اعتراف اوباما به سیاستهای اشتباه آمریکا در قبال ایران
اوباما اینطور استدلال کرد که رویکردش از همان منطق استراتژیک ریچارد نیکسون و رونالد ریگان که برای نزدیکی به شوروی و چین استفاده شد، نشات گرفته است. او گفت: «اگر ما بتوانیم برخی از این اختلافها را بدون استفاده از زور حل کنیم. این مساله به مراتب برای ما و مردم منطقه بهتر خواهد بود.»
او در پاسخ به این سوال که آیا ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه در به نتیجه رساندن این توافق کمک رسان بوده یا یک مانع، گفت: «روسیه کمک رسان بود. با شما صادق خواهم بود. مطمئن نبودم با توجه به اختلافاتی که در حال حاضر بر سر اوکراین با روسیه داریم، این مساله تاثیرگذار خواهد بود یا خیر. تفکیکی که پوتین و دولت روسیه در این زمینه ایجاد کردند، برای من شگفتآور بود و ما به این توافقنامه دست نمییافتیم اگر اراده روسیه برای همراهی با ما و دیگر اعضای گروه ۱+۵ در تاکید بر یک توافق محکم نبود.»
باراک اوباما در ادامه اینطور استدلال کرد که ممانعت از برخورداری ایران از توانمندی غنیسازی غیرممکن است. او گفت که میداند مجبور به جنگ و مقابله با نتانیاهو و کسانی که در کنگره مانند نخستوزیر اسرائیل فکر میکنند، است، اما مطمئن بود که در پایان بر آنها چیره خواهد شد. او گفت: «آنچه سعی کرده ام به مردمی مانند نتانیاهو بگویم این است که در غیاب یک توافق، توانایی ما برای حفظ تحریمها در میان کارتها نبود. از یاد نبرید که این تنها ایران نبود که بهای تحریمها را داد. چین، ژاپن، کرهجنوبی، هند-تقریبا اکثر واردکنندگان نفتی در سراسر جهان خود را در شرایطی یافتند که با حفظ تحریمها هزینههای میلیاردی برای آنها داشت.»
اوباما گفت: «و آخرین مسالهای که- شاید یاد نگرفته باشم اما باید اعتراف کنم- حتی در قبال دشمنان خود باید بدانید این است که باید توانمندی اینکه گهگاه خود را به جای آنها بگذارید را داشته باشد و اگر نگاهی به تاریخ ایران بیندازید، واقعیت این است که در سرنگون کردن حکومت منتخب دموکراتیک در ایران دست داشتیم. ما در گذشته از صدام حسین حمایت کردیم، آن هم زمانی که میدانستیم او از تسلیحات شیمیایی در جنگ میان ایران و عراق استفاده کرده و در نتیجه آنها نگرانیهای امنیتی خود و روایت خود را دارند. شاید ما با آن موافق نباشیم.»
ارسال نظر