روزنامه نیویورک‌تایمز با اشاره به حمایت نیروهای هوایی سوریه از دولت سوریه، صحنه جنگ در این کشور را متفاوت از میادین دیگری دانسته که واشنگتن وارد نبرد در آنها شده است. 

نیویورک‌تایمز می‌نویسد: «دولت سوریه، بر خلاف داعش در مناطق مختلف خاورمیانه (آسیای غربی)، طالبان در افغانستان یا الشباب در سومالی از سامانه‌های پدافند هوایی و موشکی با توانِ هدف قرار دادن هواپیماهای خارجی برخوردار است.»

در بخش دیگری از این تحلیل آمده است ارسال بمب‌افکن یا جت‌های جنگنده همراه با خلبان‌های آمریکایی یا فرانسوی برای هدف قرار دادن فرودگاه‌ها یا سایر تأسیسات سوریه خطرناک است، زیرا در صورت کشته شدن یکی از خلبان‌ها دامنه درگیری‌ها گسترش پیدا می‌کند. به همین دلیل است که پنتاگون به دنبال اقدامی مشابه حملات موشکی سال گذشته در فرودگاه الشعیرات است. 

نیویورک‌تایمز همچنین استدلال کرده که حمله سال گذشته تغییری در توازن قوا در صحنه جنگ پدید نیاورده است: «کمتر از ۲۴ ساعت بعد از آن حمله جنگنده‌های سوریه از آن پایگاه برای پرواز استفاده کردند.»

نیویورک‌تایمز همچنین نوشته که حمله موشکی به پایگاه الشعیرات بر خلاف گفته مشاوران ترامپ تأثیری هم بر محاسبات بشار اسد نداشته است.

مطابق این گزارش، ستاد فرماندهی مرکزی ارتش آمریکا از سال گذشته فهرست خود از مواضع قابل حمله در سوریه اعم از آشیانه هواپیماها، انبارهای مهمات و مراکز فرماندهی را به روزرسانی کرده است.

مقام‌های پنتاگون می‌گویند یکی از گزینه‌های در دست بررسی غیرقابل استفاده کردن پایگاه‌هایی است که دولت سوریه مطابق ادعاها از آنها برای آغاز حملات شیمیایی استفاده می‌کند.

«مکس فیشر»، تحلیلگر نیویورک‌تایمز، گزینه‌های آمریکا برای حمله به سوریه را به سه دسته تقسیم کرده است:

گزینه‌های دسته اول حملات محدودی مشابه حمله سال گذشته ترامپ به پایگاه الشعیرات را شامل می‌شوند. طبق این تحلیل، استفاده از این حملات در گذشته، کارآیی نداشته‌اند زیرا آنها اولاً محاسبات بشار اسد را تغییر نمی‌دهند و دوم اینکه متحدان ایرانی و روسی دمشق به این کشور برای جبران هزینه‌های این حملات کمک می‌کنند. 

گزینه‌های دسته دوم شامل اقداماتی مانند تسلیح معارضان ضدسوری هستند که باراک اوباما، رئیس‌جمهور سابق آمریکا به آنها علاقه داشت و جنگ را برای بشار اسد پرهزینه‌تر می‌کنند. فیشر می‌گوید مشکل این راهبرد هم این است که روسیه و ایران هم قادر به تشدید تنش‌ها و انجام اقداماتی هم‌ارز با آمریکایی‌ها هستند. فیشر می‌گوید: «آمریکایی‌ها سلاح می‌فرستند، ایرانی‌ها تیپ نظامی می‌فرستند؛ آمریکایی‌ها موشک ارسال می‌کنند، روس‌ها یگان توپخانه‌ای مستقر می‌کنند.»

دسته سوم، حملاتی هستند که اقداماتی را شامل می‌شوند که روسیه و ایران قادر به انجام اقدامات متناظر با آن نیستند، یعنی مداخله کامل نظامی یا حملاتی که موجودیت دولت سوریه را به خطر می‌اندازند. سقوط دولت سوریه و تبعات ناشی از آن و احتمال درگیری نظامی آمریکا با روسیه به عنوان یک قدرت هسته‌ای، مخاطرات این دسته از گزینه‌ها هستند. 

 شبکه خبری بلومبرگ، نقش تلفات نظامیان روس در اثر فعالیت نظامی آمریکا در سوریه را مورد توجه قرار داده و به نقل از یک کارشناس مسائل نظامی نوشته است: «مهم‌ترین مسئله درباره حمله آمریکا احتمال تلفاتی است که به دلیل فعالیت نظامی در سوریه در میان روس‌ها وجود دارد. خطر درگیر شدن در یک چرخه تنش‌آفرین که بسیار مهم‌تر از حمله به نیروهای اسد است، در همینجا است.»

شبکه خبری «سی‌ان‌ان» از تهدید علنی روسیه توسط «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا و بی‌راهبردی آمریکا در منطقه ابزار نگرانی کرده و آنها را عامل افزایش تنش‌ها در منطقه‌ای ناپایدار دانسته است.

 این شبکه خبری نوشته است: «اشاره علنی به درگیری نظامی روسیه با آمریکا مطمئناً به افزایش تنش‌ها در منطقه‌ای ناپایدار منجر خواهد شد و ابهام‌ها درباره سیاست آمریکا در منطقه را دوچندان خواهد کرد.»

«مادلین آلبرایت»، وزیر خارجه اسبق آمریکا گفته با آنکه «ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهور روسیه «بدون تردید مجرم است» او نگران است که دولت ترامپ راهبردی ندارد. 

«واشنگتن‌پست» هم نوشته است: «برای ترامپ که عاشق برنده شده است در سوریه خبری از پیروزی نیست. اما او هنوز توان به قهقرا کشیدن بیشتر اوضاع را دارد. او می‌تواند به توئیت‌های آتشینش درباره اینکه بشار اسد چیست، ادامه بدهد. می‌تواند ریاکارانه انگشت اتهام را به سمت سلفش بگیرد او او را به عدم اقدام کافی علیه بشار اسد متهم کند. حتی می‌تواند اعلام کند که مأموریت علیه داعش به پایان رسیده است. اما او برای متوقف کردن اقدام بشار اسد برای تحکیم قدرت و روند ادامه‌دار نابودی معارضان باقی‌مانده نه تمایل و نه برنامه‌ای ندارد.» 

بی‌بی‌سی به نقل از منابع آگاه در دفتر نخست‌وزیری انگلستان نوشته است که «ترزا می» نسبت به اقدام نظامی در سوریه موضعی محتاطانه دارد و علاقه‌مند است که این اقدام تا بررسی تمام جوانب از جمله شواهد حمله شیمیایی و پاسخ احتمالی ایران و روسیه به تعویق بیفتد. با این حال، حمایت آمریکا و کشورهای غربی از انگلیس در پرونده «سالزبری» لندن را برای مشارکت در اقدام نظامی تحت فشار قرار داده است.

فرماندهان نظامی انگلیس از اینکه هنوز دستوری برای آماده‌باش به آن‌ها داده نشده، ناخرسند هستند، چراکه مشارکت در اقدام نظامی نیازمند آمادگی است. به عنوان نمونه اعزام زیردریایی انگلیسی حامل موشک‌های کروز به مدیترانه، دست‌کم یک هفته طول می‌کشد.

به نوشته بی‌بی‌سی در این میان «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه که از دیشب دو بار با ترامپ صحبت می‌کند، در تلاش است تا به «زمزمه‌کننده ارشد اروپایی در گوش ترامپ» بدل شود و رهبری اروپا را به دست گیرد.

روزنامه «گاردین» نوشت: ادبیات جنگ‌طلبانه کاخ سفید و فشار نظامیان به دولت آمریکا مبنی بر اینکه نباید به روسیه فرصت داد که پدافند هوایی‌اش را در سوریه آماده کند، این سوال را به وجود آورده که آیا آمریکا منتظر رأی پارلمان انگلیس درباره مشارکت لندن می‌ماند، یا نه.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.