رای الیوم نوشت: دوری روز افزون دو طرف در تعامل با بحران های منطقه ای از یکدیگر حاکی از آن است که تنش میان آنها در آینده بسیار محتمل است و می توان گفت که حتی این تنش سخت تر از تنش موجود میان دوحه و ریاض قابل حل خواهد بود.

ساموئل رامانی، استاد و پژوهشگر دانشگاه آکسفورد پیش بینی کرد که در آینده تنشی در روابط عربستان سعودی و امارات متحده عربی به دلیل اختلافات اساسی در سیاست های خارجی شان به وجود آید. وی همچنین گفت: «پیمان دو کشور در حال حاضر ضعیف تر از آن چیزی است که دیده می شود.»

وی در مقاله ای در روزنامه نشنال اینترست همچنین گفت: «تنش میان دو کشور به دلیل اختلاف دیدگاه های دو طرف در سیاست خارجی ای که دنبال می کنند رو به تشدید است. در یمن، مثلا، عربستان سعودی و امارات متحده عربی از قدرت های متفاوت و رقیب حمایت و روی آنها حساب می کنند، در سوریه نیز هر کدام از آنها دو راه متناقض در برابر جنگ داخلی این کشور در پیش گرفته اند.»

رامانی در ادامه افزود: «با وجود این که عربستان و امارات منافع استراتژیک مشترک بسیاری دارند، و با وجود این که وزارت امور خارجه امارات کمیته ای برای همکاری و هماهنگی امنیتی و اقتصادی با ریاض تشکیل داده است، اما با نگاهی نزدیک تر به دینامیک جئوسیاسی داخلی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس در می یابیم که اتحاد دو کشور ممکن است ضعیف تر از آن چیزی باشد که در ظاهر دیده می شود.»

وی در ادامه افزود: «دوری روز افزون دو طرف در تعامل با بحران های منطقه ای از یکدیگر حاکی از آن است که تنش میان آنها در آینده بسیار محتمل است و می توان گفت که حتی این تنش سخت تر از تنش موجود میان دوحه و ریاض قابل حل خواهد بود. تفسیر آن در ماهیت وجود این اختلافات است. اختلاف عربستان و قطر بر سر تسلط و برتری یابی است، این دیدگاه میان امارات و عربستان نیز وجود دارد، این نگاه از دو دیدگاه استراتژیک رقابتی سرچشمه می گیرد، هر دو کشور به درجه ای رسیده اند که می خواهند از قدرت نظامی و مانورهای دیپلماتیک یک جانبه برای ایجاد نظامی منطقه ای مطابق با دیدگاه کاملا منحصر به فرد و متفاوتشان استفاده کنند، تنش هایی که انتظار ظهور آنها میان این دو دیدگاه متفاوت انتظار می رود در آینده نزدیک نمایان خواهد شد.»

ساموئل رامانی درباره دیدگاه سیاسی این دو کشور نیز می گوید: «سیاست خارجی عربستان سعودی کاملا مبتنی بر فهم طایفه ای برای درگیری های خاورمیانه است که از هویت سنی سرچشمه می می گیرد، به همین دلیل بر این باور است که هر قدرت وابسته به ایران دشمن است و باید به هر قیمتی آن را سرکوب کرد، از این دریچه است که با ایران رو در رو شده است، ریاض حمایت مالی و نظامی به جنبش های اسلام گرای سنی در مناطق درگیری می کند و مذهب خود را مانند یک دژ علیه نفوذ ایران در خاورمیانه گسترش می دهد. اما ابوظبی این دیدگاه عربستان را رد می کند، امارات تلاش کرده است که پیمانی غیرایدئولوژیک در مناطق درگیری ایجاد کند، از دیدگاه های سکولاریسم دفاع می کند و این گونه می بیند که خطر مجموعه های اسلام گرا برای ثبات منطقه بیشتر از ایران است، این دیدگاه امارات از آن جا ناشی می شود که بر این باور است که شبکه های اسلامی ایدئولوژی ای را فراتر از میهن پایه ریزی می کنند که هر گونه توافق سیاسی را رد می کند. برای همین می بینیم که تصمیم گیران در امارات راه نرم تری را در قبال ایران پیش گرفته اند که کاملا با راه عربستان متفاوت است، همچنین شاهدیم که آنها از قدرت های شیعی طرفدار ایران حمایت می کنند.»

این پژوهشگر دانشگاه آکسفورد در آخر می گوید: «ما شاهد اختلاف دیدگاه دو کشور در یمن بر سر تهدیدی که از ناحیه شیعیان و همچنین مشروعیت جریان های سیاسی دینی تندرو احساس می کنند، هستیم. راه و روش طایفه ای نظام منطقه ای که عربستان سعودی در خاورمیانه دنبال می کند سبب می شود تا ریاض این گونه تصور کند که حکومتی شیعی در یمن ایجاد خواهد شد که روابط بسیار خوبی با ایران خواهد داشت و این تهدیدی مستقیم برای امنیت ملی اش خواهد بود.»

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.