بررسی عملکرد دولت نهم در گفت وگو با الیاس نادران
سیاستهای ضد تورمی با ضعف و کاستی مواجه است
یوسف اسدی- الیاس نادران نماینده اصولگرای مردم تهران از مدافعان رییس جمهور است اما در کنار نقاط قوتی که برای احمدی نژاد و دولت وی بر میشمارد، اشتباهات و ضعفهای دولت احمدی نژاد را نیز نادیده نمیگیرد. او معتقد است احمدینژاد بهرغم هوش سرشار و توجه به مسائل مختلف، نگاه سیستمی برای حل مسائل اجتماعی ندارد و در نتیجه مشکلاتی در سطح مدیریت عالی کشور به وجود آمده است. نادران میگوید که در کابینه، بیشتر تصمیمهای فردی احمدینژاد، کار را پیش میبرد تا تصمیم جمعی و عقل جمعی موجود در هیات دولت. نادران نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، اقتصاددان و دانشیار اقتصاد دانشگاه تهران است. او در سال ۵۵ در رشته راه و ساختمان در دانشگاه بلوچستان مشغول تحصیل شد و به دلیل شرکت در مبارزات انقلاب اسلامی از دانشگاه اخراج شد. اما در سال ۵۶ در رشته اقتصاد دانشگاه تهران پذیرفته و در سال ۶۴ با مدرک کارشناسی و در سال ۶۷ با مدرک کارشناسی ارشد از این دانشگاه فارغالتحصیل میشود. در سال ۶۹ برای ادامه تحصیل به فرانسه میرود و در سال ۷۵ با اخذ مدرک دکتری در رشته اقتصاد عمومیبه وطن برمیگردد. در همین دوران بود که دولت فرانسه فرزندان وی را به همراه سایر دانشآموزان محجبه به دلیل حجاب اسلامیاز مدرسه اخراج کرد. او به مدت سه سال از سال ۷۶ تا ۷۸ دبیر کمیسیون اقتصاد کلان مجمع تشخیص مصلحت نظام بود. انتخابات نهم ریاست جمهوری شور و حال خاصی داشت و یک انتخابات کاملا آزاد و رقابتی بود. با وجود آنکه آقای احمدینژاد نامزد هیچ جناح و حزبی نبود و از سوی هیچ حزبی و تشکلی حمایت نمیشد رییس جمهور ایران شد....
انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری انتخاباتی بی نظیر بود. اما این را خیلی قبول ندارم که آقای احمدینژاد از طرف هیچ تشکلی حمایت نشد. درست است که جمعیت ایثارگران در دور اول انتخابات بهرغم تصمیمیکه در حمایت از آقای احمدی نژاد داشتند برای همراهی با سایر جریانات اصولگرای تحول خواه حمایت از آقای قالیباف را در دستور کار خود قرار دادند، ولی عملا بسیاری از ستادهای استانی جمعیت ایثارگران در خدمت آقای احمدینژاد بود. جمعیت ایثارگران به عنوان تشکیلاتی متدین، جوان، پرشور و معتقد به اصول انقلاب، حمایتها و پشتیبانیهای وسیعی از ایشان کرد به همین دلیل من فکر میکنم باید مقداری ملاحظه داشت در اینکه بگوییم هیچ جریانی از وی حمایت نکرد.
ولی جریان منسجم و کاملی در همان اوایل انتخابات از ایشان حمایت نمیکرد؟
چرا در همان دور اول انتخابات تعداد زیادی از ستادهای استانی جمعیت ایثارگران خلاف تصمیم شورای مرکزی این جمعیت، از آقای احمدینژاد حمایت و به آن کمک میکردند. ضمن اینکه تشکلهای دیگری که رسمی، شناسنامهدار و ثبتشده قانونی در کشور نبودند، مانند تشکلهایی که نزدیکان آقای مصباح در سطح کشور سازماندهی کرده بودند، بهطور جدی و بهصورت تشکیلاتی و منسجم از آقای احمدینژاد حمایت میکردند.
همچنین مجموعهای از آبادگران تهران به خصوص شورای شهر تهران از آقای احمدینژاد در انتخابات حمایت میکرد و حتی در آخرین روز مهلت تبلیغات دور اول انتخابات ریاستجمهوری، بیانیهای رسمیبه نفع ایشان صادر کرد ضمن اینکه بنرهای تبلیغاتی که این شورا زده بود حکایت از کار ساماندهی شده به نفع آقای احمدینژاد داشت.
آقای احمدینژاد با شعارهایی همچون عدالت، مهرورزی، مبارزه با فقر، فساد و تبعیض اعتماد مردم را جلب کرد. در حال حاضر هم یک سال و چند ماه از ریاست جمهوری ایشان میگذرد، ارزیابی شما از عملکرد دولت و یا به عبارتی از قوهمجریه چیست و رییسجمهور تا چه اندازه توانسته به وعدههای خود عمل کند؟
مشکل است با گذشتن این زمان از تحقق وعدههای آقای احمدینژاد صحبت کرد به دلیل اینکه فرصت کافی برای ارزیابی عملکرد دولت نبوده اما میتوان از جهتگیریهای دولت ارزیابی داشت و آن را نقد کرد. نقد به این معنا که هم میتوان نکات مثبت آن را گفت و هم نکات منفی را.
به اعتقاد من دولت در عرصه سیاست خارجی و در برخورد با نظام سلطه، ضمن حفظ کرامت ایرانی، بسیار عزتمندانه، خوب و با اقتدار ظاهر شد به طوری که در این زمینه حمایتهای مردمیو حتی جناحهای سیاسی و گروههای مختلف را به دنبال داشت و در این رابطه بسیار موفق عمل کرد. نمونهاش بحث انرژی هستهای است. همچنین در عرصههای دیگر ما توفیق بسیار خوبی داشتیم بهعنوان مثال امروز بخشی از موقعیت جمهوری اسلامی ایران در منطقه مرهون زحماتی است که دولت آقای احمدینژاد کشیده است. البته من هیچ وقت منکر بسترهایی که در زمینههای مختلف در دولتهای قبلی فراهم شده نیستم و منصفانه نیست که بگوییم هیچ کس هیچ کاری نکرد. ولی در هر صورت ظهور و بروزش در دولت ایشان بوده و بخش قابل توجهی ناشی از شخصیت خود آقای احمدینژاد بوده که قابل توجه است.
در بخش اجتماعی، به اعتقاد من اقدام برجستهای که متفاوت از دولتهای قبل باشد صورت نگرفته ضمن اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامیو سایر مجموعههای فرهنگی در تلاش هستند تا تغییراتی را ایجاد کنند ولی هنوز تغییر محسوسی در رفتار دولت مشاهده نمیشود. شاید سیاستگذاریهای این وزارتخانه در زمینه فیلم، کتاب و رمان بروز پیدا کند ولی هنوز چیزی مشاهده نمیشود.
جشنواره سالجاری شاید بتواند تا حدودی باعث تغییرات فرهنگی و اجتماعی شود ولی باید منتظر ماند. قضاوت هنوز زود است.
در عرصه اقتصادی هم اتفاقات مختلفی افتاده است. یکی فعال کردن و به تحرک واداشتن مجموعه مدیریت میانی کشور در سطح استانها، دستگاهها و بخشها است که بخشی از آن متاثر از رفتار خود آقای احمدینژاد است. سفرهای استانی، مواجهه مستقیم با مردم و فعالیتهایی که از این ناحیه صورت میگیرد نیز قابل تقدیر است.
برخی دیگر از اتفاقاتی که در اقتصاد ملی ما افتاد منجر به افزایش قیمت در بخشهای مختلف شد از جمله بخشهای مربوط به مصالح و فعالیتهای ساختمانی در کشور و سبد خوراک مصرفی خانوارها که این دو مورد برجسته و قابل توجه است.
یکی از علل گرانی مصالح متاثر از افزایش قیمتهای جهانی است. چرا که قیمت مس و فلزات جهانی افزایش یافته ولی بخش قابل توجه دیگر از علل افزایش قیمت مصالح ناشی از افزایش حجم فعالیتهای عمرانی است که دولت انجام داده و یا انجام خواهد داد و این انتظارات تورمی را بالا برده است.
اجرای طرحهای عمرانی به آهن، سیمان و انواع محصولات فلزی نیاز دارد که به طور طبیعی قیمت این کالاها را افزایش میدهد، که البته این امر قابل پیش بینی بود و به همین دلیل ما در مجلس شورای اسلامیدر هنگام نوشتن بودجه سالجاری با دولت چانهزنیهای مختلفی داشتیم تا حداقل انتظارات تورمیرا پایین بیاورد و دولت بستر تامین بخشی از موارد اولیه خودش از جمله سیمان و آهن را فراهم کند تا فشار کمتری به بخش غیردولتی وارد شود، اما عملا این اتفاق نیفتاد.
اگر ما میخواهیم سیاستی تعادلی را در بازار بههم بزنیم، حتما باید آثار آن را بررسی و متناسب با آن، سیاستهای ضد تورمی را اتخاذ کنیم تا آثار تورمیرا به حداقل برسانیم. آنچه امروز اتفاق افتاده فارغ از جو سازیهایی که جناح رقیب برای انتخابات شوراها میکند و قصد دارد تا انتظارات تورمی را بر اساس آثار روانی بالا ببرد، تصمیماتی است که وزارت بازرگانی و نهادهای مرتبط با آن در مورد مواد مصرفی کالاهای خوراکی سبد خانوار اتخاذ کرده است.
به عنوان مثال وقتی قیمت آرد صنفی و صنعتی که بخش اعظم مصرف آن در کارخانههای ماکارونی است، افزایش مییابد، باید انتظار داشت که قیمت ماکارونی نیز به تبع آن بالا برود. وقتی کشور با مساله ناامنی در تولید مرغ مواجه است و وزارت بازرگانی به موقع چارهاندیشی نمیکند، به طور طبیعی با ورود به ماه مبارک رمضان و افزایش مصرفی که هر ساله اتفاق میافتد با کمبود مواد پروتئینی از قبیل مرغ، گوشت قرمز و همچنین سایر محصولات مواجه میشویم و قیمت آنها افزایش پیدا میکند.
به نظر من وزارت بازرگانی میتواند سیاستهایی را اتخاذ کند که این ضایعات و آثار تورمی را نداشته باشد. در آنجا کاستیهایی وجود داشت و دولت سیاستهای اقتصادی خود را برای مردم تبیین نکرده است.
این ضعف را شما ناشی از چه میدانید؟
این ضعف ناشی از عدم اعتقاد به یک نظام برنامهریزی جامع است که باید انجام گیرد. رییس دولت، بهرغم هوش سرشار، توجه به مسائل مختلف و تلاش برای همهجانبهنگری، به دلیل اینکه نگاه سیستمی برای حل مسائل اجتماعی ندارد، موجب شده این ضعف و مشکل در کلان کشور و در مدیریت عالی کشور به وجود آید.
مدیریتهای بعد از آن یعنی وزارتخانهها و سازمان مدیریت و برنامهریزی که برای مدیریت برنامهها باید ستاد منسجمی را تشکیل دهند، به دلایل مختلف متاسفانه این اقدام را عملی نکردند و در نتیجه ما به عنوان ناظر بیرونی رفتار نظاممند و برنامهریزی شدهای را در حوزه اقتصاد ملاحظه نمیکنیم.
به همین دلیل دولت برای جبران کاستیهای رفتار وزارت بازرگانی اقدام جدی نمیکند و در همین راستا ابتدا مشکلاتی را در مواد لبنی داشتیم و اکنون در مواد پروتئینی و کالاهای مصرفی خانوار و در خوراکیها این مسائل جدیتر شده و ممکن است به حوزههای دیگر هم تسری پیدا کند. به اعتقاد من دولت باید برای اینها چارهاندیشی کند.
از اقدامات خوبی که باز دولت انجام داد و تلاش کرد که گامهای بسیاری بردارد تبصره۱۳ لایحه بودجه سال ۸۵ بود که در این راستا به ساماندهی حملونقل عمومی و به نظم کشیدن مصرف بنزین که بسیار بی رویه و ناعادلانه در کشور انجام میگیرد، توجه شد.
البته تلاشهای بسیار خوبی صورت گرفت ولی متاسفانه اقدامات عملی دولت در این زمینه بروز جدی نداشته و حداقل من از آنچه که باید دولت انجام میداد، چه کرده و چقدر مفید بوده، ندیدم.
توضیحاتی که وزیر محترم کشور و مسوول ستاد تبصره ۱۳در مجلس شورای اسلامی داشتند که دولت از همه ظرفیت کارشناسی کشور برای سامان بخشیدن به آن انجام داده، مرا قانع نکرد. بعضی شائبههای سیاسی هم در برخورد با شهرداری تهران و کلان شهرها در خصوص مترو وجود دارد که من جواب قانعکنندهای در این زمینه نشنیدم که این شائبه را رد کرده باشد.
یعنی به نظر شما دولت در تبصره ۱۳ ضعیف عمل کرد؟
به اعتقاد من دولت از تمام ظرفیتش استفاده نکرده و حداقل در نیمه دوم سال که فرصت باقی است میتواند با کمک مجلس شورای اسلامی و مجموع نهادهای موجود در کشور مساله را حل و به سامان برساند. به اعتقاد من بحث بنزین یک بحث اساسی است که اگر حمل و نقل عمومی را سامان ندهیم نسبت به نسل موجود و نسل بعدی مسوولیت جدی داریم.
در مجموع کابینه آقای احمدینژاد را جدا از شخص رییس جمهور چگونه ارزیابی میکنید؟
کابینه بر اساس انتخابی که خود آقای احمدینژاد اعلام کرده بود که نمیخواهم از ژنرالها استفاده کنم، شکل گرفت. به لحاظ ظرفیت مدیریتی، مدیران کابینه در سطح متوسط هستند. البته در بین آنها میشود معدود افرادی را پیدا کرد که از ظرفیت اجرایی بالاتری برخوردار هستند ولی تصورم بر این است که در کابینه بیشتر، تصمیمات فردی خود احمدینژاد ، کار را پیش میبرد تا تصمیمات جمعی و عقل جمعی موجود در هیات دولت.
* به اعتقاد شما با توجه به عملکرد دولت در یک سال گذشته، آیا مردم میتوانند برای حل مشکلاتشان در سه سال آینده به دولت
آقای احمدینژاد امیدوار باشند؟
بله، درست است که این نقد و انتقاد به دولت وجود دارد که از مدیران با ظرفیتهای بالاتر استفاده نمیشود اما در این سطح از مدیریت چون تلاشهای فوقالعادهای در حال انجام شدن است و وزراء در ارتباط مستقیم با نیازمندیهای مردم قرار میگیرند این امکان وجود دارد که ما امیدوار باشیم دولت بتواند برخی از گرههای اساسی موجود در کشور را باز و مشکلات مردم را رفع کند.
آقای احمدینژاد نیز نباید با وزرای خود تعارف داشته باشد. اگر واقعا فردی را در راستای اجرای وظیفه و تعهداتی که کرده به قدر کافی قوی نمیبیند، باید تعویض کند و فرصتسوزی نکند تا به وعدههای داده شده عمل شود.
یکی از ابتکارات احمدینژاد سفرهای استانی است. عدهای انتقاداتی به این سفرها از جمله هزینههای سفر، ایجاد توقع در بین مردم و مهمتر از همه اتخاذ تصمیمات غیر کارشناسی و اجرا نشدن مصوبات هیات دولت را مطرح میکنند، نظر شما چیست؟
باید فرآیند این سفرها را دید و اگر به آنچه اتفاق افتاده فرآیندی نگاه کنیم خواهیم دید که جهتگیریهای این سفرها اصلاح شده و بسیاری از کاستیها و ضعفهای آن امروز دیگر نیست. چرا که کارها کارشناسی میشود و جلسات مشترکی بین مسوولان نهاد ریاست جمهوری و مسوولان استان گذاشته میشود. حضور خود آقای احمدینژاد، وزرا و کابینه در استانها و مواجهه با مردم حتما آثار و برکات خوبی دارد ولیکن به نظر من به خصوص وعدههایی که خود آقای احمدینژاد در ملاقاتهای عمومیبه مردم میدهد باید حساب شده، مهار شدهتر و منطبق بر تصمیماتی باشد که در جمعهای کارشناسی گرفته میشود.
اگر سفرهای استانی را از تصمیماتی که هیات دولت میخواهد برای استانها بگیرد جدا کنیم، هیات دولت میتواند با مسوولان استان در تهران جلسهای مشترک داشته باشد و فارغ از فضایی که بر سفر حاکم است، تصمیماتی اصولی متناسب با نیازها و استعدادهای منطقه گرفته شود و در عین حال هیات وزیران یا بخشی از هیات وزیران با مدیریت خود آقای احمدینژاد در استانها حضور پیدا کنند و از نزدیک با مشکلات و مسائل منطقه آشنا شوند.
برای این دو مساله به لحاظ انطباق بر هم و انجامشان در زمان واحد الزامیوجود ندارد و میتوان آن را در دو زمان و فضای متفاوت انجام داد تا تصمیمات احساسی و عاطفی بر تصمیمات کارشناسی و کارهایی که طبیعتا باید توسط بخشهای مختلف نظارتی و تصمیمگیری اجرایی گرفته شود، غلبه پیدا نکند.
دولت احمدینژاد کار خود را در زمان فعالیت مجلس هفتم آغاز کرد. بیش از یک سال از همکاری مشترک مجلس و دولت میگذرد. آقای حداد عادل رییس مجلس شورای اسلامیدر مصاحبهای در خصوص ارزیابیاش از تعامل مجلس و دولت اعلام کرد که این تعامل فراز و فرودهایی داشته، نظر شما چیست؟
شاید بزرگترین آسیبی که در بحث تعامل دولت و مجلس وجود دارد این است که جریان اصولگرایان یک جریان حزبی تعریف شده مرسوم کشور نیست. به همین دلیل بعضا تمایلات منطقهای و ترجیحات فردی مثل دورههای قبلی مجلس بر منافع جمعی و خواست کلی که اصولگرایان انتظار دارند، غلبه میکند. این مساله دو جانبه است و این ضعف هم از ناحیه دولت و هم از ناحیه مجلس وجود دارد.
چاره این کار این است که مسوولان دولت و مجلس شورای اسلامی نشستهای مشترکی در سطح وزرا، معاونین وزرا، مجمع عمومی و شورای مرکزی فراکسیونهای مجلس داشته باشند و آسیبشناسی به طور جدی صورت بگیرد و دولت رایزنی بیشتری را با مجلس داشته باشد.
ریاست محترم جمهوری و ریاست محترم مجلس رایزنیهای مشترک بیشتر و با فاصلههای کوتاهتری با هم داشته باشند و نمایندههای موثر مجلس در جریان تصمیمگیریهای دولت قرار بگیرند. آنچه مجلس از دولت انتظار دارد این است که نظرات و لوایح دولت قبل از آنکه از تریبون مجلس اعلام شود، افراد موثر در مجلس از آن مطلع شوند، نظر آنها پرسیده شود و یک رایزنی دو جانبهای صورت گیرد.
به اعتقاد من، اینکه گفتند تعامل بین مجلس و دولت فراز و فرودهایی داشته، درست است. مدتی است که روابط نسبت به روابط اولیه کم شده و به نظر من اگر تعامل مجلس و دولت با توجه به نکات ذکر شده صورت بگیرد آثار و برکات بیشتری دارد و آن ضعف حزبی نبودن جریان اصولگرا را هم میتواند پوشش دهد و این کار هم از طریق دولت و هم از طریق مجلس شدنی است.
مقام معظم رهبری در دیدار با هیات دولت بر مبارزه با گرانیها تاکید کردند. بنابراین میتوان گفت که گرانی وجود دارد و قابل انکار نیست. نظر شما در این زمینه چیست و آیا دولت توانایی مقابله با گرانی را دارد؟
دولت تصمیماتی گرفته که باعث انبساط پولی در کشور میشود یعنی حجم طرحهای عمرانی، هزینههای مختلفی که در حال انجام شدن است و سیاستهای پولی که دولت اتخاذ کرده، بهرغم اینکه اقداماتی مثبت است اما به هر حال سیاستهای انبساطی است.
انبساط پولی به طور طبیعی افزایش قیمتها را به دنبال خود دارد. حال چه به لحاظ بخشی در یک جایی که فشار تقاضای دولت بالا میرود و چه به لحاظ عمومی که سطح عمومی قیمتها را بالا میبرد و این فشار را میآورد.
بخش دیگر از افزایش قیمتها متاثر از سیاستهای بازرگانی دولت است. وزارت بازرگانی جهتگیری خود را در حذف یارانهها و یکسانسازی برخی محصولات انجام داده بنابراین به طور طبیعی فشار ناشی از این سیاست به مواد اولیه به خصوص در بخش مواد غذایی وارد میشود. وزارت بازرگانی در این زمینه مسوول است و باید چارهاندیشی کند.
دولت برای جبران آثار تورمی این نوع سیاستها باید سیاستهایی ضد تورمیرا اتخاذ میکرد تا بتواند به تقاضایی که به وجود میآید، پاسخ و فشار قیمتها را کاهش دهد و مشکل را علاج کند.
به نظر من دولت در این زمینه از اتخاذ سیاستهای ضدتورمی که مکمل سیاستهای انبساطی پول بود، ضعیف عمل کرده و زمینهها را خوب شناسایی نکرده و در سیاستگذاری و اجرا با کاستی مواجه بوده و آن طور که باید نتوانسته با این ضعفها مقابله کند. بنابراین قیمتها افزایش پیدا کرد.
البته مطابق گزارشهایی که بانک مرکزی دارد در مجموع متوسط افزایش شاخص قیمتها نسبت به سالهای قبل آن کمتر بوده منتهی چون در دو زمینه مشخص که مردم مستقیما با آن درگیر هستند، یکی مصالح و مواد ساختمانی که در قیمت مسکن و اجاره بهای مسکن تاثیر دارد و دیگری هم در مواد غذایی بارز بوده، به همین دلیل حساسیتهایی را به وجود آورده که مقام معظم رهبری هم در این زمینه هشدار دادند.
در بخش مواد غذایی بخش اعظمیاز سبد مصرفی خانوارهای کمدرآمد، مواد غذایی و کالای مصرفی ضروری آنها را شامل میشود که متوسط آن را در جامعه خیلی تورم را بالا نمیبرد ولی فشارش به طور نسبی بر طبقات پایین جامعه بیش از طبقات بالا است. دولت باید این وضع را پیشبینی و چارهاندیشی میکرد.
با توجه به شرایطی که در ماههای آتی برای اقتصاد ملی فراهم شده، در حال حاضر باید کارهای کارشناسی صورت بگیرد و چارهای اندیشیده شود تا اگر مشکلی بروز کرد اقدام به مقابله با آن نکنیم و قبل از آن پیشبینی و مشکل را حل کنیم.
در مجموع، عملکرد خود آقای احمدینژاد را چگونه ارزیابی میکنید؟ آیا توانسته وعدههای خود را محقق کند؟ آیا اصلا به سمت تحقق وعدههای خود حرکت میکند؟
من فکر میکنم جهتگیرهای رفتار ایشان در حوزههای سیاسی، اقتصادی، بینالملل و دیپلماسی خارجی قابل دفاع است. ایشان اگر افراد توانمندی که برنامهریزی سیستمی خوبی داشته باشند و بتوانند پیامدهای موجهای مختلف تصمیماتی که در عرصه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی گرفته میشود را پیشبینی کنند، همراه داشته باشند.حتما دولت توفیقاتی فراتر از آنچه که امروز پیدا کرده، پیدا خواهد کرد و خود آقای احمدینژاد هم میتواند بخش قابل توجهی از وعدههایی را که داده محقق کند.
موانع فوقالعاده زیاد است، متحول و همراه کردن یک بدنه اداری و بوروکراتی که به نظام مدیریتی بوروکرات و غیر انقلابی عادت کرده، کار بسیار دشواری است. این مشکل در سیستم بانکی و نظام برنامهریزی مشاهده میشود. همچنین در دستگاههای اجرایی هم کم و بیش وجود دارد. بنابراین هم باید نوع نگاه کارشناسانه به مسائل تغییر کند و هم باید از لحاظ ظرفیت اجرایی تحولات فراهم شود.
آقای احمدینژاد ایدههای خوبی دارد ولی در این زمینه که همراهان توانمندی داشته تا بتوانند این ایدهها را عملیاتی کنند و به خصوص به آن نظم سیستمی دهند تا آثار مثبت اجتماعی فراوان و تبعات کمیداشته باشد، دچار کاستی هستند.
اگر بخواهید جایگاه و وضعیت آقای احمدینژاد را در بین خود اصولگرایان ارزیابی کنید و اینکه ایشان الان به لحاظ محبوبیت در چه وضعیتی است، چه خواهید گفت؟
به اعتقاد من آقای احمدینژاد از مقبولیت بسیار خوبی در مجموعه اصولگرایان برخوردار است و پشتوانه مردمی بسیار خوبی را برای خودش ایجاد کرده و ظرفیتهای اجتماعی بسیار خوبی برای آقای احمدینژاد فراهم شده است. به عینه میبینم که ریاست محترم مجلس شورای اسلامی، جمع کثیری از اصولگرایان در داخل مجلس، مجموعه نهادهای مدنی متصل به اصولگرایان اعم از احزاب، نهادها، موسسات اجتماعی و سازمان های غیر دولتی متعلق به جریان اصولگرایان در تلاشند که آقای احمدینژاد بتواند در خدمتگزاری به مردم و پیشبرد اصول انقلاب توفیقات بسیار خوبی را بدست آورد. امیدوارم که با بهتر شدن تعاملات بین دولت و مجلس این بستر بهتر فراهم شود و کاستیهایی که در دولت و مجلس برای همراهی کردن وجود دارد، مرتفع شود.
منبع: فارس
ارسال نظر