شهرام ناظری امروز نشان شوالیه را دریافت میکند
پاواروتی ایران در راه فرانسه
ناظری به همراه «داریوش طلایی»، نوازنده تار و «نوید خاورزمینی»، نوازنده سازهای کوبهای و پرکاشن صبح امروز تک اجرای بداههشان را در تئاتر شهر پاریس عرضه میکنند.
نگاه سوم- شهرام ناظری راهی فرانسه شد تا بالاترین نشان فرهنگی دولت فرانسه بر سینهاش جای گیرد. قرار است دولت فرانسه نشان شوالیه را به خاطر یک عمر فعالیت هنرمندانه این خواننده سنتی ایران به وی اعطا کند.
ناظری به همراه «داریوش طلایی»، نوازنده تار و «نوید خاورزمینی»، نوازنده سازهای کوبهای و پرکاشن صبح امروز تک اجرای بداههشان را در تئاتر شهر پاریس عرضه میکنند. وی در آستانه سفرش به ایسنا گفت: درباره چگونگی اجرا چیزی نمیداند، چرا که میخواهد با حس و حال همان لحظه در آن مکان به اجرا بپردازد.
ناظری که به او لقب پاواروتی ایران را دادهاند، عنوان کرد که به وی اطلاع دادهاند که عصر امروز با حضور مشاور اول رییسجمهور فرانسه در رسانههای مختلف نشان یاد شده به او اعطا خواهد شد. او درباره اظهارنظرهای اخیر سارکوزی و واکنشهای داخلی و خارجی به سخنان نخستوزیر فرانسه درباره ایران، گفت: جریان هنری و فرهنگی بیشتر ضامن صلح جهان بوده و در دستیابی به این روند تاثیرگذار است.
اعطای نشان شوالیه از سوی دولت فرانسه یکسال پیش به تصویب رسید و به خاطر نقش سالیانی که شهرام ناظری در فستیوالهای خارجی برای آشنا کردن طیف اروپایی با موسیقی شرق و نیز ایجاد تحول در این رشته به وجود آورده به او داده میشود.
او حدود سه دهه قبل شعر مولوی را در کارهایش اجرا کرد. برای نمونه سال ۸۶ سال مولانا معرفی شد. اما ۲۵سال پیش روی نوار «گلصدبرگ» نوشته شد: تقدیم به هشتصدمین سال تولد مولانا. «یادگار دولت» هم چنین است، ۱۰سال پیش روی کاست «سفر به دیگر سو» نوشته شد: یادواره شمس. بنابراین پیش از آنکه سال مولانا به صورت نمادین از سوی دنیا دنبال شود، او به عنوان پیشرو در این جهت گام برداشت و این برایش امتیاز محسوب میشود.
«دان هکمن»، منتقد موسیقی که میگویند فرد بداخلاقی است و برای نشریه لسآنجلس تایمز کار میکند، شهرام ناظری را ورای پاواروتی خواند که کارش تعریف علمی دارد و در چارچوب علم وموسیقی میگنجد و فضای جادویی به وجود میآورد.
ناظری که «بلبل پارسی زبان» لقب گرفته است، عنوان کرد: خودم را کوچکتر از این میدانم که با بزرگترین خواننده اپرای جهان، پاواروتی، مقایسه شوم. آنها با این اطلاق به طور قطع هدفشان مقایسه با دو نفر نبوده بلکه میخواستند دو فرهنگ شرق و غرب را با هم مقایسه کنند. پاوروتی عظمت موسیقی غرب را نشان میدهد و گویا این فضای پیچیده عمیق و رازآمیزی در موسیقی در شرق است که ورای عظمتها حرکت میکند.
ارسال نظر