روش رنوپارس در تمرکز تولید هر قطعه از تندر-۹۰ در یک شرکت قطعه‌ساز موجب کاهش هزینه‌های تولید قطعه شده است. محمدرضا نجفی‌منش دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرو در پاسخ به اینکه چرا شرکت رنوپارس قطعه‌سازان ایرانی دیگری را برای پیوستن به زنجیره جهانی رنو انتخاب نمی‌کند تا از این طریق موجب رقابت و پیشرفت قطعه‌سازان ایرانی و در نتیجه مانع ایجاد بازار انحصاری در این زمینه شود؟ با بیان مطلب فوق افزود: در سال‌های اخیر خودروسازان معتبر جهانی‌ترجیح داده‌اند که برای تولید قطعات مورد نیاز از یک قطعه‌ساز بزرگ و توانمند استفاده کنند.

وی با بیان اینکه روش تامین قطعه خودروسازان داخلی مانند روش ۲۰ سال پیش خودروسازان معتبر جهان است، خاطرنشان کرد: در سال‌های اخیر تمرکز تولید قطعات خودرو در یک قطعه‌ساز به امری متداول در بین خودروسازان جهانی تبدیل شده است. او ادامه داد: در اروپا بیشتر قطعه‌سازان با هم ادغام شده و مجموعه بزرگ‌تری را به وجود آورده‌اند که تولید قطعات را با کیفیت بیشتر و هزینه کمتر انجام می‌دهد. در آن صورت شرکت‌های قطعه‌ساز نیز از نظر اقتصادی توانمندتر شده و تمرکز بیشتری بر تقویت توان طراحی و فنی خود خواهند داشت. وی تصریح کرد: این در حالی است که در ایران بنا به دلایل مختلف از این کار استقبال نمی‌شود.

نجفی‌منش با بیان اینکه خودروسازان داخلی هنوز از روش چند شرکتی برای تامین قطعات خود استفاده می‌کنند، تصریح کرد: این در حالی است که روش شرکت رنوپارس در تمرکز تولید هر قطعه از تندر-۹۰ در یک شرکت قطعه‌ساز، معقول‌تر و مفید‌تر بوده است.

وی درباره احتمال ایجاد انحصار با تمرکز تولید قطعات تندر-۹۰ در یک شرکت گفت: تجربه تولید تندر-۹۰ نشان داد در شرایطی که تولید این خودرو کمتر از تعداد پیش‌بینی شده در برنامه بود، قطعه‌سازان به تمامی تعهدات خود عمل کرده و قطعات را به موقع تامین کردند. او با بیان اینکه رنوپارس در پروژه تولید تندر-۹۰ باعث احیای اعتبار قطعه‌سازان داخلی شد، توضیح داد: زیرا قبل از آن هر مشکلی که در تولید خودروها پیش می‌آمد را به قطعه‌سازان نسبت می‌دادند.