گروه بین‌الملل- کشاورزی مهم‌ترین اتفاقات سال ۲۰۰۷ را به خود اختصاص داده بود. نشست‌های سازمان تجارت جهانی عموما به بحث بر سر یارانه‌های بخش کشاورزی در کشورهای ثروتمند و اعتراض کشورهای فقیر به این سیاست‌ها گذشت و توافق مهمی هم حاصل نشده است. با اینکه تکنولوژی و فناوری اطلاعات و بخش صنعت مهم‌ترین بخش‌های اقتصاد از حیث درآمدزایی تلقی می‌شود، کشاورزی اساسی‌ترین و کم‌درآمدترین این بخش‌ها است و همین موضوع باعث حمایت از این بخش شده است که اساسی‌ترین اقلام کالاها و محصولات را تولید می‌کند. گندم، برنج، سبزیجات و میوه‌جات در زمره نیازهای اساسی بشری تلقی می‌شوند که از آن گریزی نیست.

اما امسال حادثه‌ای منحصر به فرد اتفاق افتاده است. سازمان ملل متحد سال ۲۰۰۸ را سال بین‌المللی سیب‌زمینی اعلام کرده است زیرا براساس آمار و ارقام قرار است سیب‌زمینی بالاترین میزان تولید را در میان محصولات کشاورزی به خود اختصاص دهد. سیب‌زمینی یکی از پرمصرف‌ترین محصول جهان است و در اروپا به طور متوسط هر اروپایی ۹۳کیلوگرم سیب‌زمینی در سال مصرف می‌کند. در این میان میزان مصرف سیب‌زمینی کشورهای اروپای شرقی که اساسا به مصرف سبزیجات علاقه زیادی دارند، بیش از سایر کشورهای اروپایی است.

بلاروس در مصرف سیب‌زمینی مقام اول را دارد و هر نفر روزانه ۹۰۰گرم سیب‌زمینی مصرف می‌کند. قرقیزستان و روسیه با مصرف سرانه بیش از ۴۰۰گرم سیب‌زمینی در هر روز مقام دوم و سوم را اشغال کردند و بریتانیا که یکی از غذاهای سنتی آن را سیب‌زمینی بزرگ کبابی با تن ماهی و پنیر تشکیل می‌دهد با مصرف سرانه ۳۹۰گرم سیب‌زمینی در هر روز مقام چهارم را اشغال کرده است.

به نظر می‌رسد مقرون به صرفه بودن و سالم بودن سیب‌زمینی یکی از دلایل رواج کشت این محصول در سطح جهان است. چین و هند تقریبا یک‌سوم سیب‌زمینی تولیدی جهان را تامین می‌کنند. میانگین مصرف جهانی سیب‌زمینی ۱۰۰گرم در هر روز به ازای هر نفر است.