سونامی در تاکسیرانی

حمیدرضا بهداد

«پس از سهمیه‌بندی بنزین تاکسیرانی تهران دچار سونامی شد.»

این گفته تیموری کرمانی رییس سازمان تاکسیرانی تهران است که از اعلام ناگهانی سهمیه‌بندی بنزین غافلگیر شده است. طرح سهمیه‌بندی بنزین هر چند حاشیه‌های زیادی برای دارندگان خودرو به وجود آورد اما تاکسیداران کشور را که نیمی از آنها دوگانه سوز و نیمی دیگر به نام دوگانه سوز اما در حقیقت بنزین سوز بودند و یا صاحبان ون‌‌هایی که با هزار سختی خودروی خود را تحویل اما کارت سوختی دریافت نکرده بودند را بیشتر از همه متاثر کرد.

تیموری کرمانی هر چند طرح سهمیه‌بندی بنزین را دیر هنگام خوانده اما زمان آن را بدون در نظر گرفتن زیرساخت‌ها زود هنگام می‌داند.

«دنیای اقتصاد» در مورد سهمیه‌بندی بنزین و مشکلات حاشیه‌ای آن با حسین تیموری کرمانی مدیرعامل سازمان تاکسیرانی تهران به گفت‌وگو نشسته که در ذیل می‌خوانید:

آقای تیموری جنابعالی به عنوان مدیرعامل تاکسیرانی تهران بزرگ سهمیه‌بندی ناگهانی بنزین را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

این اقدام ناگهانی به نوعی ما را غافلگیر کرد. زیرا تاکسیرانی تهران آمادگی لازم را جهت سهمیه‌بندی بنزین در وضعیت کنونی نداشت و باید قبل از اجرای این طرح با تاکسیرانی به عنوان یکی از ارکان اصلی ناوگان حمل‌ونقل عمومی کشور مشورت می‌شد تا ما خود را با شرایط جدید منطبق و طوری برنامه‌ریزی می‌کردیم که مشکل خاصی برای امورات تاکسیرانی به وجود نیاید.

البته ما هم معتقد به سهمیه‌بندی بنزین هستیم و روند قبلی را غلط می‌دانیم اما اعلام ناگهانی اقدام جالبی به نظر نمی‌رسید.

چرا که این مساله سازمان تاکسیرانی را لرزاند و باید آن را سونامی در تاکسیرانی بنامیم.

گذشته از اعلام ناگهانی سهمیه‌بندی بنزین، اشکال اصلی این طرح در کجا است؟

ببینید وقتی دولتی چنین تصمیمات بنیادی را اتخاذ می‌کند،‌ در وهله اول باید زیرساخت‌های مورد نیاز را تدارک ببیند.

سهمیه‌بندی بنزین در صورتی جواب می‌دهد که ما دارای سیستم حمل و نقل عمومی مناسبی باشیم. وقتی مترو تهران تنها دو خط داشته و شرکت اتوبوسرانی هم از کمبود اتوبوس شکایت دارد چگونه می‌توان نتیجه مثبتی را از سهمیه‌بندی بنزین انتظار داشت. در کشوری مانند مجارستان که از رفاه عمومی آنچنانی نیز برخوردار نیست، شبکه حمل و نقل عمومی‌اش آنقدر قوی است که مردم رغبتی به بیرون آوردن خودرو شخصی‌شان ندارند. اما کشور ما از چنین امکاناتی برخوردار نیست و مردم برای تردد در سطح شهر با مشکل مواجه هستند.

حال با تمام این اوصاف بنزین سهمیه‌بندی شده است. تکلیف تاکسی‌های دوگانه‌سوزی که مخزن گاز آنها نصب نشده چیست؟

البته این موضوع هم جای بحث دارد. اما فقط محض اطلاع می‌گویم که از ساعت ۲۴ سه‌شنبه گذشته سهمیه بنزین این تاکسی‌ها برابر با تاکسی‌های بنزین‌سوز یعنی ۸۰۰ لیتر تعیین شد. البته این سهمیه نیز موقتی و تا یک ماه قابل اجرا است زیرا شرکت‌های سایپا و ایران‌خودرو اعلام کرده‌اند تا یک ماه آینده مخزن گاز محصولات دوگانه‌سوز را نصب خواهند کرد.

پس از سهمیه‌بندی بنزین، کم و بیش شاهد افزایش کرایه از سوی برخی رانندگان هستیم. آیا نظارتی بر این مساله از سوی اتحادیه اتخاذ می‌شود؟

۱۰۰درصد نظارت داریم و با متخلفان نیز برخورد خواهیم کرد.

باید بگویم ما در این مورد به صورت ضربتی عمل می‌کنیم و بازرسان ما گزارش لحظه به لحظه کرایه‌ها را اطلاع می‌دهند. به عنوان مثال در موردی خاص جلوی فروش یک دستگاه تاکسی را که صاحب آن برای سودجویی از کارت سوختش آن را در معرض فروش گذاشته بود، گرفتیم. حتی در مواردی نیز به تاکسی‌هایی با سه عدد کارت سوخت برخوردیم که آنان را نیز بازخواست و جریمه کردیم.

تکلیف خودروهای «ون» چه شد، آیا کارت سوخت آنها را تامین کرده‌اید، اصلا علت تاخیر تحویل کارت سوخت این نوع خودروها چه بود؟

بله، کارت سوخت آنها را نیز پیگیری و تا چند روز آینده کارت‌ها را تحویل رانندگان این خودروها خواهیم داد. علت تاخیر در ارائه کارت سوخت ون‌ها نیز مربوط به تهیه آنها در تیراژ و مراحل اداری بوده که باعث تاخیر در صدور کارت سوخت برای آنها شده است.

آیا برای «ون‌»ها سهمیه بنزین بیشتری در نظر گرفته‌اید با توجه به مصرف سوخت این خودرو؟

بله، با توجه به اینکه مصرف سوخت این خودروها بیش از تاکسی‌ است به طور قطع باید سهمیه بیشتری را برای آنها در نظر گرفت که ما نیز این موضوع را با مراجع مربوطه در میان گذاشتیم و قرار است این سهمیه افزایش یابد.

با توجه به نقش کمرنگ ون‌ها در سیستم حمل و نقل فعلی، برنامه‌ای برای توسعه این خودروها دارید؟

در‌حال‌حاضر ۷۵۰ دستگاه ون در کشور وجود دارد که بخش کمی از آن وارد سیستم حمل و نقل عمومی کشور شده‌اند ما امیدواریم با مشخص شدن وضعیت نهایی بنزین، بتوانیم این خوروها را توسعه داده و تعداد بیشتری از ون‌ها را به ناوگان حمل و نقل عمومی تزریق کنیم.

وضعیت تاکسی‌های عبور موقت، که کارت سوخت دریافت نکرده‌اند به کجا رسید؟

تاکنون ۱۷۰۰ نفر از رانندگان این تاکسی‌ها، کارت سوخت خود را دریافت کرده‌‌ا ند و تا روزهای آتی، نیز ۴۵۰ عدد کارت سوخت دیگر، بین تاکسی‌های عبور موقت توزیع خواهیم کرد.

البته شرط تحویل کارت سوخت این دسته از رانندگان، ارائه تاییدیه کار از سوی آنان است.

رانندگانی که برای آنها تعیین خط شده و باید در یک مسیر مشخصی، مسافرکشی کنند می‌گویند، اگر بخواهیم در مسیر مربوط به خودمان انجام وظیفه کنیم، مسافرکش‌های قدیمی پذیرا نیستند و در خارج این مسیر هم بازخواست می‌شویم، برای رفع مشکل این افراد چه فکری کرده‌اید؟

ببینید شبکه حمل و نقل مربوط به تاکسیرانی تهران، ۴۵۱ خط دارد که باید به طور شبانه‌روزی جوابگوی نیاز مسافران باشد. البته در بعضی از شیفت‌ها به خصوص نیمه‌های شب، این خط‌ها باید تقویت شود.

زیرا ما وظیفه خود می‌دانیم که مسافر، هر زمان و در هر ساعتی که قصد استفاده از تاکسی را داشت، در کمترین زمان، به آن دسترسی داشته باشد، این مساله باعث شد که سازمان تاکسیرانی رانندگان تحت پوشش خود را در مناطق مختلف پایتخت، پخش کرده و برای آنان تعیین مسیر کند.

اما مشکل ما در این زمینه باز هم به نبود زیرساخت‌های مورد نیاز برمی‌گردد که یکی از این زیرساخت‌ها در نظر گفتن ترمینال‌های مخصوص، تاکسیرانی است که البته در سال گذشته ۱۴ ترمینال را در راستای همین موضوع، فراهم کردیم.

امسال نیز برای مشکل این عزیزان در صدد ایجاد ترمینال‌های جدید، مخصوص تاکسیرانی هستیم که امیدواریم با همکاری راهنمایی و رانندگی بتوانیم این امر را محقق کنیم تا تاکسیرانان تحت پوشش سازمان با آرامش خاطر بیشتری انجام وظیفه کنند.

در مورد ساماندهی آژانس‌های مسافربری بین‌شهری چه برنامه‌ای دارید؟

البته ما طرح‌های خوبی برای ساماندهی آژانس‌‌ها داشتیم چون آن را وظیفه خود می‌دانستیم که متاسفانه به اجبار از انجام این وظیفه محروم شدیم و تا این لحظه هم مشخص نیست که ساماندهی آژانس‌ها بر عهده چه ارگانی است.

نظرتان در مورد خودروهای واردشده به سیستم تاکسیرانی چیست؟ آیا از کیفیت آنها رضایت دارید؟

این موضوع هم یکی دیگر از مشکلات سازمان است. بنده هیچ‌گونه رضایتی از نوع خودروهای ارائه‌شده ندارم، البته این نارضایتی، ناشی از یک تفکر و نظر شخصی نیست. بلکه با در نظر گرفتن اظهارنظرهای رانندگان تحت پوشش سازمان و کارشناسان مربوطه است.

یعنی می‌خواهید بگویید که شما با درخواست سمند و پراید برای ورود به سیستم تاکسیرانی مخالف بودید؟

بنده از اول هم مخالف ورود این خودروها به سیستم بودم. سمند خودروی تحمیلی به سازمان تاکسیرانی است. پراید هم از ایمنی لازم برخوردار نیست. خودروی موردنظر ما، پژو GLI بود، زیرا این خودرو حدود ۵/۴درصد، سوخت کمتری نسبت به سایر خودروها مصرف می‌کند که این یعنی صرفه‌‌جویی در مصرف بنزین که همان هدف دولت است اما متاسفانه درخواست ما مورد قبول واقع نشد. سه سال پیش هم که بنده در اتوبوسرانی مسوولیت داشتم، نسبت به مشکلات آینده این نوع خودروها هشدار دادم که متاسفانه توجهی نشد. حتی در مورد استفاده از همین خودروهای ون، نیز مشکلات زیادی داشتیم که از جمله آن عدم پرداخت وام بود. ما به عنوان مرجع رسیدگی به وضعیت تاکسیرانی تهران، نقشی در تعیین نوع خودروهای موردنیاز خود نداریم و اکثر خودروهای ناوگان، تحمیلی هستند. البته ما بارها این موضوع را به وزارت کشور به عنوان مرجع خرید خودروهای موردنیاز ناوگان حمل‌ونقل عمومی کشور در میان گذاشتیم ولی تاکنون به نتیجه مطلوب نرسیده‌ایم.

حرف آخر؟

تشکر می‌کنم.