وحشت در ارتش افغانستان
گروه جهان: حدود سه مایل خارج از جنوب شهر لشگرگاه، سربازان افغانی می‌توانند پرچم سفیدی را مشاهده کنند. این نه پرچم صلح است و نه پرچم تسلیم‌شدگان. این پرچم به طالبان تعلق دارد و نشان می‌دهد که این گروه چقدر به پایتخت استان هلمند نزدیک شده است. با وجود تضمین دولت افغانستان مبنی بر اینکه ارتش کنترل را در دست دارد و می‌تواند مناطق از دست رفته را بازپس بگیرد اما این استان استراتژیک که صدها نیروی ناتو به خاطر آن جان خود را از دست دادند بیش از هر زمان دیگری آماده است که به دست طالبان بیفتد. به گزارش سی‌ان‌ان آن دسته از سربازانی که در درون لشکرگاه هستند بسیار عصبی شده‌اند. یکی از مقام‌های پلیس استان هلمند، به شرط فاش نشدن نام، به سی‌ان‌ان می‌گوید ارتش به تازگی هیچ پیشرفتی نکرده و حداقل 5 منطقه کامل در این استان از قبل در اختیار کامل طالبان است.

لشکرگاه از دو جهت از سوی شبه‌نظامیان طالبان مورد تهدید است. این مقام پلیس سخن بسیاری از تحلیلگران را تایید می‌کند که حجم زیادی از تریاک تولید شده اکنون در هلمند کشت می‌شود و این دلیل مهمی برای طالبان است تا بر جنوب این استان متمرکز شوند. یکی دیگر از مقام‌های استان هلمند به سی‌ان‌ان می‌گوید: آرامش فعلی در هفته‌های گذشته در هلمند احتمالا به این دلیل بوده که طالبان بر برداشت محصول متمرکز است. با این حال، نمایندگان دولتی قویا این مساله را رد می‌کنند که هلمند در معرض تهدید یا تسخیر از سوی طالبان است. «معصوم استانکزی»، کفیل وزارت دفاع به سی‌ان‌ان می‌گوید: «هلمند سقوط نخواهد کرد. اگر سقوط کند من بی‌تردید استعفا خواهم داد.» او می‌گوید: «نبرد در هلمند نبردی دشوار است زیرا بسیاری از مبارزان از مرز پاکستان وارد می‌شوند. تردیدی در این باره نیست.» استانکزی پیشرفت اخیر طالبان را به کمک پاکستان نسبت می‌دهد. این اتهامی است که افغان‌ها همواره به آن متوسل می‌شوند. این مقام افغانستان افزود: «اگر باور ندارید به کویته و پیشاور بروید. آن پایگاه‌های لعنتی در آنجا چیست؟ چگونه به آنجا می‌روند؟ چگونه در آنجا ارتباط برقرار می‌کنند؟»با این حال، برخی کارشناسان معتقدند طالبان در افغانستان همچون داعش در عراق عمل می‌کند. همان گونه که در عراق، نیروهای داعش از مرز سوریه وارد این کشور شدند در افغانستان هم نیروهای طالبان به صورت گسترده از مرز پاکستان وارد این کشور می‌شوند.

ارتش افغانستان در هلمند وارد فاز نبرد با طالبان شد اما آمریکایی‌ها نسبت به عملکرد رهبری سابق این استان انتقاد داشتند. سرلشکر جفری بوچانان، قائم مقام ستاد مشترک برای عملیات‌ها به سی‌ان‌ان می‌گوید: «سال ۲۰۱۵ سال بدی بود اما بیشتر این شکست‌ها را مربوط به رهبری استان می‌دانم.» او هر گونه شکست در لشکرگاه را رد می‌کند. با نزدیک شدن به تابستان و شروع فصل گرما، که به فصل جنگ هم مشهور است، چالش‌های موجود باعث تقویت افراطیون خواهد شد و ممکن است سال ۲۰۱۶ همان دستاوردهای سال ۲۰۱۵ را به دنبال داشته باشد. در جبهه ارتش افغانستان اما اتفاق دیگری هم رخ داده است. ارتش افغانستان دچار ریزش نیرو شده است. این ریزش هم به دلیل کشته شدن سربازان افغان به دست طالبان است و هم به دلیل پیوستن آنها به طالبان.

سی‌ان‌ان توانسته با دو نفر از این سربازان که به طالبان پیوستند دیدار کند. در واقع، این سربازان مهارتی را که آمریکایی‌ها به واسطه پول مالیات دهندگانشان به آنها آموخته‌اند رایگان در اختیار نیروهای طالبان قرار می‌دهند. به این ترتیب، سرمایه‌گذاری‌های آمریکا روی بخشی از نیروهای ارتش هدر رفته و ضمن اینکه باعث کاهش نیروهای کیفی در ارتش می‌شود باعث افزایش قدرت مانور طالبان می‌شود.یکی از این بریدگان که به طالبان محلق شده می‌گوید: «من ۱۸ ماه آموزش نظامی برای خدمت در ارتش دیدم. اما وضعیت تغییر کرده است. ارتش ما را ناامید کرد و ما هم به طالبان پیوستیم. آنها با ما مانند مهمان رفتار می‌کنند.» این دو نفر هم یونیفورم‌های قدیمی خود را داشتند، هم کارت شناسایی و هم عابر بانکی که حقوق خود را از آن برداشت می‌کردند. یکی از این دو بریده ارتش افغانستان می‌گوید: «من تصمیم گرفتم ارتش را ترک کنم. می‌دیدم که همقطاران کشته و زخمی ام روی زمین افتاده‌اند و هیچ‌کسی آنها را به بیمارستان نمی‌برد. آموزش‌های نظامی ام خیلی خوب است.

اکنون دارم نیروهای طالبان را با آموخته‌هایم آموزش می‌دهم.» سی‌ان‌ان می‌نویسد: اکنون طالبان برای بخشی از نیروهای نظامی افغان همچون ناجی می‌ماند. این گزارش می‌افزاید: سال گذشته ۳۵۰۰ سرباز افغان کشته و ۷۵۰۰ نفر زخمی شدند. آنچه در لشکرگاه می‌گذرد دور از نگاه بسیاری از مقام‌های آمریکایی و رسانه‌های خبری است. یکی دیگر از بریدگان ارتش افغانستان می‌گوید: «بدترین خاطره ام این است که یک مراسم عروسی چگونه با سلاح‌های مرگبار باعث کشته شدن زنان و کودکان شد.»او به سی‌ان‌ان می‌گوید: «پس از شدت گرفتن درگیری‌ها، پلیس میدان را ترک کرد و به سایر نظامیان دستور داده شد که به گوشه‌ای خالی از روستا بروند. اما گلوله و موشک همچنان می‌بارید و چند نفر دیگر را کشت.» به گزارش سی‌ان‌ان این فاجعه‌ای برای ارتش و نیروهای امنیتی افغان است. همان طور که ارتش عراق در سال ۲۰۱۴ هنگام یورش داعش به موصل گروه گروه از پیش روی این گروه می‌گریختند و سلاح‌های آمریکایی به دست داعش می‌افتاد، میلیاردها دلار پولی که صرف آموزش ارتش شده بود هم بر باد رفت. اکنون این وضعیت به شکلی دیگر در افغانستان تکرار می‌شود. نیروهای امنیتی افغان از درگیری‌های فرسایشی طالبان و حملات غافلگیر‌کننده آنها خسته شده‌اند. پیوستن آنها به طالبان ضمن اینکه میلیاردها دلار آموزش را دود کرده باعث تقویت بنیه تهاجمی طالبان نیز می‌شود.

نکته این است که مناطقی که تحت کنترل طالبان قرار می‌گیرد،همچون مناطق تحت کنترل داعش نسبت به مناطق زیر کنترل دولت مرکزی از آرامش و امنیت بیشتری برخوردار است. یکی از ساکنان شهر موسا قلعه که در کنترل طالبان است، می‌گوید: «بازاری که قبلا خالی از جمعیت بود اکنون پر از انسان‌هایی است که در حال خرید و فروش هستند. دلیل این است که امنیت در آنجا برقرار است.» کفیل وزارت دفاع افغانستان می‌گوید: کاری که ما باید انجام دهیم این است که این برداشت عمومی را تقویت کنیم که دولت در حال کسب برتری و پیروزی در برابر طالبان است.