ابومریم؛ دیپلمات داعش

از زندگی در غرب تا نبرد در سوریه

محمدحسین باقی: مسیر خانه کودکی ابو مریم در تولوز (فرانسه) تا منزلگاه و بهشت امنِ تندروها در شمال غربی سوریه بسیار سریع سپری شد. او در دوران بزرگسالی تمام آنچه را باید یک جوان غربی تجربه کرده باشد از سر گذرانده بود: بدمستی می‌کرد، مواد مخدر مصرف می‌کرد و ... برای فرار از فشارهای محله ناامنی که او در آن پرورش یافت در ۱۹ سالگی به اسلام گروید. پنج سال بعد، او اسلحه۴۷ -AK در دست گرفت و در کوه‌ها به نمایندگی از داعش به گشت‌زنی می‌پرداخت. نام جنگی او «ابومریم» است و در خانه‌ای مشرف به کوه‌های «کسب» در شهری ارمنی‌نشین که چندان از پایگاه علوی‌ها در لاذقیه دور نیست با یک سعودی ۲۸ ساله زندگی می‌کند. وقتی قرار شد گزارشگران فارن پالیسی (لوبنا مری، ورا میرونووا، سام ویت) در ماه ژوئن با او مصاحبه کنند، ابومریم و همقطارانش سعی در کنترل و به دست گرفتن سرزمینی به لحاظ استراتژیک مهم - که میان مدیترانه، مناطق تحت کنترل دولت و ترکیه قرار داشت- و گرفتن آن از نیروهای دولتی داشتند. این مهندس ساختمان ۲۴ ساله که زاده فرانسه است پوشش خاص تروریست‌های داعش را بر تن داشت: شلوار پلنگی، لباسی بلند و ریشی که به سینه‌هایش می‌رسید. او می‌گوید با مردم محلی خوب است چرا که وظیفه‌اش گشت‌زنی در محیط روستایی بود. وقتی او در حال گشت‌زنی نیست، بی‌تردید در حال تیراندازی است. او می‌گوید هرگز این اندازه خوشحال و سرخوش نبوده است. ابو مریم تنها یکی از سه هزار تندرو اروپایی است که در حال حاضر در سوریه و عراق می‌جنگند که حدود ۵۰۰ نفر از آنها فرانسوی هستند. او اگرچه اکنون فقط برای داعش می‌جنگد اما پیش از این در کنار النصره هم سلاح در دست گرفته بود. او یک تروریست «سطح پایین» است اما فرماندهانش به دلیل تعصبی که وی دارد به او اعتماد می‌کنند. او گاه به عنوان «سفیر غیررسمی» داعش خدمت می‌کند و تماس‌هایی با دیگر گروه‌های تندرو برقرار کرده و به عنوان پلی میان آنها عمل می‌کند. او پیام‌های فرماندهان داعش و پیام‌های البغدادی را منتقل می‌کند و به دلیل اعتمادی که به او هست شغل «فرستادگی» به او محول شده است. سفر به سوریه آرزویی بود که برای او تحقق یافت. او می‌گوید: «اکنون بهترین زندگی را دارم و از آن راضی‌ام.» ابومریم می‌گوید: «در آغاز سال ۲۰۱۳، بحران سوریه شروع شد و من شنیدم که شام جایی مقدس است که پیامبر اسلام حمایت از آن را توصیه کرده است.» او آه در بساط نداشت جز یک عکس خانوادگی و ۲۵۰ یورو که در جیب داشت. به مرز سوریه رفت و تظاهر کرد که امدادگر است. او در مورد نحوه پیوندش با تروریست‌های داعش وقتی به سوریه رسید سخنی به میان نیاورد.

دیدار به قیامت

وقتی ابو مریم ۲۰ ساله بود به مراکش رفت تا زبان عربی و قرآن بیاموزد. اینجا جایی است که با اولین همسر خود دیدار کرد (او سال گذشته با همسر دومش در سوریه ازدواج کرد). همسر اول او هنوز با دخترش در مراکش زندگی می‌کند. او دلتنگ آنهاست اما هیچ ارتباطی با هم ندارند. او اجازه نمی‌دهد که همسرش در مراکش به اینترنت دسترسی داشته باشد چرا که می‌ترسد کسی کامپیوتر او را هک کرده و همسرش را ببیند (با این حال، با مادرش در فرانسه از طریق اسکایپ صحبت می‌کند). با این حال، او هنوز هیچ برنامه‌ای برای بازگشت به خانه ندارد. حتی اگر از بحران سوریه هم جان سالم به در ببرد از این می‌ترسد که نامش در فهرست تروریست‌های کشورهای غربی ثبت شده باشد و دردسرهای او تازه از آن پس شروع شود. این سفیر داعش می‌گوید تلاش داشت تا پاسپورت فرانسوی خود را در سوریه بفروشد اما نتوانست خریداری پیدا کند. ابو مریم معتقد است اگر به فرانسه یا مراکش بازگردد دستگیر می‌شود. اما این، او را نگران نمی‌سازد. ابومریم می‌گوید: «چگونه می‌توانم این زندگی با شکوه را ترک کنم و به آن زندگی حیوانی بازگردم. هرگز.» زندگی در فرانسه هرگز او را ارضا نمی‌کند: «من هرگز در هیچ کشور غربی زندگی نمی‌کنم چرا که آنها نژادپرست هستند و به آزادی مذهبی اعتقاد ندارند. آنها در امور زندگی من دخالت کرده و حتی مانع از این می‌شوند که من مناسک عبادی‌ام را به جا آورم و مانع از اجرای حق طبیعی‌ام می‌شوند.» او می‌گوید اروپایی‌ها تمام ۲۴ ساعت روز و تمام هفت روز هفته را گناه می‌کنند اما مرا از اجرای عبادت یک دقیقه‌ای باز می‌دارند. سفیر غیررسمی البغدادی می‌گوید در فرانسه زنان نمی‌توانند حجاب داشته باشند؛ امری که یک فریضه اسلامی است. هر زنی که حجاب داشته باشد ۱۵۰ یورو جریمه می‌شود در حالی که اگر تصمیم بگیرید برهنه شوید. هیچ کس کلامی به شما نخواهد گفت و این را «آزادی» می‌پندارند. ابومریم آرزو دارد که به خانه برگردد و در کنار خانواده‌اش و در منزل خودش بمیرد.