از دید سازمان ملل متحد، برای مبارزه با گرسنگی و فقر جهانی، باید کشورهای ثروتمند صنعتی سهم بیشتری بپردازند. به گفته دبیرکل این سازمان، تنها در این صورت است که می‌توان تعداد تهی‌دستان جهان را تا سال ۲۰۱۵ به نیمه رساند. بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد به‌تازگی گزارش سال ۲۰۰۷ همکاران خود را، در مورد روند اجرای «اهداف هزاره سازمان»، در ژنو به نمایندگان رسانه‌های همگانی معرفی کرد.

کشورهای عضو سازمان ملل متحد، در نشست همگانی سال ۲۰۰۰ خود به اتفاق آرا طرحی را تصویب کردند که «اهداف توسعه هزاره» نام یافت. براساس این طرح، سازمان‌ملل‌متحد موظف شد تعداد افرادی را که در زیر خط‌ فقر زندگی می‌کنند تا سال ۲۰۱۵ به نصف برساند.

یکی دیگر از اهداف هزاره، متوقف ساختن روند گسترش بیماری ایدز و تامین آموزش ابتدایی برای تمام کودکان جهان تعیین شد.

هنگام ارائه گزارش سال ۲۰۰۷، دبیرکل سازمان‌ملل‌متحد به خبرنگاران گفت: «هرچقدر تاکید کنم که کشورهای پیشرفته باید به تعهدات خود عمل کنند، کم گفته‌ام.» منظور او، تخصیص هفت‌دهم‌درصد از درآمد ناخالص ملی کشورهای صنعتی برای تحقق اهداف هزاره بود. چنین تعهدی را این کشورها در همان نشست همگانی سال ۲۰۰۰ سپردند، اما تا تحقق آن هنوز فاصله بسیار دارند.

براساس گزارش سال ۲۰۰۷، سهم انسان‌هایی که درآمد روزانه شان کمتر از یک دلار آمریکایی است، در فاصله سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۴ از ۳۲‌درصد به ۱۹‌درصد رسید. یعنی از یک‌میلیارد و ۲۵۰‌میلیون نفر به ۹۸۰‌میلیون نفر.

تهیه‌کنندگان گزارش پیش‌بینی کرده‌اند که اگر این روند ادامه یابد، تحقق هدف سازمان ملل متحد برای نیمه کردن فقر مطلق، تا سال ۲۰۱۵ در بیشتر مناطق جهان عملی خواهد بود. این چشم‌انداز کشورهای واقع در جنوب صحرای آفریقا را نیز در بر‌ می‌گیرد. در آنجا، تعداد افراد مبتلا به فقر مطلق از سال ۲۰۰۰ به این سو نه تنها افزایش نیافته، بلکه شش‌درصد کمتر شده است.

اما برخلاف گزارش خوش‌بینانه کارشناسان سازمان ملل، از دید نهاد آلمانی «کمک به گرسنگان»، احتمال شکست اهداف هزاره سازمان ملل متحد وجود دارد.