بخش پانزدهم
نه «صلح آمریکایی» نه«صلح چینی» - ۲ خرداد ۹۶
نویسندگان: مایکل دی سوین، ونیان دنگ و اوبه ری لسکور
ترجمه: محمدحسین باقی
در بخش قبل نویسنده به سناریوها، مطالعات و چشم‌اندازهایی اشاره کرد که بر اساس آنها نشان دهد میزان رشد هزینه‌های نظامی چین تا سال ۲۰۴۰ چقدر خواهد شد. در عین حال، نویسنده اشاره کرد که پکن ممکن است در حفظ این افزایش در هزینه‌های نظامی شکست بخورد در صورتی که دولت این کشور مجبور به اختصاص سطح بالاتری از هزینه‌های دولتی به اهداف غیرنظامی مانند رفاه اجتماعی شود یا اینکه به سادگی تصمیم بگیرد که هزینه‌های دفاعی‌اش را صرف موارد دیگر کند.
نویسندگان: مایکل دی سوین، ونیان دنگ و اوبه ری لسکور
ترجمه: محمدحسین باقی
در بخش قبل نویسنده به سناریوها، مطالعات و چشم‌اندازهایی اشاره کرد که بر اساس آنها نشان دهد میزان رشد هزینه‌های نظامی چین تا سال 2040 چقدر خواهد شد. در عین حال، نویسنده اشاره کرد که پکن ممکن است در حفظ این افزایش در هزینه‌های نظامی شکست بخورد در صورتی که دولت این کشور مجبور به اختصاص سطح بالاتری از هزینه‌های دولتی به اهداف غیرنظامی مانند رفاه اجتماعی شود یا اینکه به سادگی تصمیم بگیرد که هزینه‌های دفاعی‌اش را صرف موارد دیگر کند. دولت چین سهم بزرگ‌تر و روزافزونی از درآمدهایش را به رفاه اجتماعی اختصاص می‌دهد. براساس «سالنامه آماری چین»، چین هزینه‌ای 959 میلیارد دلاری را فقط در سال 2013 صرف رفاه اجتماعی کرد و این برابر است با 43 درصد از کل هزینه‌های دولتی. همچنین برآوردی هم از هزینه‌های نظامی آمریکا شد که در این بخش از سر گرفته می‌شود.
با استفاده از مقیاس برابری قدرت خریدِ مبتنی بر دلارِ سال 2010، پیش‌بینی‌های OECD نشان می‌دهد GDP آمریکا تا سال 2040، معادل 27 تریلیون دلار و در سال 2050، معادل 32 تریلیون دلار خواهد بود. اگر هزینه‌های نظامی آمریکا در 4 درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) ثابت بماند، این کشور در سال 2040 حدود 1/ 1 تریلیون دلار در بخش نظامی هزینه خواهد کرد. این نتیجه تقریبا با نتیجه حاصل از الگوی رگرسیون که در بخش قبلی به آن اشاره شد، جور در می‌آید. از آنجا که نزدیک شدن به سطح GDP آینده عوارض بیشتری بر این محاسبات می‌افزاید، نتایج مستقیم حاصل از ثابت ماندن هزینه‌های دفاعی در سطح 4 درصد بر اساس پیش‌بینی‌های OECD از میزان GDP، شاید دقیق‌تر و قابل اعتمادتر باشد. این نشان می‌دهد که - در سوی آمریکا- هزینه‌های دفاعی ممکن است در سال 2040 به 1/ 1 تریلیون دلار نزدیکتر باشد تا 3/ 1 تریلیون دلار. افزون بر این، هزینه‌های نظامی آمریکا می‌تواند در صورتی به زیر سطح یک تریلیون دلار برسد که جداسازی‌ها و دیگر محدودیت‌های مهم بر کل بودجه آمریکا خیلی بدتر شود. در واقع، گزارش اخیر «مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی» (CSIS) نشان می‌دهد «محدود کردن منابع در سطوح بودجه‌ای که از سوی «قانون کنترل بودجه» مطرح شد اجرای توازن دوباره را به شدت محدود می‌سازد.»
تحلیل بالا آشکارا نشان می‌دهد که - خواه بر مبنای داده‌های رسمی چین در مورد هزینه‌های دفاعی برآورد شده باشد یا بر اساس پیش‌بینی‌های بلندمدت OECD برای تولید ناخالص داخلی چین- هزینه‌های نظامی بلندمدت چین به احتمال زیاد چیزی حدود 700 تا 900 میلیارد دلار تا سال 2040 (و احتمالا اندکی بیشتر) خواهد شد. فقط در سناریوی بسیار بعیدی که در آن رشد GDP چین به‌طور متوسط سالانه 75/ 2 درصد باشد و چین هزینه‌ها را افزایش ندهد بلکه به اختصاص 2 درصد از GDP به دفاع ادامه دهد، در این صورت کل هزینه‌های دفاعی چین خیلی کمتر می‌شود یعنی تقریبا حدود 400 تا 500 میلیارد دلار. این نرخ اندک از رشد GDP به‌دلیل طیفی از اعوجاج‌های مصنوعی در اقتصاد چین بعید است (چنان‌که در گذشته هم رخ داده) پتانسیل رشد قابل‌توجهی را آزاد کند. چین می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی سهم منابعی که به دفاع اختصاص می‌دهد را افزایش دهد البته اگر دلایل استراتژیک برای این کار داشته باشد. افزون بر این، از آنجا که مقیاس‌های PPP (برابری قدرت خرید) با دقت بیشتری میزان واقعی محصولاتی را بازتاب می‌دهد که می‌تواند با منابع در دسترس تولید شود، مجموعه پیش‌بینی‌های هزینه‌های دفاعی بر اساس پیش‌بینی‌های دم دستی OECD از تولید ناخالص داخلی تا سال 2040 چین را در جایگاه 900 میلیارد دلاری (با فرض اینکه هزینه‌های دفاعی 5/ 2 درصد GDP را تشکیل دهد و پتانسیل افزایش بعدی را هم داشته باشد) و ایالات متحده را در همین بازه زمانی در حدود 1/ 1تریلیون دلار قرار می‌دهد.
این احتمالا در زمره قابل اعتمادترین آمارهاست. این نشان می‌دهد که امکان زیادی وجود دارد که هزینه‌های دفاعی چین و آمریکا تا سال 2040 تقریبا همتراز یا نزدیک به هم شوند با این تفاوت که آمریکا احتمالا هزینه‌های دفاعی‌اش اندکی بیشتر شود. با این حال، «برگه سفید دفاعی» که اخیرا هزینه‌های دفاعی استرالیا در سال 2016 را اعلام می‌کند فراتر از این می‌رود و پیش‌بینی می‌کند که (البته بدون دادن آمارهای دقیق) تا اوایل 2035، چین رقیب خواهد بود و ممکن است حتی از آمریکا در هزینه‌های دفاعی پیشی بگیرد.
این بدان معنی است که چین به یقین منابع کاملا بیشتر و چشمگیرتری دارد تا به ظرفیت‌های نظامی خود بیفزاید و این ظرفیت‌ها را در منطقه آسیا- پاسیفیک نسبت به آمریکا افزایش دهد با توجه به اینکه، ایالات متحده احتمالا تعهدات امنیتی مهم و جهانی خود را طی 25 سال آینده حفظ خواهد کرد درحالی‌که چین احتمالا تمرکز بر مجموعه‌ای از ظرفیت‌های دفاعی در آسیا- پاسیفیک را ادامه می‌دهد.
گزارشی از موسسه تحقیقاتی «ماروبنی» این یافته را با نشان دادن این مساله تقویت می‌کند که GDP اسمی چین در سال 2035، معادل 3/ 1 برابر آمریکا خواهد بود و در یک سناریوی کمتر خوش‌بینانه (با رشد اقتصادی کمتر و یوآن ضعیف تر) لااقل 80 درصدGDP آمریکا خواهد بود. بر اساس این گزارش، محتمل است که تا سال 2035 چین نه تنها در GDP اسمی آمریکا را پشت سر بگذارد بلکه بیش از 50 درصد از مجموع بودجه آمریکا بر حسب بودجه نظامی، تسلیحاتی و ادوات نظامی را به خود اختصاص دهد.
اگرچه به‌تازگی گزارش شده که سطح سالانه هزینه دفاعی چین از درصد/ میزان دورقمی به 6/ 7 درصد در سال 2016 کاهش یافته - پایین‌ترین میزان در 6 سال گذشته- اما این کاهش نرخ رشد سالانه به احتمال زیاد نتیجه رشد کاهشی در اقتصاد چین است (با توجه به رابطه کلی میان این هزینه و سطح تولید ناخالص داخلی) و ضرورتا بازتاب بحث «اسلحه- کره» در تصمیم‌سازی چین نیست. در همین زمان، جمعیت رو به پیریِ چین، نیاز گسترده‌اش به رفاه اجتماعی مانند بهداشت و آموزش و بی‌ثباتی بالقوه داخلی مرتبط با شکست در تامین چنین رفاهی بدین معناست که دولت احتمالا مایل به افزایش چشمگیر هزینه‌های دفاعی نیست. با این حال، برای برابر کردن یا پیشی گرفتن از هزینه‌های دفاعی آمریکا در غرب پاسیفیک نیازی به انجام این کار نخواهد داشت.
ارسال نظر