علی مصریان دو خبر در فضای رسانه ای کشور منتشر شد که بسیار جای تامل دارد و شاید خبر از اتفاقاتی می‌دهد. باید بیشتر دقت کرد و آن هم برگزاری برخی همایش‌های نه چندان معتبر برای بدست آوردن برخی عنوان‌ها. خبر اول این بود: «توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت با لحاظ قانون حمایت از حقوق مصرف کنندگان خودرو و دستورالعمل شرایط و ضوابط خدمات پس از فروش صنعت خودرو و بر اساس ارزیابی شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران، شرکت ایساکو رتبه اول خدمات پس از فروش را کسب کرد.» توضیح ابتدایی خبر را مفصلتر آوردیم تا در اینکه هریک از اجزای این خبر اهمیت ویژه‌ای دارند، شک و شبهه‌ای نماند. این طور که از اخبار منتشره بر می‌آید، شرکت خدمات پس از فروش ایران خودرو توانسته است طی ارزیابی‌های صورت گرفته در چهار شاخص کیفیت ارایه خدمات، سرعت ارایه خدمات، هزینه ارایه خدمات و نتیجه عملکرد با رویکرد رضایتمندی مشتریان از خدمات پس از فروش، به رتبه نخست در میان شرکت‌های خودروسازی نایل شود. اما خبر دیگری هم در رسانه‌ها چرخ زد و آن اینکه برخی شرکت‌های دیگر توانسته‌اند در میان شرکت‌های خدمات پس ‌از فروش خودروسازی، حائز رتبه شوند. هر مخاطبی با دیدن این دو خبر یکه خواهد خورد که بالاخره چه کسی اول شده است؟ هر کس که دستی هرچند از دور بر آتش صنعت و اقتصاد داشته باشد، خوب می‌داند که پس از شنیدن این گونه اخبار که در آنها ذکری از مقام و رتبه و درجه به میان می‌آید، اول باید به سراغ عقبه آن عنوان رفت. به عبارت دیگر، مهم‌تر از اینکه یک سازمان یا شرکت، چه عنوانی را به دست آورده، این است که چه سازمان یا مرجعی این عنوان را اعطا کرده است؟ شکی نیست که مراجع حاکمیتی، بزرگ‌ترین و معتبرترین نظام‌های ارزیابی، صحه‌گذاری و رتبه‌بندی در کشورها هستند، کما اینکه رتبه‌بندی یکصد شرکت برتر ایران نیز توسط سازمان مدیریت صنعتی - از زیرمجموعه‌های سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران - صورت می‌گیرد و تا به حال نیز ملاک عمل قرار گرفته و هیچ کس در اعتبار و صحت آن تشکیک نکرده است. در اخبار اشاره‌شده هم اگر دقت کنیم، اولی شرکت بازرسی کیفیت و استاندارد ایران است و دومی، یک همایش که در تهران برگزار شده است. حال می‌توان قضاوت کرد که اولا تفاوت میان این دو عنوان چیست و در ثانی، وزن و ارزش کدام بیشتر و به عبارتی، کدام معتبرتر است؟