ترجمه: رفیعه هراتی

دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا، فرانسوا اولاند،رئیس‌جمهوری فرانسه و آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، در یادداشتی مشترک که در روزنامه واشنگتن‌پست به چاپ رسید دلایل خود را برای حمایت از توافق هسته‌ای ‌ایران اعلام کردند. در این یادداشت آمده است: کنگره آمریکا قرار است در هفته جاری به پذیرش یا رد توافقی رای دهد که کشورهای ما به همراه ایالات‌متحده، روسیه و چین، با ایران به آن رسیدند و این لحظه مهمی به شمار می‌رود.


در زمانی که نااطمینانی جهانی افزایش یافته است، این فرصتی مهم برای نشان دادن آن چیز‌هایی است که دیپلماسی می‌تواند به دست آورد. برنامه هسته‌ای ایران بیش از یک دهه مایه نگرانی بوده است. ایران می‌گوید این برنامه کاملا غیرنظامی است: براساس معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای همه کشورها حق دارند از تکنولوژی هسته‌ای برای اهداف صلح‌آمیز استفاده کنند. اما تا دو سال گذشته ما با نشانه‌های هشداردهنده درمورد برنامه هسته‌ای ایران روبه‌رو بودیم؛ علائمی مانند افزایش ذخایر اورانیوم که مقداری از آن تا 20 درصد غنی‌سازی شده بود، افزایش تعداد سانتریفیوژ‌ها، ایجاد تجهیزات غنی‌سازی در فردو و تکمیل رآکتور تحقیقاتی اراک و البته آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نظارت محدودی بر بخشی از جنبه‌های برنامه‌ ایران داشت. این مساله احساس خطری را درمورد امنیت کشورهای همسایه ایران و اسرائیل و همچنین کشورهای ما به وجود آورد؛ زیرا رقابت تسلیحات هسته‌ای در خاورمیانه به عامل جدید فاجعه‌آمیزی در این منطقه بی‌ثبات تبدیل خواهد شد. ما مسوولیت مشترکی برای رسیدگی به این احساس خطر داشتیم. تاریخچه طولانی مذاکرات هسته‌ای بی‌نتیجه با ایران جای چندانی برای خوش‌بینی باقی نگذاشته بود. با این وجود دو سال مذاکرات سخت و دقیق، توافق‌نامه‌ای را درپی داشت که در ازای برداشته شدن تحریم‌های هسته‌ای، امکان تولید سلاح هسته‌ای توسط ایران را ازمیان می‌برد. ما کاملا از این توافق حمایت می‌کنیم؛ زیرا اهدافی را که تعیین کرده بودیم تامین می‌کند. این توافق مسیر غنی‌سازی برای ساخت بمب اتمی را مسدود می‌کند؛ زیرا ایران را ملزم می‌کند ذخایر اورانیوم غنی شده خود را کاهش دهد، از تعداد سانتریفیوژهای خود بکاهد، سطح غنی‌سازی را محدود کند و از سایت فردو برای غنی‌سازی استفاده نکند. براساس این توافق، تولید پلوتونیوم محدود می‌شود. همچنین دسترسی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به تاسیسات هسته‌ای و چرخه سوخت هسته‌ای ایران افزایش می‌یابد. در ازای این اقدامات، تحریم‌های ایران لغو می‌شود و ازسوی دیگر، ما توافق کرده‌ایم که درصورت نقض اساسی این توافق از سوی ایران، تحریم‌ها دوباره به اجرا در خواهند آمد. این یک توافق براساس اعتماد یا هرگونه فرض از اینکه ایران در 10 یا 15 سال آینده چگونه خواهد بود، نیست، بلکه براساس کنترل‌های دقیق و سختگیرانه‌ای است که قابل رسیدگی هستند.


ما بدون تردید این مساله را که ایران اسرائیل را به رسمیت نمی‌شناسد، محکوم می‌کنیم. امنیت اسرائیل برای ما مهم است و همچنان از منافع اصلی ما به شمار می‌رود. اما اگر فکر می‌کردیم که ایران تهدیدی برای منطقه و رژیم منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای است، با این کشور به توافق نمی‌رسیدیم. ما با این انتظار که سیاست خارجی ایران در آینده نزدیک تغییر خواهد کرد، به توافق هسته‌ای دست نیافتیم. اما این توافق به خطرات ناشی از برنامه هسته‌ای ایران رسیدگی می‌کند و به ایران امکان می‌دهد به این نتیجه برسد که همکاری با همسایگانش بهتر از مواجهه است. گرچه منافع ما همانند منافع ایران نیست، اما ما با برخی چالش‌های مشترک مانند تهدید گروه تروریستی داعش روبه‌رو هستیم.


ما اطمینان داریم که این توافق برای همیشه مناقشه درباره برنامه هسته‌ای ایران را حل و فصل می‌کند. به همین دلیل است که ما می‌خواهیم در شرایطی برنامه جامع اقدام مشترک را اجرایی کنیم که همه کشورهای ایجاد‌کننده آن حضور داشته باشند.