نگاه سوم - مراسم گرامی‌داشت زادروز مرتضی ممیز با حضور جمع کثیری از هنرمندان در دو سالن بتهوون و ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار شد. مجله بخارا پنجاه و پنجمین شب خود را به زادروز مرتضی ممیز، گرافیست نامدار ایرانی اختصاص داده بود و مراسم با سخنرانی علی دهباشی مدیر مجله بخارا آغاز شد.

دهباشی برگزاری این مراسم را ادای دینی به این استاد دانست و گفت: ممیز بسیار نکته‌دان و سخت‌گیر بود و اگر هم کوتاهی از ما سر می‌زد ما را گوشمالی می‌داد و می‌گفت: در شهر شایع شده من انسان بداخلاق و گران‌قیمتی هستیم به طوری که اشخاص با احتیاط به سراغم می‌آیند در صورتی که من در مقابل شلختگی عکس‌العمل نشان می‌دهم.

دهباشی در ادامه گفت: ممیز زیاد می‌خواند و اطلاعاتش در رشته‌های دیگر مانند تاریخ، فرهنگ و هنر ایران زیاد بود.

وی افزود: ممیز به راستی دریافته بود که استادی در فنون گرافیک نمی‌تواند منجر به خلق آثاری ماندگار شود. با هنر و فرهنگ چند هزار ساله این سرزمین به او امکان آفرینش هنری را در این سطوح والا داد.

مسعود کیمیایی فیلمساز نیز در یاد و خاطره ممیز گفت: از ممیز حرف زدن بعد از این همه سال سخت است. تن رفته و حس و اثر مانده است.کیمیایی در ادامه از خاطراتش گفت: در فیلم گوزن‌ها، آفیش آن قرار بود ساخته شود.

مرتضی فیلم را دید و گفت فیلم آزاردهنده‌ای است. یک هفته بعد آمد و آفیش را نشان داد. ۳۶متر سر در سینما با زمینه‌ای سفید بود که با مسلسل به این زمینه شلیک شده بود.

وی گفت: مرتضی ممیز به هیچ وجه سفارش نمی‌گرفت. اگر می‌دانست کارش می‌ماند آن را انجام می‌داد به همین جهت هم کارش ماندگار است.

ابراهیم حقیقی نیز گفت: «ممیز» از کارش دور نبود و اگر او از سلامت و استحکام در زندگی خود برخوردار بود، همان نیز در اثرش آشکار می‌شد.

او ادامه داد: «ممیز» برای ترسیم تصاویر شخصیت‌ها تلاش می‌کرد تا خطی از شخصیت و رفتار آنها را به دست آورد و یاد گرفته بود، چگونه می‌توان هر شخصیت را براساس تصویرش روایت کرد.

مصطفی اسداللهی نیز از صراحت آثار ممیز گفت: زمانی که آثار ممیز را می‌خوانیم، می‌توانیم درباره آثار او به درک عمیق‌تر و بهتری دست پیدا کنیم و همان صراحتی که در آثارش به چشم می‌خورد در نوشته‌هایش نیز دیده می‌شود.

وی سپس مقاله‌ای نوشته شده توسط کامبیز درمبخش را خواند.