پول سیاه به ازای طلای سفید آفریقا
گروه بین‌الملل- محصولات پنبه کشاورزان بورکینافاسو که مهم‌ترین منبع درآمد آنها محسوب می‌شود، تاکنون به تولید ثروت منجر نشده است. کاهش قیمت پنبه در هفته‌های اخیر و شکست گفت‌وگو‌های تجارت جهانی درباره تعرفه‌ها و یارانه‌های کشاورزی، به طور کلی امید این کشاورزان را بر باد داده است. در بورکینافاســـو در محلی نزدیک به پایتخت این کشور همه پنبه می‌کارند، به طوری که در ماه اکتبر و نوامبر همه‌جا سفید می‌شود. کشاورزان پنبه‌کار در بورکینافاسو با کشت پنبه می‌توانند شانس این را داشته باشند که برای خود و خانواده‌شان زندگی نسبتا خوبی فراهم کنند. کاری که همکاران و همنوعان آنها در کشور همسایه یعنی ساحل عاج با کشت کاکائو انجام می‌دهند. در واقع برای مردم بورکینافاسو راهی جز کشت پنبه وجود ندارد و به همین دلیل تنزل قیمت پنبه در بازارهای جهانی به زندگی صدها خانوار در این کشور آسیب می‌رساند.
در فصل کشت، کشاورزان با خریداران در این جاده‌های خاکی چانه می‌زنند تا پنبه را با قیمت‌های بالاتر بفروشند. به هر روی این به مردم امکان می‌دهد تا طلای سفید خود را به بازارهای جهانی عرضه کنند، وگرنه در زمان افول قیمت پنبه، مردم نمی‌توانند غذای کودکان خود را فراهم کنند، چه رسد به اینکه آنها را به مدرسه بفرستند و امکانات بهداشتی برای آنها فراهم کنند.
کشاورزان بورکینایی علت این تنزل قیمت را یارانه‌هایی می‌‌داند که آمریکا به پنبه‌کاران خود می‌دهد.
پرداخت یارانه به پنبه‌کاران در آمریکا باعث می‌شود که بازارهای جهانی از پنبه اشباع باشد و مازاد عرضه، قیمت این محصول را پایین می‌آورد.
بنابراین کشاورزان بورکینایی علاقه دارند تا موضوع یارانه‌های کشاورزی در دستور کار گفت‌وگو‌های سازمان تجارت جهانی قرار گیرد. یک مزرعه‌دار بورکینایی می‌گوید سه سال قبل او هر کیلو پنبه را به قیمت ۲۱۰فرانک آفریقایی فروخت، حال آنکه پارسال هرکیلو پنبه به قیمت ۱۶۵فرانک آفریقا کاهش یافت. تاثیر تنزل قیمت‌ها بر زندگی کشاورزان، کاملا محسوس است. حدود ۳۱۰۰۰۰خانوار در این کشور آفریقایی از راه کشت پنبه امرار معاش می‌کنند.
با احتساب هر خانوار ۱۵ نفر برآورد می‌شود که حدود ۳میلیون نفر در این کشور بر درآمد حاصل از کشت پنبه متکی هستند. کشاورزان وقتی قیمت پنبه تنزل می‌یابد، نمی‌توانند از خانواده خود مراقبت کنند. همچنین اگر پول کافی وجود نداشته باشد، دزدی و مهاجرت رونق می‌گیرد.این تنها کشاورزان بورکینایی نیستند که قربانیان سیستم پرداخت یارانه آمریکا به پنبه‌کاران هستند.
این در حالی است که پنبه‌کاران آمریکایی تجهیزات کشاورزی مدرن‌تر و مزارع بزرگ‌تر و تعداد افراد خانواده کمتر دارند. پنبه‌کار آمریکایی با خانه بزرگ، تراکتور بزرگ و مزرعه بزرگ مسوولیت فقط دو فرزند خود را دارد در حالی که پنبه‌کاران آفریقایی حداقل باید هزینه پنج کودک خود را تامین کنند. یکی از کشاورزان بورکینایی معتقد است، ما به زندگی آنها چشم نداریم، اما ما هم مانند آنها کشاورز هستیم و کار می‌کنیم، پس حداقل باید بتوانیم زندگی خود را تامین کنیم.
زندگی و شرایط کشت پنبه در بورکینافاسو به ضرورت طرح گفت‌وگو درباره این موضوع که چگونه باید بازارهای جهانــــــی را محیط منصفانه‌تری برای مردم و کشورهای فقیر کنیم، خاطرنشان می‌کند.
حتی اگر پنبه‌کاران آمریکایی دیگر یارانه دریافت نکنند، کشاورزان آفریقایی باید تلاش زیادی کنند تا با تولیدکنندگان سایر کشوها رقابت کنند. نگرانی فزاینده‌ای وجود دارد که خشم و عصابنیت کشاورزان آفریقایی از سیستم یارانه‌ای آمریکا، ممکن است موجب رشد سیاست‌های حمایتی در برخی کشورهای آفریقایی شود. اگر کشاورزان آفریقایی احساس کنند که هیچ کاری برای حذف یارانه‌های آمریکا نمی‌توانند بکنند، قطعا سیاست‌های حمایتی را احیا خواهند کرد.
پس از موفقیت طرح مصرف برنج تولید منطقه در غنا، کشاورزان در حال فشار بر دولت هستند که طرح مصرف منطقه‌ای را در مورد پنبه و نیز افزایش تعرفه بر واردات را به مرحله اجرا بگذارد. بنا به گفته مردم منطقه، این روزها وقتی مردم برنج منطقه را مصرف می‌کنند، می‌دانند که آنها یک اقدام ملی انجام می‌دهند، بنابراین باید در مورد پنبه هم همین طرح را اجرا کرد.
منبع: بی‌بی‌سی
ارسال نظر