داخلی‌سازی بی‌کیفیتی را به همراه دارد؟
گروه خودرو- اینکه هر خودرویی به سمت داخلی سازی حرکت کند، از کیفیت آن نیز به مرور کاسته خواهد شد، واقعیتی است در صنعت خودروسازی ۴۵ ساله کشور ما.
به عنوان مثال خودروهایی همچون پراید و پژو۴۰۵ که در ابتدا به صورت cbu وارد کشور شدند به مراتب از کیفیت بهتری برخوردار بودند تا زمانی که داخلی‌سازی آنها در دستور کار خودروسازها قرار گرفت. اما اینکه چرا با داخلی‌سازی، کیفیت نیز افت پیدا می‌کند، سوالی است که پاسخ آن را باید از قطعات به‌کار گرفته شده در خودروهایی که ادعای داخلی‌سازی آنها گوش فلک را پر می‌کند، جست‌وجو کرد.
این یک واقعیت است که علت بی‌کیفیتی بسیاری از خودروهای داخلی به قطعاتی برمی‌گردد که قطعه‌سازان کشورمان در نبود نظارت کافی به تولید انبوه آن می‌پردازند. هر چند آنها نیز معتقدند قطعاتی تولید می‌کنند که خودروسازان می‌خواهند، اما ظاهرا تولید خودرو بی‌کیفیت پروسه‌ای است که با بی‌توجهی خودروسازها و عدم نظارت بر فعالیت قطعه‌سازها شکل می‌گیرد. حال آنکه در این بین تندر-۹۰ در شرایط متفاوتی قرار دارد، چرا که این خودرو نه تنها به صورت cbu وارد کشور نشد بلکه از همان ابتدا درصد داخلی‌سازی آن هم بالا بود، از سوی دیگر قطعات به‌کار رفته در آن نیز قطعاتی است که همین قطعه‌سازان کشورمان می‌سازند. پس تفاوت‌ها در چیست؟
اینکه شرکت رنو با حساسیت خاصی دست به انتخاب قطعه‌سازان زد، بر هیچ کس پوشیده نیست اما نظارت مستقیم و مستمر برای ارتقای سطح کیفی و جلوگیری از نزول کیفیت، دستورالعملی است که رنو در همه جای دنیا به آن پایبند است.نتیجه نیز مشخص است، تندر- ۹۰ با ۶۰ درصد داخلی‌سازی برترین خودرو کشورمان از لحاظ کیفی است.
تندر-۹۰ نشان داد که اگر خودروساز ما به همراه قطعه‌ساز، بخواهند، به طور حتم می‌توانند خودرو با کیفیت تولید کنند.
این در حالی است که اماو اگرهای مربوط به سطح کمی تولیدات و حاشیه‌های سیاسی صنعت خودروسازی کشورمان تاکنون مانع از انجام اموری همچون نظارت دقیق خودروسازها بر فعالیت خود و قطعه‌سازان شده است.
ارسال نظر