اقتصاد، محور اولین مناظره انتخاباتی تاریخ انگلیس

گوردون براون(حزب کارگر)، دیوید کامرون(محافظه کار) و نیک کلگ(لیبرال دموکرات) در اولین مناظره تلویزیونی در منچستر اولین مناظره انتخاباتی احزاب بریتانیا

اقتصاد، برنده را انتخاب می‌کند

دنیای اقتصاد-پویا جبل‌عاملی، بریتانیا: شهر منچستر در شمال انگلستان، پنج‌شنبه شب میزبان اولین مناظره انتخاباتی در تاریخ بریتانیا بود.

البته شاید آن‌چنان هم که در دیگر کشورها نیاز به مناظره انتخاباتی احساس می‌شود در این کشور چنین ضرورتی نباشد؛ چرا که دو حزب بزرگ بریتانیا و رهبرانشان هر چند هفته یکبار در مجلس عوام با یکدیگر یک مناظره حقیقی دارند که در قالب «پرسش از نخست‌وزیر» انجام می‌شود و دو رهبر روبه‌روی هم با یکدیگر به جدل می‌پردازند که با داوری ریاست مجلس که فردی بی طرف است، اداره می‌شود و البته این مناظره‌ها به صورت مستقیم از تلویزیون پخش می‌شود و مردم همواره شاهد چنین جدال هایی هستند. بدین شکل است که قریب به نیم قرن پس از اولین مناظره انتخاباتی در ایالات متحده، مردم این کشور شاهد چنین مناظراتی هستند.

اما این بار تفاوت آنجا بود که علاوه بر گوردون براون، رهبر حزب کارگر و دیوید کامرون محافظه کار، نیک کلگ رهبر حزب لیبرال دموکرات نیز حضور داشت و شاید چشم‌های بسیاری به خصوص آنانی که هنوز انتخاب خود را انجام نداده اند به این رهبر ثالث بود و اتفاقا نظرسنجی که خود شبکه آی تی وی به عنوان میزبان مناظره تنها دقایقی پس از مناظره از بین این گروه بی طرف انجام داد، نشان از پیروزی کلگ در مناظره، با داشتن ۴۳ درصد رای در برابر ۲۶ درصد رای کامرون و ۲۰ درصد رای براون داشت و بقیه هیچ‌کدام را پیروز قاطع مناظره ندانستند.

مناظره‌ای که انجام شد اولین مناظره از سه مناظره‌ای است که این سه رهبر در سه هفته آینده خواهند داشت، ضمن آنکه در سه کشور اسکاتلند، ولز و ایرلند شمالی هم مناظره‌ای بین احزاب آنان صورت خواهد گرفت تا تکلیف ۶۵۰ کرسی مجلس عوام در تاریخ ۶ مه‌(۱۶ اردیبهشت) مشخص شود. از آنجا که تمامی نظرسنجی‌ها از پیروزی نه چندان گسترده حزب محافظه کار حکایت می‌کند، مناظره‌های انتخاباتی می‌تواند بر نتیجه نهایی تاثیر بگذارد و اگر نتیجه مناظره اول تکرار شود، حزب لیبرال دموکرات می‌تواند با کسب کرسی‌های بیشتر عملا رویای داشتن اکثریت کرسی‌های مجلس را از دو حزب بزرگ بگیرد و خود را با تشکیل دولت ائتلافی وارد قدرت اجرایی کند.

اصل بر اقتصاد

فارغ از این که هر کدام از احزاب چه درمانی برای کسری بودجه ۱۷۵ میلیارد پوندی دارند و چگونه می‌خواهند دوره نقاهت اقتصاد بریتانیا را به پایان برند، با نگاهی گذرا به مبارزات انتخاباتی امسال می‌توانیم درک کنیم اقتصاد در مرکز توجه عموم قرار دارد و پسند کردن هر یک از این برنامه‌ها از سوی رای دهندگان است که می‌تواند تکلیف انتخابات را روشن کند و دیگر مسائل از جمله سیاست خارجی در حاشیه کامل است. اما درمان هر یک از احزاب چیست؟

حزب کارگر کاملا چون یک اقتصاددان کینزی مساله را می‌بیند، آن‌چنان که بروان در مناظره صریحا اعلام کرد که برای بهبودی کامل اقتصاد نیاز به خرج کردن دولت است و در شرایط فعلی دولت نمی تواند اقتصاد را رها کند، آن‌چنان که دیگر کشورهای صنعتی هم همین راه را رفته‌اند و هنوز بر آن پافشاری می‌کنند. البته شاید تا همین چند وقت پیش اجماعی بر سر این مساله وجود داشت اما امروز دیگر چنین هم نظری وجود ندارد.

محافظه کاران بر این باور هستند که کسری را می‌توان با کم کردن هزینه‌های دولت به‌خصوص در بخش‌هایی که به نظر آنها، بیهوده به‌وجود آمده‌اند، جبران کرد و حتی مالیات‌ها را نیز کاهش داد. از جمله این سیاست‌های انقباضی از منظر حزب محافظه‌کار کاهش ده درصدی کرسی‌های مجلس عوام است و البته براون در مناظره بر این نظر بود که این طرح دست راستی‌ها؛ یعنی حذف بخشی از وکلای مردمی که نماینده فکر و اندیشه آنان هستند و محدود کردن آزادی بیان مردم و در عین حال پیشنهاد کاهش ۵۰ درصدی کرسی‌های مجلس اعیان انتصابی را داد، در عین حال که طرح خویش برای انتخابی کردن این مجلس و همچنین داشتن بیش از ۵۰ درصد آرا برای کسب کرسی‌های مجلس عوام را ارائه کرد و قول داد که این طرح را در قالب رفراندومی در سال آتی به انتخاب عمومی خواهد گذاشت . البته این با پوزخندی از سوی کامرون مواجه شد که چرا در همین چند هفته حزب کارگر به این طرح‌ها رسیده است؟

از سوی دیگر نیک کلگ با تاکید بر اینکه راه وی آلترناتیوی جدید در برابر طرح‌های دو حزب قدیمی است به نوعی رای دهندگان را به تغییر روند گذشته دعوت کرد. وی بر این موضع تکیه کرد که محافظه‌کاران هم می‌خواهند مالیات را کم کنند و هم کسری بودجه را جبران و در عین حال حساب به خصوصی ندارند که نشان دهد این امر چگونه محقق می‌شود. در همین راستاست که حزب لیبرال دموکرات با دادن آماری مدعی است می‌توان با جلوگیری از فرارهای مالیاتی شرکت‌های بزرگ و در عین حال مالیات بندی بیشتر بر طبقه مرفه از مالیات مستقیم بر درآمد کاست و در ضمن کسری بودجه را جبران کرد.بنابراین پیام اصلی برنامه دولت فعلی این است که با کاهش هزینه عمومی، رشد اقتصادی کاهش و دوره نقاهت اقتصاد بریتانیا طولانی‌تر شده که شاید شرایط مریض وخیم‌تر هم بشود و بنابراین شعار تبلیغی‌اش را بر عدم کاهش هزینه آموزشی، بهداشت و... قرار داده است و در عین حال معتقد است با رشد بیشتر می‌توان درآمد مالیاتی بیشتر به‌دست آورد و کسری را در طی چند سال از بین برد.

محافظه کاران اما معتقدند چپ گرایان برای بیم از رکود بیشتر می‌خواهند مردم بریتانیا جور بخش‌های ناکارآمد دولت را بکشند و با شعار کاهش مالیات و کوچک کردن دولت به استقبال روز رای‌گیری می‌روند. از سوی دیگر حزب لیبرال دموکرات ترکیبی از پذیرش این موضع حزب کارگر که دولت نمی‌تواند اقتصاد را در این مرحله رها کند و در عین حال کاهش مالیات برای اقشار متوسط و کم درآمد، توجه خود را بر توقف فرارمالیاتی و گرفتن مالیات بیشتر از متمولان قرار داده است.

هر چند در مناطره اول باید بحث حول موضوعات داخلی می‌گشت و اقتصاد موضوع اختصاصی مناظره هفته سوم است؛ اما در همین قدم اول مشخص شد که اقتصاد حرف اول و آخر را در این مبارزه انتخاباتی می‌زند و هرچند رهبران احزاب پیرامون مهاجرین، امنیت، سیاست‌های اصلاحی و... سخن گفتند، اما بیشتر انرژی خود را مصروف آن کردند تا به رای‌دهندگان نشان دهند نسخه آنها بهتر از رقبای دیگر برای اقتصاد بریتانیا است.

مناظره انتخاباتی رهبران احزاب بزرگ بریتانیا در منچستر- عکس:GettyImages