چرا روز رفتن احمدینژاد تاریخی شد؟
ایسنا نوشت: محمدعلی ابطحی در صفحه شخصی خود نوشت: گویا آحاد جامعه دست به دست هم دادهاند تا این ورق سنگین را در تاریخ با کمک یکدیگر جابهجا کنند. این ۸ سال را هر کسی میتواند به نوعی برای خودش تعبیر کند. موافق یا مخالف، اما هیچکس نمیتواند دیروز را یک روز عادی بداند. چهرههای مردم، لبخندهایشان، نشاط و شادابیشان همه نشان از یک تحول میداد. گویا از قبل میدانستند که روز بی احمدینژاد، روز بزرگ تاریخی است. مردم خود را شریک در این ورق زدن تاریخ میدانستند. کمتر کسی بود که شنبه و آغاز هفته و ۱۲ مرداد را یادش نباشد.
ایسنا نوشت: محمدعلی ابطحی در صفحه شخصی خود نوشت: گویا آحاد جامعه دست به دست هم دادهاند تا این ورق سنگین را در تاریخ با کمک یکدیگر جابهجا کنند. این ۸ سال را هر کسی میتواند به نوعی برای خودش تعبیر کند. موافق یا مخالف، اما هیچکس نمیتواند دیروز را یک روز عادی بداند. چهرههای مردم، لبخندهایشان، نشاط و شادابیشان همه نشان از یک تحول میداد. گویا از قبل میدانستند که روز بی احمدینژاد، روز بزرگ تاریخی است. مردم خود را شریک در این ورق زدن تاریخ میدانستند. کمتر کسی بود که شنبه و آغاز هفته و ۱۲ مرداد را یادش نباشد. این اتفاق در گذشته سابقه نداشت که روز پایان ریاستجمهوری روز تاریخی تلقی شود. در گذشته سابقه داشت که روز انتخاب رییسجمهوری مثل آقای خاتمی یا همین آقای روحانی مردم جشن گرفتند و شادی کردند و غرور و قدرت خود را نشان دادند و آن را تاریخی کردند؛ اما روز پایان هیچ رییسجمهوری روز تاریخی نشده بود و مردم از رفتن، احساس تحول نمیکردند.
ارسال نظر