ششمین جایزه هوشنگ گلشیری برگزار شد
نگاه سوم- عصر روز چهارشنبه، برگزیدگان ششمین جایزه هوشنگ گلشیری در تالار ناصری خانه هنرمندان جوایز خود را گرفتند. فرزانه طاهری در مراسم ششمین جایزه هوشنگ گلشیری
در ابتدای این مراسم ابتدا فرزانه طاهری گزارش کوتاهی از فعالیت‌های بنیاد گلشیری ارائه کرد و خاطره احمد حب‌علی موجانی و زنده‌یاد عمران صلاحی را گرامی داشت. طاهری درباره واکنش نویسندگان نسبت به ممیزی آثارشان گفت: «بعضی پیشاپیش خود ممیز آثارشان می‌شوند، حتی فصل‌هایی از کارشان را حذف می‌کنند یا مقدمه و موخره‌ای به قول صادق هدایت «لاینچسبک» به اثر خود اضافه می‌کنند تا از سد مجوز عبور کنند.» در ادامه دبیر جایزه، گزارشی از روند داوری‌ها در این دوره ارائه کرد و سه سال تجربه در داوری دو مرحله‌ای آن را روشی موفق ارزیابی کرد. عبدالعلی عظیمی گفت: اگر کتابی حتی یک خواننده کارشناس نداشته باشد، باید پذیرفت که یا در جای دورافتاده‌ای چاپ شده که کسی از آن خبردار نشده یا آن قدر از نظر داستانی بی‌مایه یا کم‌مایه بوده که در هیچ‌کس رغبت خواندن برنینگیخته و این یعنی یک‌جور داوری خاموش، چرا که نادیده گرفتن هم به نوعی داوری است. وی ادامه داد: روند کند صدور مجوز آثار داستانی تا پیش از نمایشگاه کتاب، ما را با این پرسش رودررو کرد که آیا اساسا با این آثار، می‌توان جایزه را برگزار کرد؟ تا حد قابل توجهی از سخت‌گیری کاسته‌اند و متوجه شدیم بنا به تعداد آثار منتشر شده شرایط برای برگزاری جایزه تا حدودی معقول شده است.
مجموعه داستان اول
در بخش مجموعه داستان اول، مجموعه «باغ‌های شنی» نوشته حمیدرضا نجفی از مجموعه شهرزاد که زیر نظر بنیاد گلشیری اداره می‌شود، به دلیل پرداخت موفق شخصیت‌های حاشیه‌ای، استفاده هوشمندانه از زبان غنی و رنگین اصطلاحات زیرزمینی، خلق لحن روان روایی، پایان‌بندی موفق داستان‌ها و یکدستی مجموعه در عین تکراری نبودن داستان‌ها جایزه نخست را به دست آورد.
محمدحسین شهسواری رای داوران مجموعه داستان اول را اعلام کرد و محمدعلی سپانلو جایزه نقدی، لوح تقدیر و تندیس مسابقه را به حمیدرضا نجفی اهدا کرد.
مجموعه داستان
در بخش مجموعه داستان، هیات داوران مجموعه «سمت تاریک کلمات» نوشته حسین سناپور را به دلیل استفاده هوشمندانه از عناصر گفت‌وگو و لحن در فضاسازی و خلق شخصیت‌های پیچیده، ایجاد کشش داستانی در موضوعات ظاهرا روزمره، یکدستی مجموعه در عین تکراری نبودن داستان‌ها، نگاه ظریف و ژرف به روابط مدرن شهری زنان و مردان و زبان پیراسته و متناسب با اثر را به عنوان مجموعه داستان برگزیده سال ۸۴ انتخاب کردند. نسترن موسوی به نمایندگی از داوران برنده، این قسمت را معرفی کرد و لی‌لی گلستان جایزه نقدی، لوح تقدیر و تندیس مسابقه را به حسین سناپور اهدا کرد.
رمان
در بخش رمان اول، هیچ اثری اکثریت آرا را به دست نیاورد. یونس تراکمه، به نمایندگی از اعضای هیات داوران در بخش رمان، اعلام کرد که دو اثر مشترکا بالاترین امتیاز را کسب کردند. این رمان‌ها به ترتیب الفبایی نام نویسنده عبارتند از:
۱ - رمان «چهار درد» نوشته منیرالدین بیروتی به دلیل قدرت قصه گویی و استفاده از زبانی درخور، شخصیت پردازی موفق از طریق تک گویی و تنوع لحن، نوآوری در روایت و خلق شبکه درهم تنیده‌ای از روایت‌ها و فضاسازی موفق و ارائه تصویری درخشان از زیر پوست یک شهر و مناسبات آن به عنوان مشترک بهترین رمان ۱۳۸۴ برگزیده شد. منیرالدین بیروتی در دوره چهارم جوایز گلشیری مجموعه داستان اول شده بود.
۲ - رمان «رویای تبت»، نوشته فریبا وفی به دلیل نمایش موفق تاثیر رویدادهای اجتماعی و تاریخی در زندگی بیرونی و درونی شخصیت‌ها، روایت هوشمندانه عشق، زبان موجز و روان، اجرای موفق جریان سیال ذهن به مدد گفت‌وگو و دقت در استفاده از جزئیات در خدمت ترکیب داستان به عنوان مشترک بهترین رمان ۱۳۸۴ انتخاب شد. جوایز منیرالدین بیروتی و فریبا وفی را سیمین بهبهانی اهدا کرد.
ارسال نظر