سفر وزیر امور خارجه ارمنستان به اسرائیل

تداوم مناقشه قره‌باغ به عنوان یک بحران جدی در قفقاز، دلایل متعددی دارد که یکی از آن ها حضور شرکت‌های اسلحه‌سازی رژیم اشغالگر فلسطین در منطقه است.

محسن پاک آئین در خبرآنلاین نوشت: ادوارد نعلبندیان وزیر امور خارجه ارمنستان عازم فلسطین اشغالی شده و در اولین دیدار با راون ریولین رئیس جمهوری اسرائیل ملاقات کرد. اهداف سفر نعلبندیان وزیر امور خارجه ارمنستان به اسرائیل چیست؟

طبعا این سفربا هدف تقویت روابط ایروان - تل آویو انجام شده و انگیزه های اصلی ارمنستان از تقویت مناسبات با رژیم اشغالگر فلسطین، بهره برداری از لابی یهود برای حمایت از مواضع ایروان در مناقشه قره باغ، تاثیرگذاری منفی بر روابط باکو - تل آویو ، خرید تسلیحات و متقاعد کردن اسرائیل برای کاهش فروش سلاح به جمهوری آذربایجان می تواند باشد. در عین حال انجام اولین ملاقات وزیر امور خارجه ارمنستان با "ریون ریولین" رئیس رژیم اسرائیل در ارتباط با بهره برداری از لابی یهود تحلیل می گردد، چرا که ریولین در مقایسه با شیمون پرز به طور آشکار از لابی ارامنه حمایت می کند. همفکران وی از جمله "یولیی ادلشتین" رئیس پارلمان و" زئو الکین " معاون وزیرامور خارجه اسرائیل نیز موضعی یکسان با رئیس جمهور جدید دارند.

ارمنستان همیشه نسبت به فروش تسلیحات اسرائیلی به جمهوری آذربایجان معترض بوده، فکر می کنید این رویکرد تغییر کرده است؟

اگرچه ارمنستان معمولا از اسرائیل به دلیل فروش تسلیحات به جمهوری آذربایجان انتقاد می کند اما به دنبال سفر اخیر "تساخی ها نگبی" وزیر همکاری منطقه ای رژیم صهیونیستی به ارمنستان و آغاز همکاری در حوزه های نظامی و امنیت سایبری ، رویکرد انتقادی ایروان نسبت به تل آویو تعدیل شد. اظهارات شاوارش کوچاریان معاون وزیر امورخارجه ارمنستان مبنی بر اینکه اسراییل یکی از بزرگترین صادر کننده تجهیزات نظامی به جمهوری آذربایجان است و آمادگی فروش تجهیزات نظامی به ارمنستان را هم دارد، نشانگر موضع جدید ارمنستان نسبت به همکاری های نظامی اسرائیل و آذربایجان می باشد.

فکر می کنید عکس العمل باکو نسبت به این سفر چه باشد؟

باکو در تنظیم روابط خارجی خود، خط قرمزهایی دارد و یکی از این خط قرمزها ارتباط مقامات و افراد برجسته ارمنستان با کشورهای دوست جمهوری آذربایجان است. در تیرماه 1393 نیز سفر مخفیانه گالوست ساهاکیان رئیس مجلس ارمنستان به اسرائیل، موجی از خشم و نارضایتی در میان مردم جمهوری آذربایجان ایجاد کرد و اگرچه رسانه‌های اسرائیل و ارمنستان سعی در مخفی کردن این سفر داشتند اما کارمند موسسه وستنیک قفقازا، اطلاعاتی در باره آن از منابع آگاه به دست آورد. بر اساس این اطلاعات، رئیس مجلس ارمنستان از مقامات رژیم صهیونیستی خواهان کاهش همکاری نظامی بین جمهوری آذربایجان و اسرائیل و به رسمیت شناختن نسل کشی ارامنه توسط اسرائیل شده بود. د ر همان زمان روزنامه ینی مساوات نوشت: " با این وضعیت دیگر اسرائیل، دوست دائمی آذربایجان نیست، چرا که در اتحاد با اسرائیل علیه جمهوری آذربایجان و ترکیه قرار گرفته است". روزنامه "بیزیم یول" نیز در همین تاریخ با اشاره به عملیات نظامی اسرائیل علیه مردم بی دفاع غزه از قول «ناطق کریم‌اف» عضو مجلس عالی حزب اسلامی آذربایجان نوشت: بزودی پرچم های اسرائیل درجمهوری آذربایجان نیز به آتش کشیده خواهد شد. در مجموع اگرچه اسرائیل یکی از خریداران نفت باکو بوده و کماکان روابط تل آویو - باکو گرم است ، اما سفر وزیر امورخارجه ارمنستان به تل آویو می تواند اعتماد موجود را تحت تاثیر قرار دهد. چرا که نزدیکی بین اسرائیل و ارمنستان همواره یک اقدام نگران کننده برای باکو تلقی شده و دستیابی طرف ارمنی به لابی قوی یهودیان خطری برای منافع آذربایجان قلمداد می گردد. لذا جمهوری آذربایجان قطعا از سفر نعلبندیان به اسرائیل ناراضی است و احتمالا این نارضایتی را ابراز نماید.

نتیجه افزایش تحرکات اخیر اسرائیل در قفقاز جنوبی را چگونه ارزیابی می کنید؟.

تحرکات مرموز رژیم صهیونیستی در منطقه قفقاز جنوبی نشان می دهد که این رژیم با توسعه همزمان روابط خود با آذربایجان و ارمنستان، به دنبال این است که نفوذ سیاسی خود در قفقاز را تقویت کند. طبعا ارتباطات تسلیحاتی آذربایجان و ارمنستان با اسرائیل نیز به تشدید سیاست‌های نظامی‌گری در منطقه قفقاز کمک کرده و یکی از عوامل تداوم مناقشه‌ قره باغ خواهد شد. بخصوص در این مقطع که باکو و ایروان آمادگی بیشتری برای مذاکره پیرامون حل مناقشه قره باغ دارند، اقدام به مسلح کردن این کشورها، به‌طور طبیعی احتمال موفقیت مذاکرات را کاهش و امکان درگیری‌های نظامی را افزایش می‌دهد.

تداوم مناقشه قره‌باغ به عنوان یک بحران جدی در قفقاز، دلایل متعددی دارد که یکی از آن ها حضور شرکت‌های اسلحه‌سازی رژیم اشغالگر فلسطین در منطقه است. فروش تسلیحات نظامی اسرائیل به باکو و ایروان، این دو کشور را در موضع تهاجمی قرار می‌دهد و رقابت‌های تسلیحاتی در حوزه قفقاز و اشباع انبارهای سلاح‌، به‌ دلیل بالا بودن هزینه‌ نگهداری، دولت‌های ذی‌ربط را در موضع جنگ قرار داده، آرامش منطقه و حتی دستیابی به یک راه حل عادلانه را تهدید می‌کند.فکر می کنم موقعیت و اهمیت خاص قفقاز جنوبی، رژیم صهیونیستی را برای یافتن عرصه های جدید نفوذ، ترغیب کرده و دولتمردان حوزه قفقاز باید بی اعتمادانه نسبت به سیاست‌های جنگ‌افروزانه اسرائیل توجه بیشتری داشته و تحرکات مرموز این رژیم را مورد توجه و تحلیل قرار دهند.