وندالیسم اقتصادی

اکونومیست: این روزها مردی که در کاخ سفید بر کرسی نشسته است، سردسته دشمنان تجارت جهانی است. تازه‌ترین سرمقاله اکونومیست به رویکرد باراک اوباما درقبال تجارت آزاد اختصاص یافت

خرابکاری اقتصادی

یک اقدام حمایت‌گرایانه که سیاست بد، اقتصاد بد و دیپلماسی بد را به نمایش می‌گذارد و به آمریکا ضربه می‌زند.

آیا آمریکا چیزی را از دست می‌دهد؟

شادی آذری

باید یقین داشته باشید وقتی دولتی تصمیمی را در ساعت ۹ شب جمعه اعلام می‌کند، از آنچه انجام می‌دهد به خود نمی‌بالد. این تنها چیزی است که در مورد تصمیم اوباما برای زیر پا گذاشتن تعهدی که او و سایر رهبران گروه بیست در آوریل گذشته پایبندی خویش را بدان اعلام داشتند، می‌توان گفت. آنها تعهد کرده بودند که در دوران پر از خطر اقتصادی از راهکارهای حمایت‌گرایانه دوری کنند. تصمیم اوباما برای وضع تعرفه ۳۵درصدی بر لاستیک‌های وارداتی از چین به یک اشتباه عظیم شبیه است که تاییدی است بر بزرگترین نگرانی منتقدان وی. آنها این نگرانی را داشتند که رییس‌جمهوری قادر نباشد به تمایلات خاص حزب خود پایبند بماند و به سیاست‌هایی که او را بر مسند ریاست‌جمهوری نگه می‌دارد متوسل شود.

نشریه اکونومیست در انتخابات سال گذشته اوباما را مورد تایید قرار داد. یکی از دلایل چنین تصمیمی این بود که او اطراف خود را با افرادی میانه‌رو و به غایت باهوش پر کرده بود. به علاوه اکونومیست اعلام کرده بود که موفقیت ریاست‌جمهوری او به دو چیز بستگی خواهد داشت: احیای اقتصاد جهان، و وارد کردن قدرت‌های نوظهور و نوپا به نظم غربی. او نتوانسته است به هیچیک از این اهداف دست یابد. نظام تجارت جهانی دشمنان زیادی دارد؛ اما این روزها مردی که در کاخ سفید بر کرسی نشسته است را می‌توان به عنوان سردسته این دشمنان قلمداد کرد.

سقوط ناشی از تصمیم غلط اوباما محدود به تجارت نیست. مشاهده رییس‌جمهوری ضعیفی که به سمت چپ متمایل می‌شود، می‌تواند موجب نگرانی سرمایه‌گذاران شود که آیا او در برابر کسری حسابی که هم‌اکنون با آن مواجه است نیز ضعف نشان خواهد داد؟ این نگرانی برای خریداران اوراق قرضه که قرار است همه این کسری‌ها را جبران کنند هم پدید خواهد آمد. و در راس همه این‌ها چینی‌ها قرار دارند. خرابکاری در روابط تجاری بین قرض‌گیرنده شماره یک جهان و اعتبار‌دهنده شماره یک جهان کافی است تا هر مقام بانکی را در شب چنین تصمیمی تا صبح بیدار نگه‌دارد. اما آمریکا به دلایلی بسیار بیشتر از اوراق قرضه به چین نیاز دارد. هر امیدی برای انعقاد یک توافقنامه‌ برای تغییرات جوی در کپنهاگ در ماه دسامبر نیازمند همکاری تنگاتنگ چین و آمریکا است. همینطور مذاکرات با کره شمالی در مورد فعالیت‌های هسته‌ای‌اش به این روابط وابسته است. به علاوه بعید به نظر می‌رسد با توجه به حق وتوی چین، آمریکا بتواند در اعمال تحریم‌های بیشتری علیه ایران به نتیجه برسد. بر اساس قوانین مربوطه، اوباما اختیار تام داشت که با توجه به منافع اقتصادی یا امنیت ملی، تعرفه‌های لاستیک‌های چینی را وضع نکند. با توجه به همه داده‌ها و شواهد تصمیم نسنجیده او به یک خرابکاری منجر خواهد شد.