می‌توان با ۱۰ میلیون پرتره، پیاده‌روی اربعین را در گینس ثبت کرد
به گزارش مهر، احسان باقری که سال ها به عنوان عکاس در زمینه پیاده روی اربعین در این گردهمایی مذهبی حضور داشته است، درباره اینکه با وجود بزرگی این رویداد چرا همچنان در تولید آثار هنری در این زمینه عقب هستیم، گفت: «من در سال ۸۳ و یک سال قبل از سرنگونی صدام حسین، توفیق حضور در اربعین حسینی را داشتم. در آن سال‌ها شمار عاشقانی که در اربعین حسینی پیاده روی می‌کردند کمتر بود و الآن حدود چهار سال است که عاشقان حسینی به شکل گسترده‌تری در مراسم اربعین شرکت می‌کنند و این هم به خاطر عظمت خود امام حسین (ع) است وگرنه ما در تبلیغات رسانه‌ای خیلی عقب هستیم.»
او با اشاره به انتشار کتاب «پیاده آمده‌ام» در سال ۹۳ و تاثیر آن بر جامعه عکاسی بیان کرد: «بعد از آن کتاب عکاسان بیشتری به کربلا رفتند و از مراسم اربعین عکاسی کردند ولی این رویداد آنقدر عظیم است که نوشته‌ها، تصاویر و فیلم‌ها از بازگویی آن عاجز هستند.»
این عکاس در پاسخ به این پرسش که چرا به بهانه عظمت این رویداد در پرداختن به آن در قالب آثار هنری کوتاهی می‌شود، بیان کرد: «عظمت این اتفاق نباید بهانه شود که هنرمندان به سمت آن نروند. من در کتابم نوشتم که عکس‌های کتاب را ببینید و بعد بروید خود دریا را ببیند و در آن اتمسفر قرار بگیرید. وقتی کتاب من منتشر شد و تبلیغات رسانه‌ای روی آن صورت گرفت، در اربعین همان‌سال یک عده جلوی مرا گرفتند و گفتند که کتاب شما ما را به این‌جا آورد. این نشان می‌دهد که هنر تأثیرگذار است، کما این که خود اسلام هم می‌گوید زنده ماندن باورها فقط در صورتی اتفاق می‌افتد که در قالب هنر ریخته شود.»
باقری ادامه داد: «حالا اگر یک عده این اعتقاد ناب اسلامی را تبیین نکرده‌اند، دلیل نمی‌شود که ما به آن توجهی نکنیم اما مساله بعدی به حمایت نهادها بر می‌گردد. نهادهایی که متصدی امور عکاسی هستند باید طوری عکاسان را حمایت کنند که عکاسی رویداد بزرگ پیاده روی اربعین به شکل جمعی انجام شود و هر عکاس از یک سری موضوعات خاص عکس بگیرد. اگر یک حرکت جمعی هنری در این زمینه شکل بگیرد، این امکان وجود دارد که ما در اربعین ۱۰ میلیون پرتره ثبت کنیم و این رکورد می‌تواند در کتاب گینس هم ثبت شود. برای یک رویداد بزرگی که ۲۵ تا ۳۰ میلیون نفر در آن حضور پیدا می کنند، ثبت ۱۰ میلیون پرتره کار خیلی سختی نیست و فقط به یک مدیریت قوی احتیاج دارد.»
او همچنین با اشاره به اینکه در زمینه عکاسی یا خلق اثر هنری با محوریت مرقد مطهر امام رضا (ع) نیز کم کاری شده است، گفت: «ما هیچ برنامه و وحدتی در پرورش هنرمند و تولید هنر بومی، دینی و اعتقادی نداریم و این را باید بعد از گذشت حدود ۴۰ سال از انقلاب اسلامی اعتراف کرد. کارهایی که تا به امروز انجام شده هم بیشتر دغدغه های شخصی آدم های معتقد بوده و هیچوقت یک فکر سازمان یافته به دنبال ثبت این آثار نبوده است.»
باقری ادامه داد: «یکی از تجربه های موفق تجمیع در عکاسی، کاری است که انجمن دفاع مقدس انجام داد. در آن انجمن چند نفر دور هم جمع شده اند و علیرغم تمام بی مهری‌ها و تحمل سختی‌ها، تقریباً تمامی عکس‌های موجود در رابطه با جنگ تحمیلی را جمع آوری کرده‌اند. آنها این آثار را سر و سامان داده و تبدیل به کتاب‌های فاخر و حرفه‌ای کرده اند که اگر این کتاب ها به هر کجای دنیا هم بروند از آنها استقبال می‌شود.»
این عکاس اظهار کرد: «مراکز و نهادهای فرهنگی و هنری ما به وظایف خودشان عمل نمی‌کنند که این صحبت من در مورد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حوزه هنری هم صدق می‌کند. این‌ها همه با رسالت خودشان فاصله دارند و به‌جای کارهای ارزشمند، وقت‌شان را صرف کارهای کلیشه‌ای غیر عمیق و آمارمحور کرده‌اند.»
او در پایان بیان کرد: «من طی سه سال گذشته به این موضوع اعتراض کرده‌ام و اگر چه کارهای آمارمحور در سیستم دولتی عایدی دارد اما هیچوقت در خانه عکاسان ایران همچین کاری انجام نداده‌ام. دوست دارم وقتی یک کارگاه برگزار می کنم، ۵۰ نفر با علاقه بیایند و در آن شرکت کنند. کارهایی که تا به امروز انجام شده همه به نوعی آتش به اختیار و بر اساس انگیزه‌های شخصی افراد بوده است و حالا امیدوارم که در آستانه ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی ایران، حداقل در حوزه عکاسی کارهای ما با وحدت و تجمیع انجام شود و عایدات بیشتری برای انقلاب اسلامی داشته باشد.»
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر