علیرضا بهداد
نمایشگاه موتور اسپرت ۲۰۰۷ را می‌توان زنگ تفریحی برای دیدارکنندگان از نمایشگاه‌ها دانست چرا که می‌توان ساعاتی را به بهانه آشنایی با دنیای جوانان در یکی از مناطق خوش آب و هوای تهران گذراند.
چهره‌هایی که وارد این نمایشگاه می‌شوند اگرچه جوانند اما با بسیاری از جوانان این مرز و بوم تفاوت‌های ژرفی دارند. برای ورود به این نمایشگاه پس از پرداخت ورودیه‌ای معادل 3هزار تومان، وارد فضایی پر از جوانان دوربین به دست و مملو از خودروهای مجهز به انواع سیستم‌های صوتی خواهید شد. حضور یک دستگاه رولزرویس کروکی با عمری یکصد ساله نگاه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند و حاضران در نمایشگاه از این خودرو عتیقه عکس‌های متعددی می‌گیرند.

در بخش دیگری از این نمایشگاه خودروهایی نسبتا قدیمی و اسپرت شده با نشان‌هایی همچون کادیلاک، بیوک، بنز و هیلمن قرار گرفته است که با توجه به گذشت چند دهه از عمر آنان همچنان جذاب و دیدنی هستند.
افرادی که به این نمایشگاه می‌آیند گهگاه با صداهایی تمرکزشان را از دست داده و به اختیار به سمت صدا حرکت می‌کنند. این صداها، آوای چیزی جز سیستم‌های صوتی پیشرفته و باندهای بزرگ نیست که صندوق‌عقب خودروها را کلا در انحصار خود قرار داده است. شور و هیجان بازدیدکنندگان از موزیک در حال پخش این سیستم‌ها در کنار مامورانی که اوضاع را کنترل می‌کنند، دیدنی است.
در هوای خوب توچال، پژو ۲۰۶، بیشتر از تیونیگ بهره برده است به طوری که تغییرات عمده‌ای که به چشم می‌خورد بر روی این خودرو اعمال شده و اسپرت کاران تغییراتی را بر روی درها و بدنه این خودرو به وجود آورده‌اند.


شرکت ایران‌خودرو به عنوان تنها خودروساز حاضر در این نمایشگاه چند دستگاه سمند، گراند ویتارا و پژو ۲۰۶ را اسپرت کرده و به نمایشگاه آورده است تا در این بحث گوی سبقت را از دیگر رقبای خود برباید.
غرفه‌های دیگر این نمایشگاه نیز عمدتا در اختیار برخی از اسپرت‌کاران و فروشندگان تجهیزات صوتی است که علاقه‌مندانی را جذب خود کرده است.
نکته جالب توجه اینکه، مدیران اجرایی بدون کمترین تبلیغی توانسته‌اند بازدیدکنندگان زیادی را پس از ۳ روز از گذشت این نمایشگاه جذب کنند که نشان‌دهنده علاقه زیاد مردم به ویژه جوانان به خودرو است و در این میان جای نمایشگاه بین‌المللی خودرو تهران بیشتر خالی به چشم می‌آید چرا که پس از گذشت ۳ سال برگزاری این نمایشگاه قدیمی هنوز در حالت تعلیق به سر می‌برد.
از سویی دیگر نمایشگاه اسپرت امسال نسبت به سال گذشته که در مجموعه ورزشی انقلاب برگزار شد از لحاظ کمی و کیفی در مراتب پایین‌تری قرار دارد. در نمایشگاه سال گذشته علاوه بر حضور جدی‌تر برخی از شرکت‌ها، افراد تیونینگ کار به طور داوطلب نیز دستاوردهای خود را در این زمینه به نمایش گذارده بودند.
اما در نمایشگاه سال جاری به جز چند شرکت که آن هم در حد ابتدایی و نه چندان دیدنی، خودروهایی را اسپرت و تیونینگ کرده است چیز دیگری به چشم نمی‌خورد.
رونق تیونینگ و اسپرت در ایران بیشتر در اختیار افراد مرفه جامعه است و آنها ماشین‌های مدل بالای خود که ارزش هزینه چند میلیونی را دارد، اسپرت می‌کنند. اما طبقات متوسط کمتر حاضر می‌شوند برای اسپرت خودرویی همچون پژو 405 را که با تمام انحصارات موجود قیمتی بیشتر از 12میلیون تومان ندارد دست کم 5میلیون تومان بابت تجهیز خودرو به سیستم‌های صوتی و اسپرت کردن خودرو کنند.
اما اسپرت کردن خودرو در طبقات متوسط به پایین جامعه هم بسیار دیدنی است چیزی که در نمایشگاه سال گذشته به چشم می‌خورد اما در نمایشگاه امسال به جز یک مورد چیز دیگری دیده نمی‌شود. این افراد خودروهایی همچون پیکان، ژیان و رنو را از لحاظ موتوری ارتقا داده و با تغییراتی در بدنه، خودروهای جالب توجهی را آماده می‌کنند.
میل به اسپرت کردن خودروها موضوعی است که طبقه خاصی را شامل نمی‌شود و هر طبقه‌ای دوست دارد خودرویی که در اختیار دارد از امکانات رفاهی متنوعی بهره ببرد. که از این تجهیزات بسته به توان مالی افراد کم و بیش در اختیار دارندگان خودرو قرار می‌گیرد.
سمند جوانان چه شد؟!
منوچهر منطقی، سال گذشته در جریان؛ بازدید از نمایشگاه تیونینگ و اسپرت خودرو، وعده داد که طراحی و تولید سمند جوانان در دستور کار ایران‌خودرو قرار گرفته اما پس از گذشت نزدیک به یک سال نشانه‌ای از اقداماتی که این وعده را محقق کند، به چشم نمی‌خورد.
این در حالی است برخی از افراد که در خصوص اسپرت و تیونینگ فعال بودند به شرکت ایران‌خودرو دعوت شدند تا طرح‌های خود را در خصوص سمند جوانان به این شرکت تحویل دهند، حال نتیجه این رفت‌و آمدها چه شد، پرسشی است که پاسخ آن هنوز مشخص نشده است؟