نسبت فعالیت در حسابداری شرکت ها

احمد امیری/ حسابرس نسبت فعالیت یا همان نسبت کارآیی، به منظور ارزیابی دارایی‌های شرکت استفاده می‌شود و نشان می‌دهد که این دارایی‌ها چه میزان کارآیی دارند. نسبت فعالیت با بررسی میزان فروش و تاثیری که دارایی‌ها بر آن می‌گذارد مشخص می‌شود. این نسبت میزان فروش را با دارایی‌هایی مثل دارایی ثابت، موجودی انبار و … مقایسه کرده و از این طریق راندمان و میزان استفاده موثر از منابع را مشخص می‌کند.

کاربرد نسبت‌های فعالیت:مهم ترین کاربردی که نسبت‌های فعالیت دارد، مرتبط ساختن اقلام ترازنامه با صورت سود و زیان است. نکته مهم این است که اقلام مربوط به ترازنامه باید در لحظه محاسبه شود، اما اقلام مربوط به سود و زیان در دوره‌های زمانی مشخص حساب می‌شود. در محاسبه نسبت فعالیت و تحلیل آن، معمولا این موضوع را در نظر نمی‌گیرند.

نسبت‌های فعالیت:انواع نسبت‌هایی که در گروه نسبت‌های فعالیت قرار می‌گیرند شامل موارد زیر است:

دوره گردش مربوط به موجودی اقلام

دوره مربوط به وصول مطالبات مجموعه

دوره مربوط به گردش مواد و کالاهایی که نیم ساخته هستند

دوره مربوط به واریز طلبکاران

دفعات گردش مربوط به سرمایه جاری

دفعات گردش مربوط به سرمایه ثابت

دفعات گردش مربوط به دارایی

درصد تغییر فروش

دوره گردش مربوط به موجودی اقلام: این دوره بازه زمانی را مشخص می‌کند که در آن تعداد دفعات گردش کالا اتفاق افتاده است.

گردش موجودی اقلام یا کالا، نشان می‌دهد که مواد اولیه و موجودی کالا مثلا در یک سال چند بار به فروش رفته و مجددا جایگزین شده است.

در حقیقت دوره گردش موجودی اقلام نشان دهنده مدت زمان مورد نیاز برای به فروش رفتن یک کالای آماده است.