ردپای مصوبه دولت احمدینژاد در دعوای چنارانی با معاون استاندار
به گزارش خبرآنلاین، این ماجرا در پی انتشار فیلمی از یک مراسم رسمی عیان شد که هاجر چنارانی نماینده نیشابور را حین اعتراض شدید به سیدجواد حسینی معاون سیاسی استاندار خراسان رضوی نشان میداد. اعتراضی که از داد و بیداد فراتر رفته و او با بلند کردن پایه میکروفن به سوی تریبون سخنرانی حسینی رفت! البته برخی مانع از وی شدند اما ماجرا فیصله پیدا نکرد و چنارانی از نیشابوری‌های حاضر در نشست خواست تا آنجا را ترک کنند.
سخنان توام با فریاد او و فرمانش به خروج نیشابوریها از جلسهای که معاون «سبزواری» استانداری سخنرانی داشت، حاکی از اختلافی ریشه دار میان این دو شهر است که تنها 117 کیلومتر با یکدیگر اختلاف مکانی داشته ولی از مشترکات فرهنگی و قومی بسیاری برخوردارند. اما قدمت این اختلاف کمتر از یک دهه است. زمانی که معاون سیاسی اسبق استانداری خراسان رضوی در دولت محمود احمدینژاد بدون اطلاع بخشدار، فرماندار و نمایندگان این دو حوزه، چهار روستای «جنبر جوق، کزگ، فرخار و رباطی» از توابع نیشابور را به توابع سبزوار پیوند داد تا بتواند شرایط جمعیتی لازم برای ایجاد شهرستان «خوشاب» در سبزوار را فراهم کرده و آن را در تقسیمات کشوری سال 89 بگنجاند.
حجت الاسلام حسین سبحانی‌نیا نماینده پیشین نیشابور در گفتوگو با خبرآنلاین، با اشاره به این روند، یادآورشد که مسئولان منطقهای اعم از بخشدار و فرماندار و نمایندگان این دو شهر، پس از ابلاغ قانون تصمیمات کشوری متوجه این تغییر شده بودند که به قول وی، خیلی دیر بود. با این حال اعتراضشان را در جلساتی با استاندار، تذکر به وزیر کشور و دعوت از وی برای حضور در مجلس، از مجاری قانونی پیگیری کردند. وعدههایی هم به آنها داده شد تا این موضوع در قانون تقسیمات کشوری بعدی اصلاح شود. اما چنین نشد! عمر دولت مسبب این اختلاف به پایان رسید و سکان امور به دولت یازدهم سپرده شد. دولتی که با علم به بروز احتمالی اختلافاتی مجدد در تقسیمات کشوری، ترجیح داد همه مطالبات نمایندگان در این باره را به تدوین لایحه جامع تقسیمات کشوری حواله دهد. لایحه ای که با پایان عمر دولت یازدهم هم راهی بهارستان نشد و هنوز هم از آن خبری نیست.
او که تغییرات اعمال شده مذکور در دو شهر نیشابور و سبزوار را «غیر منطقی» و «غیر عقلانی» میخواند بر این باور است که چنین تصمیماتی به انضمام اعمال سلیقه در اجرای برخی پروژهها و جابجایی برخی منابع مالی و انسانی، منجر به ایجاد تنش‌هایی در مناطقی می‌شود که مشترکات تاریخی و بومی بسیاری با هم دارند. اینها همان چیزهایی است که به گفته وی، حساسیت چهره‌های «حساس» و «ناسیونالیست» را برمیانگیزد و منجر به خشم و عصبانیت آنها می‌شود.
سبحانی‌نیا تمایلی نداشت که درباره عملکرد خاص چنارانی -که در رقابت انتخاباتی مجلس دهم، عرصه را به او باخته بود- اظهار نظری بکند. علتش هم این بود که «از نزدیک شاهد ماجرا و حاضر در آن مراسم نبوده» و «نمیداند که این بحث تنها به دلیل به کار بردن لفظ "خراسان غربی" از سوی معاون استاندار بوده یا اینکه متاثر از دیگر ارتباطات استانی نمایندگان با مسئولان اجرایی بوده که به اینجا ختم شده است». حرف نماینده سابق نیشابور یک کلام بود «به دلیل جلوگیری از حواشی ماجرا، بنا ندارم در این موضوع خاص اظهارنظر کنم».
او که با نگاهی کلان، بر لزوم وحدت ملی در جامعه و پرهیز از تفرقه و تنش‌هایی که آرامش مردم را به مخاطره میانداز، تاکید داشت، ادامه داد: بهتر بود این مسائل از طریق مجاری قانونی پیگیری میشد. نه پشت تریبون و در یک مراسم رسمی. سبحانی‌نیا اگر چه معترض بود که در تقسیمات کشوری اصلاحی صورت نگرفته و آن چهار روستا که مردمش در ایام انتخابات ترجیح میدهند به نیشابور بیایند و به نماینده نیشابور رای دهند نه نماینده سبزوار، همچنان بلاتکلیفند؛ اما تلویحا بر رویکرد دولت روحانی مهر تایید زد و گفت «شاید هم تصمیم این دولت منطقی بود که با اعمال تقسیمات کشوری جدید، بر ایجاد اختلافاتی که در هر منطقه امکان بروزش هست، دامن نزد و هزینه و جنجال سیاسی بر مردم و کشور تحمیل نکرد».
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
ارسال نظر