خودرو مدیران از دهه ۵۰ تاکنون
امیرحسین خسروی - اواسط دهه ۵۰شمسی بود که خودروهای شورلت و کادیلاک با رنگ‌های متنوع خود به خیابان شهرهای کشور جلوه خاصی داده بود. در آن سال‌ها بیشتر مدیران کشوری با درآمدی مناسب سوار بر خودروهای کشیده همچون کادیلاک می‌شدند.
نگاه مردم به این خودروها نسبت به دیگر خودروهایی که شاید هم قیمت نیز بودند، به‌گونه‌ای دیگر متصور می‌شد. بیشتر مردم در برخورد اول با راننده این نوع خودروها تصور مدیریتی داشتند.
به گفته قدیمی‌ها، صاحبان این گونه خودروها به‌رغم سرعت و شتاب خودروهای مذکور، سعی بر آن داشتند تا با پرستیژی خاص و براساس قوانین راهنمایی و رانندگی تردد کنند. به گفته قدیمی‌ها، کادیلاک و شورلت به دلیل کیفیت و زیبایی و نیز قیمت مناسب چنان در میان قشر مدیریتی کشور جامعه آن زمان رخنه کرده بود که بیشتر مدیران سوار بر خودروهای کشیده و بزرگ می‌شدند و در مجموع
دهه ۵۰ و ۶۰هجری شمسی بورس خودرو مدیران عبارت از کادیلاک، بیوک و شورلت نوا بود.
اما با نزدیک شدن به دهه ۷۰ شمسی با افزایش تولید خودروهای جدید ساخت داخل همچون پژو ۴۰۵ سلایق و خواسته‌های نسل جدید تغییر یافت. به‌طوری که پژو ۴۰۵ خودرو مدیران شد. با ورود خودروهای خارجی (گالانت، تویوتاو هیوندا) بعضا برخی مدیران بخش خصوصی با درآمد مکفی همراه با اقشار بازاری با درآمد بالا به این‌گونه خودروها تمایل نشان دادند اما به دلیل گرانی قیمت خودروهای وارداتی بیشتر قشر مدیریتی کشور با درآمد متوسط بالا به پژو ۴۰۵ گرایش داشتند تا اینکه در اواخر دهه ۷۰ با تولید خودرو پژو پارس، مدیران با سطح شغلی بالا همچون نمایندگان مجلس شورای اسلامی این‌بار به این خودرو گرایش پیدا کردند و حتی تا به امروز نیز نگاه مردم به این خودرو نگاهی کلاسیک است.
البته دوو سیلو نیز با وجود آنکه در اواخر دهه ۷۰ به بازار آمد جزو خودرو مدیران بخش خصوصی کشور برچسب خورد.
اما در سال ۸۱ هجری شمسی همزمان با ممنوعیت واردات خودرو؛ بازار خودروهای وارداتی نیز همچنان در انتظار خودرو جدید بود تا اینکه سایپا و ایران‌خودرو این بازار مطلوب را شناسایی نموده و مورد هدف قرار دادند به‌طوری‌که ایران‌خودرو با طراحی خودرو سمند در سال ۸۱ نخستین سمند را به بازار عرضه کرد. در سال‌های ابتدایی تولید این خودرو، هجوم طرفداران خودروهای وارداتی از یک‌سو و تقاضای اقشار تحصیل‌کرده با درآمد بالا از طرفی دیگر موجب شد خودرو مذکور محبوب بیشتر خانواده‌ها شود و حتی خودرو سازمان‌ها و ارگان‌های دولتی رده بالا محسوب شود.
با برطرف شدن برخی اشکالات این خودرو و تعصب زیاد مسوولان کشور نسبت به خودرو ملی، به تدریج خودرو سمند با مدل‌های متنوع (ال‌ایکس؛ سمند سال) در هر سال جزو محبوب‌ترین خودرو در نزد بیشتر افراد به شمار رفت. صادرات سمند به کشورهای خارجی و استقبال مشتریان برون مرزی از این خودرو؛ یکباره اعتماد به نفسی مضاعف به دست‌اندرکاران این خودرو ارائه داد و این خودباوری موجب شد متولیان خودرو سمند تصمیم گیرند از تجربیات خویش بهره برده و این‌بار به جای سمند، خودرو سورن را به بازار معرفی نمایند که مدیران رده بالای کشور را یکباره غافلگیر نماید.
در واقع سورن با تجهیزاتی همچون ایربگ، ترمز ABS، فرمان تلسکوپی و قابلیت نصب GPS یا سیستم ماهواره‌ای در تلاش خود که محبوب‌مدیران کشور قرار گیرد موفق بوده است.
این خودرو نیز که از قدمت طراحی تولید آن اندک زمانی می‌گذرد با صادرات به کشورهایی همچون آلمان، اسپانیا، ایتالیا، ترکیه، الجزایر، اکراین و امارات همواره جزو خودرهای مورد اطمینان بسیاری از مشتریان خارجی قرار گرفته است.
در سال‌های اخیر نیز مدیران نهادها و نیز سازمان‌های کشوری به سورن بیش از دیگر خودروهای بازار گرایش یافتند. شاید علت آن قیمت و ملی بودن این خودرو موجب شده است تا به جای خودروهای وارداتی همکلاس، سورن را برگزینند.
از سوی دیگر شرکت سایپا نیز خودروی زانتیایی خویش را ناگهان در بین ارگان‌ها و سازمان‌ها مشاهده کرد، البته زانتیا سفید این روزها به غیر از خودرو مدیران نقش یک خودرو گشت نامحسوس را نیز ایفا می‌کند.
ارسال نظر