیریم، با مردم بودن، درخانه باز بودن را یاد بگیریم، در غصه ها غصه خوردن، در شادی ها شادی کردن و خندیدن را یاد بگیریم، این چیزها عالم و روحانی را ملجا و مرجع می کند. 

وی تاکید کرد: آقا سیدمهدی طباطبایی اندازه و قامتش بلندتر از قامت روحانیت متوسط و متعارف بود،او انسانی بود که نگرش سیاسی خودش را داشت، قبل از انقلاب خاطرم هست این سید منبرهایی می رفت که مایی که پای منبر بودیم می لرزیدیم ولی او بالای منبر آنگونه حرف می زد. آن گذشت هایی که کرد، آن زندان رفتن هایش، آن خاطرات شکنجه شدن و بخشیدن ماموری که او را شکنجه کرده بود. او کرامت هایی داشت که در انسان های متعارف نمی توان یافت. او قطعه ای از ملکوت بود، یک فرشته خویی بود که خداوند در لباس بشری به ما داده بود و راه انبیا را رفت. مرید شش دانگ و بدون مناقشه رهبری بود. بله حرف ها و مسائل جامعه را منتقل می کرد اما آنجا که به حریم ولایت نزدیک می شد سفت و سخت ایستاده بود و مقابله می کرد. با خود مقام رهبری و آقای طبسی در مشهد از قبل انقلاب مبارز و هم مسیر بودند و تا آخر هم در آن مسیر ماند. پیام بزرگوارنه رهبری را درباره ایشان هم شنیدید.

عضو مجلس خبرگان رهبری اظهار داشت: زمانه مثل این شخصیت با این روحیات و فضائل و نگاه و بصیرت و نفوذ کلام بعید است به این سادگی ما بدهد، ما دچار خسارت بزرگی شدیم، امیدوارم این خسارت را خداوند با خلف و فرزندان و نسل ایشان جبران کند.

وی افزود: ایشان عالم و اهل فهم بودند، فقیه بود اما مهمترین خصوصیت و فضیلت ایشان این بود که خادم حسین بن علی و ذاکر حسین بن علی بود، روضه که می خواند خودش بیشتر از مستمعینش گریه می کرد. کسی که یک عمر منبر رفت، خطابه خواند، سیاسی و اقتصادی و دینی حرف زد، حدیث گفت و برای حسین بن علی منبر رفت و اشک ریخت مگر می شود حسین بن علی از او پذیرایی نکند؟ یقینا به او جنت عالیه خواهند داد. خداوند ایشان را در کنار حضرت ابی عبدالله(ع) از سفره کرمش بهره مند بفرماید.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.