مشکل تغییرات آب و هوایی محیط‌زیست برای نخستین‌بار در شورای امنیت سازمان ملل متحد طرح شده است گفت‌وگوی نمایندگان به تصمیم‌گیری خاصی منجر نشد، اما اهمیت موضوع بیشتر از همیشه روشن شده است. در هفته‌های اخیر روشن شده است که جهانیان از تغییرات آب و هوایی به شدت آسیب خواهند دید و در این رهگذر مردم کشورهای محروم آسیب بیشتری متحمل می‌شوند. مهم‌ترین پیامد گرمایش زمین آن است که منابع آب به طور بسیار غیرعادلانه‌ای تقسیم شده، از سویی با بارندگی بیشتر و ذوب یخ‌های شناور سطح آب اقیانوس‌ها بالا خواهد آمد و زندگی میلیون‌ها انسان در جزایر بی‌شماری به خطر می‌افتد. از سوی دیگر در مناطق پهناور با بالا رفتن حرارت، خشکسالی فرا می‌رسد و کشتزارهای بسیاری را به زمین‌های خشک و لم یزرع بدل می‌کند.

با خشکسالی‌های مداومی که هم‌اکنون شروع شده است سه چهارم ساکنان آفریقا از کمبود آب آشامیدنی رنج می‌برند و با قحطی و محرومیت فزاینده روبه‌رو هستند.

بسیاری از کارشناسان بحران دارفور را به خشکسالی‌های سنگین در سودان مربوط دانسته و به این ترتیب تصویری از آینده‌ای دهشتناک را ترسیم کرده‌اند. کمبود شدید منابع آب و غذا نه تنها به بحران‌های اجتماعی و سیاسی دامن می‌زند بلکه بحران‌های بیشتری به بار خواهد آورد.

در چشم‌انداز تیره‌ای که در برابر جهانیان قرار گرفته دو پدیده مهم قابل تشخیص است: امواج پناهندگان و آوارگان فراری و همچنین رقابت بر سر مواد خام.کشورهای عضو روز سه‌شنبه گذشته به دعوت بریتانیا در شورای امنیت به گفت‌وگو نشستند. جلسه از سطح تبادل‌نظر فراتر نرفت، هرچند بر همگان روشن است که بدون کاستن از میزان فعلی گاز کربنیک فاجعه‌ای در انتظار جهانیان است و این بدون همکاری جدی و فعالانه دولت‌ها امکان‌پذیر نیست. اما بسیاری از دولت‌ها برای همکاری و پذیرفتن مسوولیت آمادگی ندارند.

برای نمونه چین که خود از بزرگ‌ترین منابع آلودگی محیط‌زیست در جهان به شمار می‌رود، بالاترین نهاد سازمان ملل را مکانی مناسب برای رسیدگی به مشکل گرمایش زمین نمی‌داند.

در برابر برخی از اعضا عقیده دارند که شورای امنیت درست همان جای مناسبی است که باید موانع ساختاری و اداری را کنار بگذارد و به مسائلی بپردازد که با ادامه حیات نوع بشر بستگی دارد. اگر جامعه بین‌المللی نتواند با این موضوع به درستی برخورد کند، دور نیست که جهان ما به مکانی غیرقابل زیست بدل شود.