بودجه‌ای برای ایدز

مترجم: رفیعه هراتی

ژول‌گری و لیزا مانیلی در فیلم «کاباره» در آواز خود می‌خوانند «دنیا با پول می‌چرخد» این فیلم براساس کتاب کریستوفر آینروود «خداحافظ برلین» ساخته شده است. به نظر می‌رسد این آهنگ بسیار در خور نشستی است که قرار است در برلین برگزار شود. در این نشست تصمیم گرفته می‌شود کشورهای ثروتمند چه میزان پول برای سه بیماری وخیم جهان اختصاص دهند و شاید در این نشست نتایج چنین تصمیماتی نیز اعلام شود.

سه بیماریی که باید مورد حمایت مالی قرار گیرند، ایدز، مالاریا و سل هستند. این پول در اختیار صندوق جهانی که در سال ۲۰۰۲ برای مبارزه با این بیماری‌ها تعیین شد، قرار می‌گیرد. به تازگی یک سازمان بهداشت جهانی دیگر به نام «آن ایدز» بسیار مناسب و به جا برآورد خود را از هزینه احتمالی مربوط به بخش ایدز منتشر کرده است.

مشکل ایدز این است که برای موفقیت بیشتر در درمان آن باید پول بیشتری خرج کرد.

علت این است که ایدز بر خلاف مالاریا و سل‌، علاج‌ناپذیر است. زمانی که شخصی به ویروس اچ‌آی‌وی مبتلا می‌شود، باید به طور مادام‌العمر تحت درمان قرار گیرد. این خبر خوشی برای داروسازان است اما خبر بدی هم برای فقراست که اکثریت قاطع از ۴۰میلیون نفر مبتلا به ایدز را تشکیل می‌دهند و هم برای مالیات‌دهندگان کشورهای ثروتمند که انتظار می‌رود مبلغ بیشتر این پول را تامین کنند.

در گزارش آن ایدز سه امکان بررسی می‌شود. اول جنبه اقتصادی آن است با توجه به برآوردهای به عمل آمده، تا سال ۲۰۱۵، ۸میلیون نفر باید تحت درمان دارویی قرار بگیرند.

در شرایطی که ۴۰میلیون مبتلا وجود دارند این امر چندان متهورانه نیست. زیرا درمان نباید تا زمان ظاهر شده علائم بیماری صورت گیرد. از مبتلا شدن تا ظاهر شدن علائم بیماری سال‌ها طول می‌کشد و این یکی از دلایلی است که موجب می‌شود ایدز به راحتی شیوع پیدا کند. اما پرداختن به جنبه اقتصادی این موضوع لزوما منجر به دسترسی جهانی به دارو نمی‌شود (به بیان دیگر، در دسترس تمام کسانی که به آن نیاز دارند قرار نمی‌گیرد.) این کار بین ۱۴میلیارد دلار تا ۱۸میلیارد دلار در سال هزینه دارد.

البته این چیزی نیست که فعالان در زمینه ایدز خواستار آن هستند. آنها دسترسی جهانی می‌خواهند و آن را از گذشته می‌خواسته‌اند و این یک انتخاب نیست، بنابراین ا مکان دومی که در گزارش آن ایدز مورد بحث قرار می‌گیرد، دسترسی جهانی تا سال ۲۰۱۰ است که ۱۴میلیون‌نفر را تحت درمان دارویی قرار خواهد داد و هزینه‌ای بین۳۲میلیارد دلار تا ۵۱میلیارد دلار در سال خواهد داشت که این میزان بیش از دو برابر هزینه امکان اول است.

امکان سومی که این گزارش بررسی می‌کند دسترسی جهان تا سال ۲۰۱۵ است که نیازمند هزینه‌ای بین ۴۱میلیارد دلار تا ۵۸میلیارد دلار درسال خواهد بود زیرا تا آن زمان افراد بیشتری به ایدز مبتلا می‌شوند. برای مقایسه امسال ۱۰میلیارد دلار صرف خواهد شد.

این پول از طریق صندوق جهانی به جریان می‌افتد. بیشتر این پول از کشورهایی به دست می‌آید که در آنها خرج می‌شود، به خصوص در مورد کشورهای با درآمد متوسط مثل برزیل. کمک‌های دوجانبه نیز نقش مهمی ایفا می‌کند به خصوص لایحه ضد ایدز جورج بوش. اما بودجه نقش مهمی دارد و مبالغ سرمایه‌گذاری شده بالا هستند و امید است مبلغی بین ۶میلیارد دلار تا ۸میلیارد دلار طی سه سال آینده فراهم شود.

اکثر اهداکنندگان بزرگ تا روز نشست صبر خواهند کرد و تا آن زمان میزان کمک‌های خود را اعلام نخواهند کرد. اما یک اهداکننده نمی‌تواند منتظر بماند. گوردون براون نخست‌وزیر جدید انگلستان نتوانست مقاومت کند و در سخنان خود در همایش سالانه حزب کارگر میزان کمک انگلستان را فاش کرد.

انگلستان ۳۶۰میلیون یورو کمک خواهد کرد. این مقدار مبلغ قابل توجهی است اما نصف چیزی است که فعالان در زمینه ایدز انتظار داشتند و آنها کاملا مایوس شدند زیرا زمانی که براون وزیر دارایی انگلستان بود بر اهمیت اقدام درباره بهداشت جهانی تاکید می‌کرد.

چند روز آینده نشان خواهد داد آیا یاس آنها تقویت خواهد شد یا نه.