نورمن لمونت، رئیس اتاق بازرگانی بریتانیا- ایران و وزیر دارایی سابق بریتانیا، اخیرا همراه با جک استراو، وزیر خارجه اسبق بریتانیا به تهران سفر کرد. او در یادداشتی در فایننشال تایمز به برآوردی که از سفر به تهران داشته، اشاره کرده و از توافق هسته‌ای حمایت می‌کند. آنچه در زیر می‌خوانید متن این یادداشت در این روزنامه انگلیسی است که سایت دیپلماسی ایرانی آن را منتشر کرده است. درحالی‌که غرب و به‌خصوص سنای آمریکا در مورد منطق تعامل با ایران در حال مباحثه هستند، این نکته اهمیت دارد که حساسیت موضع روحانی و پیامدهای خطرناک شکست در توافق هسته‌ای با ایران را به خاطر داشته باشیم. اگر نتیجه مذاکرات هسته‌ای به اعضای کابینه روحانی واگذار شود که بیش از کابینه اوباما مدرک دکترای دانشگاه‌های آمریکایی را دارند، شانس موفقیت زیاد خواهد بود.

من در جریان سفر اخیر خود به ایران به عنوان عضو پارلمان بریتانیا، با مقامات عالی‌رتبه ایرانی از جمله محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران و همچنین رئیس دفتر رئیس‌جمهور و مشاور رهبری عالی جمهوری اسلامی ملاقات کردم. گوش فرا دادن به سخنان رهبری عالی جمهوری اسلامی ایران، موجب درک نکته‌های ریزی می‌شود. ایشان مانند بنیانگذار انقلاب اسلامی، آمریکا را محکوم می‌کنند، اما در عین حال مذاکره‌کنندگان هسته‌ای را فرزند انقلاب می‌خوانند. ایشان به تیم مذاکره‌کننده اجازه مذاکره داده‌اند؛ اما در عین حال، تردید خود را در مورد حصول نتیجه اعلام کرده‌اند. بی‌اعتمادی به غرب و بریتانیا در ایران عمیق و گسترده است و تاریخ نمونه‌های زیادی برای این بی‌اعتمادی دارد. وزرای کابینه روحانی به ما گفتند که مسائل دشوار برای مراحل بعدی مذاکرات است و در این گفت‌و‌گو‌ها باید به درکی مشترک از مفاد توافق نهایی بر سر مساله هسته‌ای ایران دست یافت. غرب خواستار محدودیت برنامه‌های غنی‌سازی ایران تا اندازه‌ای است که هسته‌ای شدن این کشور را ناممکن کند و ظریف این را یک مشکل بزرگ می‌داند. شفافیت و حق بازرسی اعلام نشده از فعالیت‌های هسته‌ای ایران نیز مهم است. خوشبختانه توافق هسته‌ای مقدماتی ژنو نظام بازرسی‌ها را تقویت کرده است، اما درخواست اسرائیل و برخی جمهوری‌خواهان آمریکایی در مورد برچیدن برنامه‌های هسته‌ای ایران غیرواقع‌بینانه است. برنامه‌های هسته‌ای ایران با افتخار ملی آمیخته شده است. ایران می‌خواهد از نظر علمی عقب گرد نداشته باشد. به همین دلیل ظریف تاکید دارد که برنامه‌های تحقیقات هسته‌ای ادامه پیدا می‌کند و این از نظر غرب، یک مشکل است. اینکه گفته می‌شود تحریم‌های بیشتر به برچیده شدن برنامه‌های هسته‌ای ایران منجر می‌شود، یک دیدگاه غیرواقع‌بینانه است. پیش از تحریم‌ها ایران کمتر از ۲۰۰ دستگاه سانتریفیوژ داشت، اما امروز شمار این سانتریفیوژها به نزدیک ۲۰ هزار دستگاه رسیده است. تحریم‌های بیشتر به روندی منجر می‌شود که تندروها خواستار آن هستند. افکار عمومی ایران هم اینک نیز غرب را مسوول اعمال تحریم‌های سخت علیه کشور می‌داند و در صورتی که سنای آمریکا تحریم‌های بیشتری را به تصویب برساند، مذاکرات شکست می‌خورد. حتی اگر توافق هسته‌ای به برقراری روابط گسترده‌تر منجر نشود، باز هم ارزشمند خواهد بود. در صورتی که این توافق به شکست برسد، برنامه هسته‌ای ایران جز با اقدام نظامی متوقف نخواهد شد. اگر توافقی حاصل شود، روابط ایران با آمریکا و بریتانیا نیز به تدریج بهبود می‌یابد.