در سال گذشته برخی خودروسازان خارجی به‌ویژه آلمانی‌ها و سردمدار آن‌‌ها مرسدس بنز، فعالیت خود در ایران را به دلیل آنچه که مسائل هسته‌ای عنوان می‌شد، کاهش دادند، به گونه‌ای که مرسدس دفتر فروش بنزهای سواری خود درایران را تعطیل کرد و مسوولیت فروش خودروهای سواری خود را بر عهده ایران خودرو گذاشت که شنیده‌ها حاکی از فشار کرایسلر آمریکا - شریک بنز - بر این شرکت برای این کار بوده است. اما فشارهای آمریکا به گونه دیگری نیز بر روی پژو فرانسه وارد شد و این شرکت که قرار بود سالانه ۵۰۰‌میلیون یور از ایران قطعه خرید کند، فقط حاصر شد سالانه ۴۰‌میلیون دلار از ایران قطعه بخرد که این بدقولی پژو که تازگی نیز نداشت، مدیران ایران خودرو را به خشم آورد. در این میان همه منتظر بودند که رنو نیز تحت این فشارها از پروژه ال ۹۰ کنار بکشد، اما مدیر عامل این شرکت گفت بازار ایران آنقدر جذاب هست که ما در آن باقی بمانیم و فعلا ایران را ترک نمی‌کنیم. در این سال با کمرنگ شدن فعالیت شرکت‌های غربی، همکاری با شرکت‌های شرقی به‌ویژه چین و روسیه افزایش یافت، به گونه‌ای که با قرارداد تولید سالانه ۱۲‌هزار ون روسی با شرکت گاز و تولید کامیون کاماز در تبریز، روس‌ها شیرینی قراردادی با طعم بیشتر از ۳۵۰‌میلیون دلار را چشیدند. چینی‌ها هم که در صنعت خودرو تازه کارند و به دنبال بازارهای جدید می‌گردند، با شگردهایی به سمت بازار ایران گام برداشتند و برنده یک جام زرین بودند، به‌گونه‌ای که علاوه بر هوو و دانگ فنگ و فوتون که برای ساخت کامیون‌های جدید با سایپا و ایران‌خودرو به نتایج دلپذیری رسیده بودند، در سواری نیز سه قرارداد شیرین را با ایران خودرو و کرمان خودرو امضا کردند. شرکت چری از این کشور با ایران خودرو و کرمان خودرو همکاری می‌کند، به گونه‌ای که قصد دارد با ایران‌خودرو شرکت مشترکی در ایران تشکیل دهند و به تولید خودرو ارزان قیمت چینی با سرمایه‌گذاری ۳۷۰‌میلیون دلاری بپردازند. این سرمایه‌گذاری برای تولید سالانه ۲۰۰‌هزار دستگاه خودرو چری مدل QQ۶ با قیمت شش‌هزار دلار است.