هم اکنون اگر علیه رسانه و یا خبرنگاری شکایت شود، پرونده به شورای رسانه های هند و انجمن رسانه های خبری ارجاع داده می شود . 

بر اساس یک بیانیه دولتی، تصمیم گیری در مورد اینگونه پرونده ها از سوی این دو سازمان قانون گذار ظرف مدت ۱۵ روز انجام می شود. در صورتی که رسانه، خبرنگار یا هر شخصی در انتشار اخبار دروغ مقصر شناخته شود، مجوز خبرنگاری وی بلافاصله به حالت تعلیق درخواهد آمد. این مجوز برای خلاف اولیه به مدت ۶ ماه، خلاف دوم یک سال و در صورت تکرار انتشار اخبار دروغ برای همیشه مسدود خواهد شد. 

سازمان های مربوطه هم موظف شده اند که پیش از صدور مجوز خبرنگاری برای متقاضیان، سابقه آنها مبنی بر رعایت اخلاق خبرنگاری و استاندارد های رسانه ای را بررسی کنند. 

این درحالی است که دولت هند اخبار جعلی و دروغ را معنی نکرده و مشخص نکرده چه کسانی می توانند علیه خبرنگاران و یا رسانه های هندی شکایت کنند. 

این بیانیه همچنین به خبرنگارانی که بدون مجوز رسمی از سازمان اطلاعات مطبوعات (PIB) در هند مشغول به کار هستند و تعدادشان بسیار بیشتر از خبرنگاران دارای مجوز است، توجهی نکرده است. گاهی اوقات در اتاق های خبر هند حتی در رسانه های اصلی هیچ خبرنگاری با مجوز خبرنگاری وجود ندارد. 

درحالی که قوانین جدید هند رسانه های سنتی هند را تحت فشار قرار می دهد، فضای مجازی بدون مجوز که اخبار دروغ در آنها منتشر می شود، با هیچ خطری روبرو نیست. 

هند بدون شک در سال های اخیر شاهد رشد سریع رسانه های مختلف بوده است که به طور مکرر اقدام به انتشار اخبار دروغ می کنند. در بعضی موارد این اخبار منجر به خشونت، درگیری و حتی کشته شدن افراد بی گناه شده است. این اخبار دروغ به سرعت در رسانه های اجتماعی از جمله واتس آپ، فیسبوک و توئیتر منتشر می شوند. 

با این وجود دولت هند این واقعیت را نادیده گرفته و به سراغ خبرنگاران حرفه ای و رسانه های اصلی این کشور رفته است. 

این اقدام نخست وزیر نارندرا مودی به یک حمله جدید علیه آزادی رسانه ها در هند تعبیر شده است. هند در گزارش آزادی رسانه ها در سال ۲۰۱۷ از میان ۱۸۰ کشور رتبه ۱۳۶ را بدست آورده بود. 

بر اساس ادعای &#۳۹;گزارشگران بدون مرز&#۳۹; گفت: تلاش های ملی گرایان هندو برای کنار زدن تمام جریان های فکری ضد ملی سبب شده است که سانسور در رسانه های داخلی هند افزایش یابد. 

هند همچنین یکی از خطرناک ترین کشورها برای فعالیت خبرنگاران است. افرادی که این حرفه را دنبال می کنند بطور مکرر، تهدید شده و مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و در مواردی حتی کشته می شوند. 

خبرنگارانی که از افراد قدرتمند انتقاد می کنند از هر طرف مورد انتقاد قرار می گیرند. خبرنگارانی که در شهر های کوچک تر و یا روستاها زندگی می کنند اغلب در معرض بیشترین تهدید ها قرار دارند. به عنوان مثال تنها در ماه گذشته سه خبرنگار در ایالت های بیهار و مدیا پرادش به دلیل تلاش های خود برای افشا کردن فاسدان به قتل رسیدند. 

سازمان های بین المللی از جمله سازمان ملل در این رابطه ابراز نگرانی کرده اند. 

با نزدیک شدن انتخابات، حزب حاکم بهارتیا جانتا پارتی(بی جی پی) به دنبال کنترل رسانه های مجازی و آنلاین است که در سال های اخیر دولت هند را وادار به پاسخگویی کرده اند. 

اسمریتی ایرانی وزیراطلاعات و رسانه های هند یک کمیته ۹ نفره جهت وضع قانون برای فعالیت رسانه های سایبری در هند تشکیل داده است. از این میان هفت عضو این کمیته وزرای مختلف در کابینه دولت مودی و متعلق به وزارتخانه های اطلاعات و رسانه ها، کشور، فناوری اطلاعات، سیاست صنعتی و امور حقوقی می باشند. 

هیچ نماینده ای از رسانه های آنلاین در این کمیته وجود ندارد. دو عضو این کمیته متعلق به انجمن های ملی پخش رسانه ای و بنیاد پخش تلویزیونی هند هستند که هر دو کانال های تلویزیونی هستند. ترکیب کمیته به وضوح نشان می دهد که وزرای کابینه ، که در اکثریت هستند، قوانین را تنظیم خواهند کرد. واضح است که دولت مودی بر این عقیده است که وزرای کابینه دارای بیشترین توانایی برای تنظیم رسانه های آنلاین، تنظیم استانداردها برای صدور مجوز و ایجاد محتوا و تصمیم گیری در مورد دیگر جنبه های کسب و کار مانند سیاست سرمایه گذاری خارجی می باشند. 

بدون شک دولت مودی به دنبال کنترل رسانه های سایبری و آنلاین است که در سال های اخیر دولت او را وادار به پاسخگویی و قبول مسولیت در قبال عملکرد خود کرده اند. دولت هند همچنین به قدرت درحال توسعه منابع رسانه ای از جمله گوگل و فیسبوک بوده است . این منابع رسانه ای می توانند با ارائه فضای مناسب به رسانه های کوچک و آنلاین، پیام آنها را بدون پرداخت هزینه زیاد به طیف وسیعی از مخاطبان برسانند. 

فیسبوک بیش از دو میلیارد کاربر در سراسر جهان دارد که ۲۵۰ میلیون نفر از آنان در هند زندگی می کنند.

به گفته ی منابع آگاه، گوگل بزودی ، بیش از ۵۰۰ میلیون نفر کاربر هندی به زبان های محلی مختلف خواهد داشت. این منابع بزرگ رسانه ای توانسته اند رسانه های خبری آنلاین را به گونه ای تقویت کنند که مطالب انتقادی آنها از دولت در مقابل انتشار در یک رسانه سنتی و استاندارد، خواننده و بازدید کننده بیشتری پیدا می کنند. به طور خلاصه، توزیع اخبار و ایده ها سریعتر و گسترده تر از قبل شده است. 

دولت به طور قطع نگران نقش منابع رسانه ای در انتشار گسترده اخبار می باشند. با نزدیک شدن به سال آخر دولت بی جی پی طبیعی است که سوالات بیشتری از افرادی که پیش از این به مردم هند وعده های فراوان داده اند مطرح شود. 

شرایط تعیین شده توسط کمیته دولت هند، اشاره خاصی به تنظیم کننده های رسانه ای مانند فیسبوک و گوگل دارد. دولت هند با استفاده از سیاست های مختلف شبکه های تلویزیونی هند را کنترل می کند. در هند ۸۴۷ شبکه مجاز تلوزیونی وجود دارد که مطالب آنها به صورت فعال از سوی دولت هند کنترل می شوند و دولت می تواند به راحتی این شبکه های تلوزیونی را جریمه کند. 

اما کنترل هزاران رسانه آنلاین که هر دقیقه اقدام به انتشار مطلب و ویدئو در فیسبوک می کنند امری دشوار است. برای محقق شدن این هدف هند می تواند از روش چین استفاده کند. در این روش مطالب داخلی در رسانه های اجتماعی باید از سرور های داخلی منتشر شوند. این تصمیم می تواند در فعالیت رسانه های اجتماعی هند اختلال زیادی ایجاد کند زیرا هم اکنون سرور های این رسانه ها در خارج از هند قرار دارند. 

در سطح جهانی و مجامع چندجانبه، هند در حال حاضر از یک اینترنت آزاد در مقایسه با چین و روسیه حمایت می کند. این دو کشور خواهان نظارت بر ترافیک و محتوای اینترنت بیشتر در سطح ملی هستند. 

اما آیا قانون گذاری رسانه های آنلاین داخلی هند در راستای سیاست این کشور در ارتباط با آزادی اینترنت در سطح جهانی خواهد بود؟ تضاد های زیادی در خصوص قانون گذاری رسانه های آنلاین وجود دارد. 

در کنار قانون گذاری محتوا و انتشار اخبار، دولت می تواند یک رژیم سختگیرانه سرمایه گذاری خارجی ایجاد کند که این امر رسانه های موجود با ۱۰۰ درصد سرمایه گذاری مستقیم خارجی را مجبور به جایگزینی سهام خارجی خود با سرمایه داخلی خواهد کرد. 

تا کنون، صنعت رسانه های آنلاین کنترل نمی شد که این امر رشد بی نظیر این صنعت را امکان پذیر کرده است. با وضع مقررات جدید، همه چیز متفاوت خواهد بود. این ، تصمیمی نیست جز حمله به فضای رسانه های آزاد از هر نوع که باشند. خوش خیالی شبکه های تلوزیونی و روزنامه های هند مبنی بر اینکه این تصمیمات فقط برای رسانه های مجازی است یک اشتباه بزرگ است.

 

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.