وعده‌های اقتصادی در انتخابات آمریکا

اولویت انتخاباتی مردم آمریکا از جنگ عراق به عرصه اقتصاد تغییر کرد

جدال انتخاباتی با ابزار اقتصادی

گروه بین‌الملل - با آنکه در ابتدا عمده نگاه کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده به جنگ عراق معطوف شده بود‌، اکنون با بالا گرفتن موضوع رکود اقتصادی در آمریکا‌، مباحث اقتصادی بیش از هر موضوع دیگری فضای انتخاباتی آمریکا را به خود مشغول کرده است. نظر‌سنجی‌های جدید نیز نشان می‌دهند که میزان علاقه‌مندی شهروندان ایالات متحده به برنامه‌های اقتصادی کاندیداها در هفته‌های اخیر نسبت به زمان شروع مبارزات انتخاباتی در سال ۲۰۰۷ افزایش چشمگیری داشته است.

جدیدترین نظرسنجی یک موسسه تحقیقاتی که نیویورک تایمز آن را منتشر کرده است، نشان می‌دهد اولویت مردم ایالات متحده در چند ماه اخیر تغییر کرده است. اگر تا چند ماه قبل آنها نگران جان فرزندان خود در عراق بودند‌، اکنون بیشتر نگران آینده اقتصادی خود و کسب‌و‌کارهایشان هستند. به عقیده تحلیل‌گران این تغییر اولویت موضوع پیچیده‌ای نیست‌؛ چرا که مساله کسادی اقتصادی را تقریبا همه شهروندان ایالات متحده لمس می‌کنندT اما تعداد خانواده‌هایی که مستقیما با موضوع جنگ عراق در ارتباط هستند در مقایسه با جمعیت آمریکا چندان زیاد نیست.

براساس این نظرسنجی، ۳۴‌درصد از پاسخ دهندگان اقتصاد را مهم‌ترین اولویت ایالات متحده دانسته‌اند و به گفته ۷۳‌درصد این افراد، اقتصاد آمریکا در شرایط مناسبی قرار ندارد. همزمان با ارائه طرح ۱۵۰‌میلیارددلاری جورج بوش برای ایجاد تحرک در اقتصاد آمریکا، تعدادی از داوطلبان ریاست جمهوری مانند هیلاری کلینتون، باراک اوباما، میت رامنی، جان مک‌کین، مایک‌هاکابی هم با عرضه طرح‌ها و برنامه‌هایی سعی دارند توجه رای‌دهندگان را به سیاست‌های اقتصادی خود جلب کنند.

افزایش نگرانی از وضعیت اقتصادی در ایالات‌متحده موجب شده است تا شرایط برای برخی کاندیداها بهتر شود. کاندیداهای دموکرات اکنون در حال بهره‌برداری از شرایط به وجود آمده به سود خود هستند. جان ادواردز اگر چه کاندیدای سوم دموکرات‌ها است، اما بیش از همه آنها برنامه اقتصادی ارائه کرده است.

هیلاری کلینتون، کاندیدایی که از او به عنوان گزینه اصلی دموکرات‌ها یاد می‌شود، در جدیدترین سخنرانی خود در ایالت کارولینای جنوبی اقتصاد را محور اصلی سخنان خود قرارداد و گفت : ما به رییس‌جمهوری نیاز داریم که سیاست را اداره کرده و اقتصاد را مدیریت کند. مردم آمریکا به رییس‌جمهوری که تنها در مورد مشکلات حرف بزند، نیاز ندارند؛ بلکه نیازمند کسی هستند که مشکلات را حل کند. میت رامنی و هیلاری کلینتون در کانون توجه رای‌دهندگان آمریکایی از نظر برنامه‌های اقتصادی قرار دارند. به گزارش بی‌بی‌سی رای‌دهندگان ممکن است در بحث‌های مربوط به سیاست خارجی به افرادی مانند جان مک کین، سناتور جمهوریخواه و باراک اوباما، سناتور دموکرات اعتماد بیشتری داشته باشند، ولی زمانی که نگرانی‌های اقتصادی مطرح می‌شود، به میت رامنی، از داوطلبان جمهوریخواه ریاست جمهوری و هیلاری کلینتون، سناتور دموکرات توجه بیشتری می‌شود. این در حالی است که با نزدیک شدن به تاریخ برگزاری انتخابات مقدماتی حزب دموکرات در ایالت کارولینای جنوبی و انتخابات مقدماتی حزب جمهوریخواه در ایالت فلوریدا که سه‌شنبه نهم بهمن برگزار می‌شود، کاندیداهای مختلف با ارائه برنامه‌های اقتصادی خود سعی دارند توانایی اقتصادی رقیبان خود را مورد سوال قرار دهند.

میت رامنی، فرماندار سابق ایالت ماساچوست که برای پیروزی در فلوریدا در رقابت تنگاتنگ با سناتور جان مک کین است، با پخش آگهی‌های تلویزیونی مختلف در این ایالت سعی دارد، توجه رای‌دهندگان را به سابقه کاری خود به عنوان یک مدیر بخش‌خصوصی و سرمایه‌گذار موفق جلب کند.

رامنی وعده داده که در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری مالیات‌ها را در ایالات متحده به طور دائمی کاهش دهد. وی در این مورد گفت‌: من عمرم را در بخش‌خصوصی گذرانده‌ام. می‌دانم فرصت‌های شغلی چگونه ایجاد می‌شوند و چگونه از بین می‌روند. می‌خواهم اطمینان خاطر بدهم که شغل‌های بیشتری را در این کشور ایجاد خواهم کرد. یکی از راه‌های اشتغالزایی، کاهش دائمی مالیات‌ها است. میت رامنی شنبه گذشته در انتخابات مقدماتی حزبی در ایالت میشیگان توانست با تاکید بر احیای اقتصاد این ایالت، به پیروزی برسد. اقتصاد میشیگان به خاطر مشکلات بخش خودروسازی دچار رکود شده و این ایالت دارای بالاترین میزان بیکاری در آمریکا است.

در همین حال، میت رامنی سابقه اقتصادی رقیب اصلی خود، سناتور جان مک کین را هم زیر سوال برده و از او به خاطر مخالفت با سیاست کاهش مالیاتی جورج بوش در اوایل دوران ریاست جمهوری‌اش انتقاد کرده است.

جان مک کین هم که از نمایندگان با سابقه مجلس سنای آمریکا است، در پاسخ به میت رامنی از سابقه اقتصادی خود دفاع کرده و گفت: من به خوبی بر مسائل اقتصادی احاطه دارم. من انقلاب اقتصادی رونالد ریگان را همراهی کردم و زمانی که بودجه کشور و مالیات‌ها را کاهش می‌داد، همراه او بودم. من رییس کمیته بازرگانی مجلس سنا بودم و این کمیته عملا به همه مسائل اقتصادی آمریکا رسیدگی می‌کند. روزنامه اقتصادی وال‌استریت ژورنال در نظرسنجی اخیر خود از اقتصاددانان معتبر درباره من پرسیده و همه آنها گفته‌اند من به خوبی از عهده مسائل اقتصادی برخواهم آمد. روزنامه معتبر نیویورک تایمز هم در سرمقاله روز جمعه خود از مک کین به عنوان مناسب‌ترین فرد برای نامزدی ریاست جمهوری آمریکا در میان داوطلبان حزب جمهوریخواه نام برده و از او حمایت کرده است.

رودی جولیانی نیز این‌گونه از سابقه اقتصادی خود دفاع می‌کند‌: از میان داوطلبان ریاست جمهوری، تنها من توانسته‌ام اقتصاد یک دولت محلی را متحول کنم. زمانی که شهردار نیویورک شدم، وضع اقتصادی این شهر خراب بود، کسری بودجه شدید داشتیم، میزان بیکاری به ۵/۱۰‌درصد رسیده بود و ۳۰۰‌هزار فرصت شغلی از بین رفته بود. من وضع را تغییر دادم، بیکاری را به نصف کاهش دادم، ۴۵۰‌هزار فرصت شغلی ایجاد کردم و مالیات‌ها را ۵/۱۷‌درصد کاهش دادم.

در اردوگاه دموکرات‌ها نیز چرخش توجه به سمت مسائل اقتصادی به سود هیلاری کلینتون تمام شده است. او از کسانی بود که لایحه آغاز جنگ عراق را امضا کرد و از همین مسیر مدام از سوی رقبایش مورد ‌حمله قرار می‌گرفت. با این چرخش اکنون این فشار تا حد زیادی از روی او برداشته شده است. باراک اوباما، رقیب اصلی هیلاری کلینتون بارها از او به خاطر رای دادن به قطعنامه کنگره که به جورج بوش اجازه آغاز حمله به عراق را می‌داد انتقاد کرده است؛ ولی با ادامه مشکلات اقتصادی توجه رای‌دهندگان به این موضوع کمتر از قبل شده است. بخش مهمی از پیروزی کلینتون در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات در نیوهمشایر نیز به علت شعارهای اقتصادی او بود.

سناتور هیلاری کلینتون همچنین از تجربه مثبت اقتصادی دوران ریاست جمهوری همسرش بیل کلینتون و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید در این دوران، به عنوان برگ برنده ای در مبارزات انتخاباتی استفاده ‌کرد. کلینتون که بر اساس نظرسنجی‌ها در ایالت کارولینای جنوبی، در انتخابات مقدماتی حزبی این ایالت پس از باراک اوباما در رده دوم قرار دارد، طرحی ۱۱۰‌میلیارددلاری را برای ایجاد تحرک در اقتصاد آمریکا ارائه کرده است.

موضوع کسادی اقتصاد آنقدر جدی است که این بار کاندیداهای دموکرات نیز مجبور شده‌اند برنامه‌های کاهش و معافیت مالیاتی را در متن شعار‌ها و برنامه‌های خود بگنجانند. دموکرات‌ها به طور معمول عقیده دارند که سیاست‌های کاهش مالیاتی جمهوریخواهان به نفع سرمایه‌گذاران و افرادی است که درآمدهای بالا دارند و فشار مالی را بر طبقه متوسط افزایش می‌دهد؛ اما این بار خود نیز مجبور شده‌اند تا در طرح‌های اقتصادی ارائه شده برای انتخابات موضوع کاهش مالیات‌ها را نیز قرار دهند.