شهرام شریف ماجرای تراژیک مفقود شدن سه کوهنورد ایرانی در رشته‌کوه‌های هیمالیا از زاویه تکنولوژی نیز نمایانگر یک فاجعه انسانی است. امروزه دسترسی به اطلاعات مکان اشخاص از طریق تلفن همراه یک موضوع عادی به شمار می‌رود و هر سه کوهنورد ایرانی - مانند بسیاری از کوهنوردان حرفه‌ای - دارای سه دستگاه تلفن همراه با سیم‌کارت ماهواره‌ای ثریا بودند. حتی یکی از آنها در طول روزهای بحرانی آغازین نیز چندین بار با دستگاه خود تماس تلفنی برقرار کرد، ارتباطی که قطعا اطلاعات موقعیت وی را در اختیار اپراتور ماهواره‌ای قرار می‌داد. درست در نخستین روزهای انتشار خبر گم شدن این کوهنوردان، مسوولان ارتباطی ایران تماس‌هایی را با شرکت ماهواره‌ای ثریا برقرار کردند و ضمن تشریح موقعیت ویژه انسانی به وجود‌آمده خواستار دریافت اطلاعات مربوط به طول و عرض جغرافیایی کوهنوردان ایرانی شدند. مسوولان ثریا اولین درخواست‌های ایران را به بهانه تحریم این کشور رد کردند و سرانجام پس از ۴۸ ساعت و سرانجام زیر فشار اتحادیه جهانی مخابرات حاضر به اعلام طول و عرض و ارتفاع جغرافیایی هر سه کوهنورد شدند. اطلاعاتی که بسیار دیر در دسترس ایران و سپس تیم‌های نجات قرار گرفت. تعلل اپراتور ثریا در برابر یک فاجعه انسانی به بهانه تحریم در حالی صورت گرفت که در اختیار قراردادن آن اطلاعات در ساعات اولیه شانس وامید به نجات کوهنوردان را بسیار افزایش می‌داد. این موضوع نمونه‌ای از تاثیر واضح تحریم‌های ناجوانمردانه‌ای است که شرکت‌های خارجی علیه ایرانیان انجام داده‌اند و تاثیر مستقیم آن بر شهروندان ایرانی تحمیل شده است.