تحلیل اکونومیست از اقتصادهای آسیایی:
اژدهای پر تحرک، ببر آماده پرش
شادی آذری- اقتصادهای ببرآسیا شدیدترین افت تولید را طی رکود جهانی تجربه کردند و برخی بیم آن دارند که به دلیل وابستگی آن‌ها به صادرات تا زمانی‌که تقاضا در آمریکا و اروپا احیا نشود آن‌ها نتوانند بهبود اقتصادی ثابتی را تجربه کنند. اما جنب وجوش شجاعانه آن‌ها نباید دست کم گرفته شود. آن‌ها خیلی زود پس از بحران اقتصادی اواخر دهه ۹۰ آسیا به طرز باور نکردنی دوباره غرش خود را شروع کردند. آن‌ها می‌توانند بار دیگر همه را متعجب کنند.
اقتصادهای آسیایی اولین اقتصادهایی خواهند بود که از رکود جهانی درمی‌آیند
شادی آذری- اقتصادهای ببرآسیا شدیدترین افت تولید را طی رکود جهانی تجربه کردند و برخی بیم آن دارند که به دلیل وابستگی آن‌ها به صادرات تا زمانی‌که تقاضا در آمریکا و اروپا احیا نشود آن‌ها نتوانند بهبود اقتصادی ثابتی را تجربه کنند. اما جنب وجوش شجاعانه آن‌ها نباید دست کم گرفته شود. آن‌ها خیلی زود پس از بحران اقتصادی اواخر دهه ۹۰ آسیا به طرز باور نکردنی دوباره غرش خود را شروع کردند. آن‌ها می‌توانند بار دیگر همه را متعجب کنند. در کل منطقه رکود اقتصادی به همان بدی سال ۱۹۹۸ بوده است. چین وهندوستان به رشد خود ادامه دادند اما در سایر کشورهای نوظهور آسیا تولید ناخالص داخلی در فصل چهارم سال ۲۰۰۸با نرخ سالانه ۱۵درصد سقوط کرد. تنها سه اقتصاد از میان آن‌ها ارقام مربوط به فصل اول را منتشر کرده‌اند. رشد تولید ناخالص داخلی چین به نرخ سالانه بیش از شش‌درصد در فصل اول رسید که نسبت به ۱درصد سال گذشته رشد داشته است. تولید ناخالص داخلی کره جنوبی تا ۲/۰درصد رشد کرد پس از آن‌که سه ماه گذشته را با افتی ۱۹درصدی سپری کرد. اما تولید ناخالص داخلی سنگاپور تا ۲۰درصد سقوط کرد حتی بیش از فصل چهارم.
اعداد مربوط به صادرات حاکی از آن است که اوج بحران به پایان رسیده‌است. صادرات چین طی چند ماه گذشته ثابت ماند اما تولیدات صنعتی آن با نرخ سالانه ۲۵درصد طی سه ماه گذشته جهش یافت.
صندوق بین‌المللی پول در آخرین پیش‌بینی خود از چشم انداز آسیا آورده است که این منطقه بجز چین و آسیا در سال ۲۰۱۰ تنها ۶/۱درصد رشد خواهد کرد چون احتمال می‌رود که اقتصاد آمریکا بدون تغییر باقی‌بماند. اما خوش‌بین‌ها بر این باورند که آسیا همیشه توانسته است خود را از بحران برهاند و این کار را همچون بحران سال ۱۹۹۸ توسط صادرات زیاد به غرب انجام خواهد داد.اما تحقیقات اخیر که توسط محققان مرکز اچ اس بی سی انجام شده حاکی از آن است که فرار از بحران ۱۹۹۸ توسط صادرات انجام نشد بلکه توسط هزینه مصرف کنندگان محقق شد.
با فرض آن‌که صادرات هیچ دخالتی در رشد اقتصادی نداشته باشد و تقاضای داخلی با همان گام پنج سال گذشته پیش رود، آنگاه آسیای نوظهور خواهد توانست رشد سالانه حدود ۷درصدی را طی پنج سال آینده تجربه کند. یعنی حدود ۸ درصد در چین و ۵درصد در سایر کشورهای کوچکتر ناحیه. شاید این خبر برای کشورهایی که رشد ۹درصدی را در ۳ سال منتهی به ۲۰۰۷ تجربه کردند خبر مایوس کننده‌ای باشد. اما با این حال این رقم سه برابر سریعتر از رشد کشورهای ثروتمند است.
ارسال نظر