دولت‌های گوناگون در جهان برای حمایت از تولید داخل چند کار انجام می‌دهند. یک کار این است که برای جلوگیری از عرضه کالای خارجی دامپینگ شده به بازار داخلی بر واردات آن کالا تعرفه واردات وضع می‌کنند. اگر قیمت یک کالای خارجی در بندر مبدا ۱۰۰تومان باشد و دولت تمایل نداشته باشد آن کالا با آن قیمت به بازار داخل بیاید، ۲۰ یا ۳۰درصد بر آن تعرفه واردات وضع می‌کند تا قیمت آن ۱۲۰ یا ۱۳۰تومان باشد و تمایل مصرف‌کنندگان برای خرید آن کالا کاهش یابد. اما وضع تعرفه واردات بر کالا در دنیای امروز سخت شده است و سازمان تجارت جهانی در این باره دخالت می‌کند. با این همه، تجربه چند سال اخیر نشان می‌دهد بیشتر کشورهای صنعتی برای ورود کالاهای کشاورزی مانع ایجاد می‌کنند و از وضع تعرفه بالا بر واردات آنها بیمی به خود راه نمی‌دهند.

اما در یک سال گذشته دولت نیز از این ابزار استفاده‌های پرشماری کرده است و همچنان از آن استفاده خواهد کرد. دولت چند وقت پیش تعرفه واردات لوازم خانگی و گوشی تلفن‌همراه را افزایش داد و تاکید کرد، با این اقدام قصد دارد از صنعت داخلی حمایت کند.

در حال حاضر تعرفه واردات انواع خودرو نیز از ۹۰درصد کمتر نیست و دولت معتقد است باید از اتومبیل ایرانی حمایت شود.اما دولت در تعرفه واردات محصولات غذایی و میوه رفتار دیگری کرده است و تعرفه واردات شکر و انواع میوه را کاهش داده است. این کاهش تعرفه، به زیان تولید داخل شده و با توجه به اینکه کارخانه‌های قند و شکر با افزایش هزینه‌های تولید نیز مواجه بوده‌اند در وضعیت دشواری قرار دارند.

انجمن صنفی کارخانه‌های قند و شکر در هفته‌های گذشته چندین بار در این باره توضیح داده است، دست‌کم از پاییز تا زمستان که فصل عرضه شکر داخلی است تعرفه واردات افزایش یابد و در فصل بهار و تابستان و در صورتی که بازار کمبود داشت تعرفه‌ها را کاهش دهد.

در حالی که تا چند روز دیگر عرضه شکر داخلی شروع می‌شود، واردات و عرضه شکر خارجی که از یک‌سو توسط شرکت‌ها و دولت‌ها ارزان‌تر از قیمت تمام‌شده صادر می‌شوند و از طرف دیگر قاچاق شده یا با تعرفه پایین وارد می‌شوند حتما بازار شکر را برای تولید داخل خراب می‌کنند. به نظر می‌رسد دستگاه‌های مختلف ذی‌ربط و تصمیم‌گیر در این عرصه، زمانی که قصد دارند میزان تعرفه واردات شکر را تعیین کنند بهتر است از اعضای انجمن صنفی کارخانه‌های قند و شکر نیز نظرخواهی کرده و دیدگاه کارشناسانه آنها را بپذیرند.

مدیران کارخانه‌های قند و شکر کشور نیز ضمن اینکه می‌توانند امیدوار باشند نهاد صنفی آنها همه نیروی خود را به کار می‌گیرد تا در تغییر نرخ تعرفه واردات موثر باشد، خود نیز با ارائه راه‌حل‌های کارشناسی باید در این عرصه حضور داشته باشند. در صورتی که دولت متقاعد شود تعرفه‌های پایین به کاهش تولید می‌انجامد و استراتژی خودکفایی تولید شکر با تهدید مواجه خواهد شد، حتما چاره‌ای می‌اندیشد.

کارخانه‌های قند و شکر امیدوارند دولت تولید این محصول را دست‌کم نگرفته و آن را با گوشی تلفن‌همراه مقایسه کند. در جایی دیده نشده است که تعرفه واردات اتومبیل ۹۰درصد، یخچال و تلویزیون ۶۰درصد و تعرفه واردات شکر کمتر از این ارقام باشد.

برگرفته از ماهنامه شکر نشریه انجمن صنفی کارخانه‌های قند و شکر