اشپیگل جلسه محرمانه وزیران دفاع آمریکا و آلمان را رسانه‌ای کرد
بازگشت موازنه وحشت به اروپا
امروز اگر قصد داشته باشیم مقایسه‌ای با آن دوران داشته باشیم باید اذعان داشت که نمی‌توان یک شباهت صددرصد در آن یافت؛ اما بی‌شباهت هم نیست. در این دوره، واشنگتن دوباره به بارگذاری مجدد کلاهک‌های هسته‌ای‌اش در اروپا فکر می‌کند و تقریبا از هفته پیش نیز رقابت تسلیحاتی بین روسیه و آمریکا در قاره اروپا افزایش یافته است. فرانک والتر اشتان‌مایر، وزیر امور خارجه آلمان می‌گوید: لفاظی‌های تند و تیزی که مقامات دو کشور آمریکا و روسیه دارند، احتمال یک تنش فیزیکی را افزایش می‌دهد. او اعتقاد دارد که این لفاظی‌ها برای او انعکاسی از دوران جنگ سرد است و یادآور آن روزهای سخت است. برلین نگران است که اروپا دوباره تبدیل به محلی برای نزاع مجدد شرق و غرب و آلمان نیز ناگزیر محلی برای استقرار نیروهای آمریکایی شود.
در دوران جنگ سرد نیز نیروهای آمریکایی در این کشور ساکن شده بودند و پس از فروپاشی کمونیسم نیروهای آمریکایی این کشور را ترک کردند.
یک مقام دفاعی آلمان می‌گوید: احتمال دارد دوباره این کشور میزبان نیروها و تجهیزات ایالات‌متحده شود. بر اساس این طرح احتمال دارد واشنگتن تانک‌ها و تسلیحات سنگین خود را به همراه 5هزار سرباز در این کشور و کشورهای شرق اروپا مستقر کند.
باراک اوباما می‌ترسد روسیه به واسطه بحران اوکراین به کشورهای حوزه بالتیک ورود نظامی پیدا کند و برای این منظور قرار است چند سامانه دفاعی به همراه تجهیزات سنگین نظامی در این کشورها مستقر کند؛ اما این شرایط برای آنگلا مرکل صدراعظم آلمان چندان خوشایند نیست. او هنوز به‌طور صریح منتقد این اوضاع و احوال نشده است و سعی دارد خود را طرف هم‌پیمان خود یعنی آمریکا نشان دهد. در عین حال سعی می‌کند با روسیه نیز وارد چالش سفت و سخت نشود. علاوه بر این، بحث تازه‌ای که در مورد توان افزایش تسلیحات مطرح شده در داخل کشور خریدار چندانی ندارد. شاید در نگاه اول، صدراعظم آلمان عروسک خیمه شب بازی آمریکا به نظر برسد؛ اما وی دوست ندارد روابط خوبی که با پوتین دارد لطمه ببیند.
مرکل در منگنه
مسکو، آمریکا را به‌عنوان کشوری می‌بیند که قصد دارد فضای عملیات نظامی خود را در قاره اروپا افزایش دهد. سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه می‌گوید: واشنگتن و شرکایش به وضوح قصد عملیاتی علیه روسیه دارند.
در این زمان برلین در منگنه قرار گرفته است. برلین در عین حال که قصد ندارد با پوتین دشمنی کند، همزمان دوست ندارد پیمان معاهده خود با کشورهای غربی را زیرپا بگذارد. زمانی که کشورهای شرق اروپا از سوی روسیه مورد تهدید واقع شوند، این کشور تبدیل به پادگان آمریکا و نیروهای ناتو خواهد شد. روسیه نیز نگران این است که ناتو به سمت کشورهای شرق اروپا گسترش پیدا کند و این موضوع به منزله یک تهدید علنی برای کرملین تلقی خواهد شد. برای همین منظور آمریکا قصد دارد برای اینکه تنش‌ها بیش از این نشود، فقط تعداد اندکی از نیروهای خود را به کشورهای شرق اروپا بفرستد و بیشترین نیروهای باقی مانده‌اش را در آلمان و در «گرافن هور» مستقر کند. وزارت دفاع آلمان می‌گوید: آمریکا قرار است ۱۰۰ عراده تانک را در «گرافن هور» مستقر کند. وزیر دفاع آلمان می‌گوید که اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا در سفری که به کشورش داشته جزئیات بیشتری از طرح واشنگتن را به اطلاع مقامات آلمانی رسانده است. هنوز از محتوای این جلسه اطلاعاتی به بیرون درز نکرده است، اما چیزی که مشخص است در این طرح هنوز کشورهای ناتو، به ویژه در غرب اروپا اهمیت فراوانی در آن دارند. با این حال هنوز برخی از کشورهای عضو ناتو نسبت به درگیری‌های لفظی با روسیه هشدار می‌دهند. خاویر بتل، نخست‌وزیر لوکزامبورگ می‌گوید: استقرار نیروهای آمریکایی و ناتو در کشورهای اروپایی یک راهبرد خروج از بحران به حساب نمی‌آید. برنامه‌های جدید ایالات‌متحده، جزو گام‌هایی است که ایالات‌متحده در باب بحران اوکراین برداشته است. پس از این بحران بود که روسیه و آمریکا پیمان برنامه‌های خلع سلاح خود را یکی پس از دیگری لغو کردند.
تهدیدات خطرناک‌تر
مجادلات بین روسیه و آمریکا تنها به رقابت تسلیحاتی ختم نمی‌‌شود. حالا پای کلاهک‌های هسته‌ای نیز به میان آمده است. روسیه به‌دنبال نوسازی صنایع تسلیحات اتمی خود است و چند بار نیز کرملین در این مورد تهدیداتی داشته است.
در اواخر ماه میلادی گذشته بود که یکی از مقامات بلندپایه وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرد احتمال دارد کرملین تسلیحات اتمی خود را در کریمه مستقر کند.
کریمه پس از برگزاری یک همه‌پرسی به خاک روسیه ملحق شده است و انتخاب این منطقه که خود یکی از مناقشات غربی‌ها با روسیه است یک تهدید علنی به حساب می‌آید. در این سوی میدان اما، آمریکا نیز قصد دارد تا تعداد کلاهک‌های هسته‌ای‌اش را در قاره اروپا افزایش دهد. آمریکا قصد دارد همچون سال 1979، تسلیحات اتمی خود را در قاره اروپا گسترش دهد. به اعتقاد کارشناسان، تصمیم اتخاذ شده در سال 1979 یکی از بدترین و بحران‌زاترین تصمیمات تاریخ شکل‌گیری ناتو بوده است.
دلیلی که آمریکا برای تکرار تاریخ دارد به همان تهدیدات اخیر اتمی روسیه باز می‌گردد. حالا اما توافق تاریخی که رونالد ریگان و میخائیل گورباچف در سال ۱۹۸۷ برای ترک مخاصمه (پایانی بر جنگ سرد) داشتند در حال رنگ باختن است و شکل جدیدی از دشمنی در حال شکل‌گیری است.
ارسال نظر