وضعیت توریسم در آسیا

مترجم: شادی آذری

اطلاعات به دست آمده از کارت‌های اعتباری نشان می‌دهد که توریست‌ها چگونه به حوادث واکنش نشان می‌دهند. رنج‌های ناشی از سونامی یا حملات تروریستی مرحله به مرحله تحمیل می‌شوند.

در ابتدا همان رویدادهای همیشگی در حوادث یعنی مرگ و جراحت مردم و زندگی‌هایی که نابود می‌شوند.

مرحله بعد اگرچه بسیار کمتر غم‌انگیز است اما همچنان اثرات مخرب خود را بر فعالیت‌های اقتصادی برجا مانده می‌گذارد و بر دشواری فاجعه می‌افزاید.

اندازه‌گیری پیامدهای اقتصادی چنین حوادثی بسیار دشوار است. اما ویزا، که یک شرکت کارت‌های اعتباری است، راهی را برای این کار پیدا کرده است.

این شرکت میزان هزینه‌های خارجیان بازدیدکننده در چندین کشور آسیایی را که طی پنج سال گذشته یک یا چند نوع از این حوادث را تجربه کردند مورد بررسی قرار داده است.

تعجبی ندارد که توریست‌ها واکنش‌های متغیری در برابر رویدادهای گوناگون از خود نشان می‌دهند. واکنش سریع آنها به خبرهای بد در کاهش سریع و شدید هزینه‌های آنها متجلی می‌شود.

اما آنچه در مورد توریست‌ها به تازگی کشف شده این است که آنها حافظه‌های کوتاه‌مدتی دارند.

اطلاعات به دست آمده از ویزا نشان می‌دهد که ظرف یکسال اوضاع می‌تواند بهبود یابد.

اگرچه که ارقام متفاوت است اما به نظر می‌رسد تروریسم اثرات منفی بیشتری نسبت به حوادث طبیعی از خود برجای می‌گذارد.

بالی دوبار در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۵ مورد بمب‌گذاری واقع شد. در پس هر یک از این بمب‌گذاری‌ها این منطقه شاهد کاهش هزینه خارجیان در آن و احیای بسیار کند آن بود.

رشد توریسم در منطقه یکسال طول کشید تا به وضعیت سابق بازگردد اما هزینه خارجیان از اوج خود در سال ۲۰۰۵ تاکنون هنوز به حال اول بازنگشته است.

در سریلانکا توقف چهار ساله جنگ‌های درازمدت داخلی منجر به رشد بسیار زیاد بخش توریسم این منطقه شد.

اما شعله‌ور شدن دوباره درگیری‌ها در ژوئن ۲۰۰۶ بخش اعظم این رشد را دوباره در خود فروبلعید و از بین برد.

جنگ و بمب‌گذاری باعث شد هزینه توریست‌ها در این منطقه سقوط کرد و این در شرایطی بود که در همسایگی این منطقه یعنی مالدیو، این هزینه‌ها رو به فزونی گذاشت.

اما برای آنکه ببینیم یک منطقه چقدر با قدرت می‌تواند خود را احیا کند، به تجربه جزیره تایلندی پوکت نگاه می‌کنیم. این جزیره در ۲۶ دسامبر ۲۰۰۴ دچار سونامی شد.

خسارت‌های ناشی از آن سونامی به دست تعمیر سپرده شد و به نظر می‌رسد توریست‌ها کم‌خرجی خود را دوباره در این منطقه جبران می‌کنند.

شاید علت تشویق توریست‌ها به هزینه بیشتر در آنجا، رقابت‌های تیزهوشانه بازاریابی باشد. احیای این منطقه تا سال ۲۰۰۶ به وضوح قابل مشاهده بود و هزینه‌های امسال خارجیان در منطقه به رکورد تازه‌ای دست یافت.