براساس آمار منابع مختلف، فقط حدود ۷۰۰‌هزار بشکه از تصمیم کاهش یک‌میلیون و ۲۰۰‌هزار بشکه‌ای تولید اوپک در نشست دوحه در ماه نوامبر (آبان-آذر) محقق شده است. محمد علی خطیبی، معاون مدیر امور بین‌الملل شرکت ملی نفت ایران، در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این که براساس تصمیم اخیر اوپک از اول فوریه (۱۱بهمن) ۵۰۰‌هزار بشکه از تولید اوپک کم خواهد شد، اظهار کرد: این تصمیم با هدف تعدیل عرضه در فصل بهار انجام شده است، زیرا در این فصل با کاهش مصرف مواجه خواهیم شد. همچنین اگر براساس روال معمول، کاهش تولید براساس سهم هر کشور صورت گیرد، با توجه به سهم حدود ۱۴‌درصدی ایران از تولید اوپک، سهم کاهش ایران حدود ۷۰‌هزار و در مجموع ۲۴۴‌هزار بشکه خواهد بود.

وی در خصوص آمار تولید کشور‌های عضو اوپک در ماه نوامبر افزود: بنا بر آمار نشریه پلاتس، مجموع تولید اوپک به جز کشور عراق حدود ۶۶۰‌هزار بشکه نسبت به تولید اکتبر و ۷۴۰‌هزار بشکه نسبت به ماه سپتامبر کمتر بوده است، البته براساس آمار رویتر مجموع تولید اوپک در ماه گذشته میلادی ۹/۲۶‌میلیون بشکه برآورد شده که رقم کمتری را نشان می‌دهد. همچنین براساس آمار شرکت بیمه لویدز، میزان صادرات اوپک در ماه نوامبر ۵/۱‌میلیون بشکه کاهش یافته و به ۹۷/۲۲‌میلیون بشکه در روز رسیده و این آمار نشان می‌دهد که اوپک بخشی از تولید خود را صادر نکرده و ذخیره کرده است.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: در حال حاضر سطح ذخیره‌سازی ثبت شده کشور‌ها حدود ۱۰۰‌میلیون بشکه بالاتر از سال گذشته و به ارقام ذخیره‌سازی سال ۱۹۹۸ نزدیک شده است، بنابراین سیاست اوپک و کاهش تولید نفت‌‌خام تصمیم درستی است و به این صورت از کاهش قیمت‌ها جلوگیری خواهد شد.

به گفته وی، آمار ذخایر تجاری کل جهان در سال ۲۰۰۵ در مجموع چهارمیلیارد و ۹۹۳‌میلیون بشکه بوده که در سال ۲۰۰۶ به پنج‌میلیارد و ۹۱‌میلیون بشکه افزایش پیدا کرده است. در این راستا آنچه مسلم است این که سطح ذخیره‌سازی‌ها بالا رفته و به حد نگران‌کننده‌ای رسیده است.

معاون مدیر امور بین‌الملل شرکت ملی نفت ایران با تاکید بر این که کاهش ۷۰۰‌هزار بشکه از تصمیم کاهش ۲/۱‌میلیون بشکه‌ای نفت در ماه نوامبر محقق شده است، توضیح داد: شاید از نظر تولید، کاهش در حد مورد انتظار نبوده است، ولی کاهش صادرات اوپک خیلی بیشتر از میزان مورد انتظار و حدود ۵/۱‌میلیون بشکه بوده است.

وی با اشاره به برنامه گسترده کشور‌های غیر اوپک برای افزایش تولید خود در سال ۲۰۰۷، یادآور شد: چنانچه آنها به برنامه‌های افزایشی خود ادامه دهند و همکاری لازم را با اوپک نداشته باشند، با تولید بی‌رویه خود بازار را تحت تاثیر قرار خواهند داد، زیرا براساس پیش‌بینی‌های انجام شده در سال ۲۰۰۷ تولید کشور غیر اوپک حدود ۵/۱ تا دو‌میلیون بشکه افزایش خواهد یافت. در این صورت نتیجه فعالیت اوپک با افزایش تولید غیر اوپک تا حدودی خنثی می‌شود که این موضوع به ضرر کشور‌های غیر اوپک تولیدکننده نفت نیز خواهد بود.

خطیبی همچنین گفت: به نظر می‌رسد یکی از دلایل تولید نفت‌‌خام توسط کشور‌های عضو اوپک و صادر نکردن آن به بازار، عدم کشش بازار بوده است، زیرا مصرف‌کنندگان با تعدیل مصرف خود می‌توانند در روند بازار تاثیر بگذارند و از سوی دیگر تاکنون فصل سرما در کشور‌های غربی ملایم بوده و عمدتا سرما و یخبندان جزئی بوده است.

وی، درباره قیمت نفت‌‌خام صادراتی، تصریح کرد: براساس آخرین ارقام متوسط قیمت سبد اوپک در سال ۲۰۰۵ حدود ۵۰دلار و ۶۴سنت و در سال ۲۰۰۴ حدود ۳۶دلار و پنج سنت بوده است، در حالی که متوسط قیمت نفت‌‌خام تا اواسط دسامبر سال ۲۰۰۶، ۶۱دلار و ۲۹سنت اعلام شده است. این موضوع بیانگر این است که سال ۲۰۰۶ را در شرایطی به پایان می‌رسانیم که قیمت‌ها بیش از ۱۰دلار بالاتر از سال گذشته بوده و پیش‌بینی‌ها مبتنی بر این است که اگر روند کنونی تولید ادامه پیدا کند، سال آینده شاهد قیمت‌های کمتری خواهیم بود، مگر این که در روند کنونی تولید تغییراتی ایجاد شود.

وی در خصوص ورود کشور آنگولا به جمع کشور‌های عضو اوپک، تشریح کرد: پذیرش درخواست کشور آنگولا به منظور رد تقاضای کشور‌های سودان و اکوادور برای ورود به اوپک نیست. به نظر می‌رسد با توجه به این که تولید آنگولا سه برابر دو کشور دیگر و حدود ۵/۱‌میلیون بشکه در روز است، در اولویت قرار گرفته، در حالی که دو کشور سودان و اکوادور هر کدام حدود ۵۰۰‌هزار بشکه تولید دارند. از طرف دیگر پیش‌بینی می‌شود آنگولا با برنامه‌ریزی‌های خود تولید نفت‌‌خام کشورش را به دو‌میلیون بشکه در روز برساند که یک کشور با اهمیت در بخش تولید محسوب خواهد شد.