اولین شب کارگردانان برگزار شد
تقدیر از چهار فیلمسازاز نسلهای مختلف
یکشنبه شب برای کارگردانان سینمای ایران شب ویژهای بود. شبی به نام آنها که با تقدیر از چهار کارگردان همراه بود این مراسم که در مجموعه ورزشی انقلاب با حضور کارگردانان و هنرمندانی همچون علی معلم، مسعود کیمیایی، تهمینه میلانی، پوران درخشنده، محمد سریر، منوچهر محمدی، فرشته طائرپور، محمد بزرگنیا، محمد مهدی عسگر پور، فرهاد توحیدی، جعفر پناهی، علیرضا امینی، علیرضا داوودنژاد، احمدرضا درویش، مهتاب کرامتی، مرتضی شایسته، پرویز پرستویی و... برگزار و با استقبال روبهرو شد.
مهرداد پارسا
یکشنبه شب برای کارگردانان سینمای ایران شب ویژهای بود. شبی به نام آنها که با تقدیر از چهار کارگردان همراه بود این مراسم که در مجموعه ورزشی انقلاب با حضور کارگردانان و هنرمندانی همچون علی معلم، مسعود کیمیایی، تهمینه میلانی، پوران درخشنده، محمد سریر، منوچهر محمدی، فرشته طائرپور، محمد بزرگنیا، محمد مهدی عسگر پور، فرهاد توحیدی، جعفر پناهی، علیرضا امینی، علیرضا داوودنژاد، احمدرضا درویش، مهتاب کرامتی، مرتضی شایسته، پرویز پرستویی و... برگزار و با استقبال روبهرو شد. عکسها: خبرگزاری فارس
پیش از شروع مراسم و پس از آن بازار گفتوگو بسیار داغ بود و صحبتهای صمیمانهای میان کارگردانان سینمای ایران شکل گرفت. اجرای این مراسم بر عهده محمدرضا شهیدی فر از مجریان تلویزیون بود.
در ابتدای این مراسم علیرضا ریسیان ضمن خوشامدگویی به حضار درباره کارگردانان و وظیفه آنان صحبت کرد. رییس کانون سینمای ایران گفت: در تعاریف آکادمیک وظیفه کارگردان هدایت و راهنمایی است و بالاترین مرتبه خلق اثر به کارگردان نسبت داده میشود. امشب میخواهیم جایگاه این هنرمندان را ارج نهیم و از منزلت این قشر فرهیخته قدردانی کنیم.
ریسیان ادامه داد: اگر هر کارگردانی بخواهد اثری را خلق کند یا به نقد بدیها بپردازد، باید جایگاهی خاص در جامعه داشته باشد. تعیین جایگاه و شان و منزلت این عزیزان باید توسط ما و بزرگترها پاس نگهداشته شود، زیرا اگر سینمای ایران به جایگاهی رسیده است، این جایگاه را مدیون این هنرمندان است. اگر حالا کشورهای مسلمان همسایه یا کشورهای منطقه آرزوی داشتن جایگاه ما را در سطح جهان دارند، به خاطر حضور این کارگردانان هنرمند و افتخارات آنها در سطح جهانی است.
وی سپس به توضیحاتی درباره جشن کارگردانان پرداخت و افزود: تمامی دوستانی که امشب در این مراسم حضور دارند از ارزش بالایی برخوردارند. ما فکر کردیم امشب از دوستانی تقدیر کنیم که در داخل کشور کمتر مورد توجه مجامع رسمی بودهاند.
ریسیان در پایان ابزار امیدواری کرد که به کمک یکدیگر در تثبیت موقعیت و تعیین جایگاه و شان و منزلت کارگردانی در سینمای ایران کوشا باشیم.
تجلیل از راننده تاکسی که کارگردان شد
در ادامه این مراسم، از سیروس الوند دعوت شد تا برای تجلیل شاپور قریب از پیشکسوتان سینمای ایران به روی سن بیاید.
وی با حضور روی سن گفت: «شورای مرکزی کانون کارگردانان قصد دارد از هنرمندی پیشکسوت تقدیر کند که بیش از ۴۰سال در سینمای ایران فعالیت کرده است. این هنرمند با تولید آثار فاخر توانسته جایگاه خود را در این سینما بعد از گذشت سالهای طولانی حفظ کند.»
شاپور قریب در میان تشویق شدید حضار به روی سن آمد و گفت: من ۲۷سال است در گوشهای فراموش شدهام و باورم نمیشود که از من تجلیل میشود. در دروازه دولاب بزرگ شدهام. آرزو داشتم راننده تاکسی شوم که این راننده تاکسی نویسنده شد و بعد تئاتر کار کردم و بعد از مدتی کارگردان سینما شدم و همیشه هم خودم تنها بودم و کسی کمک نکرد.
وی در پایان گفت: «حالا از کسانی که در راس هستند یک تقاضا دارم میخواهم که من را کمک کنند تا آخرین فیلمم را برای کودکان بسازم.»
تجلیل از کیارستمی و صحبتهای طولانی فروزش درباره او
سپس ابراهیم فروزش به روی صحنه رفت و پس از خواندن مطالبی بسیار بلند راجع به عباس کیارستمی، از او دعوت کرد تا به روی سن بیاید.
فروزش در ارتباط با آثار این فیلمساز برجسته سینمای ایران گفت: «کارهای کیارستمی به انسان هدف میدهد. فیلمهای او به گوشههایی از زندگی انسان میپردازد که همه را شگفتزده و روح را زنده میکند. به همین دلیل است که همیشه نگاه جهانی همراه او است. وی نماینده عالیترین صدر هنر در سینمای ایران است.» فروزش در ادامه با خواندن متنهایی از کوروساوا و مارتین اسکورسیزی درباره کیارستمی به عناوین و جوایزی که وی تاکنون کسب کرده اشاره کرد.
کیارستمی نیز هنگام دریافت هدیه خود به شوخی گفت: من قبلا از طرفداران عباس کیارستمی بودم اما با شنیدن این متن طولانی که نمیدانم آقای فروزش چگونه آن را تولید کرده از عباس کیارستمی بدم آمد!
وی در بخش دیگری از صحبتهایش گفت: «از اینکه غیبت من را در طول این سالها موجه دانستهاید سپاسگزارم و احساس خوشحالی میکنم که امروز در میان شما هستم.»
بدا به حال سینمایی که عیاری را از دست داده است
کیومرث پوراحمد به روی سن آمد تا از کیانوش عیاری تجلیل کند. این کارگردان درباره کیانوش عیاری گفت: درباره عیاری صحبت کردن سخت است. من و او با یکدیگر فیلمسازی را آغاز کردهایم و هماکنون چندین ساخته کیانوش عیاری از بهترینها هستند. اما باید بگویم بدا به حال سینمایی که عیاری را از دست داده است و خوشا به حال تلویزیون که عیاری دارد که در آن کار میکند. بیایید کاری کنیم که عیاری به سینما برگردد.
عیاری هم پس از دریافت هدیه خود از پوراحمد گفت: نزدیک پنج سال است که مشغول ساخت مجموعه «روزگار قریب» برای سینما هستم به همین دلیل از سینما دورم، اما خوشحالم که در کنار دوستان و همکارانم فراموش نشدهام.
فرهادی انتظار تقدیر نداشت
کمال تبریزی تقدیر از اصغر فرهادی را به عنوان کارگردان نسل سوم بر عهده داشت.
تبریزی درباره این کارگردان گفت: او بسیار آرام و خوشاخلاق است و کسانی که با او کار کردهاند، میدانند که وی همیشه سر صحنه مهربان و مودب است و هیاهوی زیادی ندارد.
فرهادی هم پس از دریافت جایزه خود ضمن تشکر از انتخابش گفت: خیلی سخت است که در جمعی مورد تقدیر قرار بگیری که همه شایستهتر از تو باشند. در طی این سالها جشنی به صداقت و گرمی امشب در سینما برگزار نشده بود.
تقدیر از ریسیان
در ادامه این مراسم رضا میرکریمی رییس هیاتمدیره خانه سینما با اهدای لوح تقدیر از علیرضا رییسیان رییس کانون کارگردانان تشکر و قدردانی کرد. میرکریمی در این ارتباط گفت: «در خانه سینما کار کردن نیاز به فداکاری دارد. از ایشان به خاطر فعالیتهای صنفی شان در اعتلای این حرفه تشکر میکنم. احساس میکنم برگزاری چنین مراسم موجب شور و نشاط صنفی در میان اعضا میشود».
رییسیان پس از گرفتن لوح تقدیر خانه سینما گفت: «سال ۱۳۶۷ بود که سیدمحمد بهشتی دوست و برادر بزرگ بنده در اتاقی در فارابی از من خواست فعالیتهای خانه سینما را به عنوان اولین نهاد مدنی سینما دنبال کنم. پس از آن هفت دوره در شورای مرکزی و در حال حا ضر نیز به مدت دوسال و نیم در ریاست کانون فعالیت دارم. اگر تاکنون کانون موفقیتی کسب کرده به مدد بزرگان است.
در پایان این مراسم مانند تمامی جشنها و گردهماییهایی که این روزها در ارتباط با سینما برگزار میشود، شهیدیفر به یاد و گرامیداشت مقام رسول ملاقلیپور کارگردان سینمای دفاع مقدس پرداخت.
اولین شب کارگردانان سینمای ایران با مراسم شام باشکوهی به پایان رسید. مراسمی که از صمیمیت وگرمای خاصی برخوردار بود و شاید در سالهای اخیر در سینمای ایران جشنی به این صورت برگزار نشده بود.
ارسال نظر