تحلیل اکونومیست از تاثیر المپیک بر اقتصاد:
المپیک و تورم
مترجم: شادی آذری- تغییر چهره پایتخت چین طی چند سال اخیر بسیار زیاد بوده است. اما امسال این تغییرات سرگیجهآور خواهد بود.کارهای در دست اقدامی که در سال جدید به مرحله تکمیل میرسند به این شرحاند: دوازده مرکز ورزشهای المپیک، یک قطار زیرزمینی شهری، مجموعهای از برجهای اداری، یک فرودگاه بزرگ و پس از مدتی تعویق و انتقادات زیاد، یک مرکز تئاتر تخممرغی شکل با طراحی به سبک فرانسوی.
بهخاطر شور و شوق بازیهای المپیک، اقتصاد پکن رونقی ناگهانی گرفته و قیمت مسکن در این شهر افزایش یافته است. بسیاری نگرانند که پس از بازیها بازگشت اوضاع اقتصادی به حالی عادی با فراز و نشیبهایی همراه باشد.
بهطور معمول شهرهای میزبان بازیهای المپیک پیش از بازیها رشد اقتصادی خوبی را تجربه میکنند. اکنون هم در شرایطی که کمتر از ۱۸ ماه به افتتاح بازیهای المپیک پکن باقیمانده است، اقتصاد چین در مجموع رشدی همگام با رشد پکن را شاهد است.
میزان این رشد در سال گذشته 7/10درصد بوده است و رشد اقتصادی پایتخت 12درصد (این هشتمین سال متوالی بود که چین رشد دورقمی را تجربه میکرد.) رهبران دولت مرکزی نگران آنند که این سرعت رشد کاهش نیابد زیرا برای بهکار انداختن ترمزها و کاهش این سرعت موانع زیادی وجود دارد.
در جلسه سالانه پارلمان چین که روز پنجم ماه مارس آغاز شد و دو هفته به طول میانجامد، کنگره ملی خلق (NPC) از تلاشهای رهبر این کشور برای کنترل سرمایه گذاری و تعدیل بازارهای املاک قدردانی میکند.
همچنین براساس آنچه در مطبوعات چین آمده است کنگره ملی خلق برنامهای را با هدف کاهش رشد اقتصادی در سال جاری تصویب خواهد کرد و سعی میکند رشد اقتصادی را به حدود 8درصد برساند. اما کسی پیشبینی این همه تغییر را نمیکند. هدف سال گذشته هم رشد اقتصادی 8درصدی بود. همینطور هدف پکن برای رشد تولید ناخالص داخلی در سال 2007 مانند سال گذشته رشد متوسط 9درصد است.
اما برای رهبران چینی جهش ناگهانی پکن یک نگرانی هم محسوب میشود.
شهروندان کمدرآمد از تلخی افزایش قیمت مسکن شکایت دارند. در ماه ژانویه شاخص قیمت مسکن در پکن تا 9/9درصد نسبت به ماه ژانویه سال 2006 افزایش یافت.
این دومین نرخ بالای افزایش در میان ۷۰شهری بود که در آنها بررسی انجام شد و قیمتها در مورد برخی از املاک مسکونی بسیار بیشتر از اینها افزایش یافته است.
در اجلاس کنگره ملی خلق که در ماه پاییز قرار است انجام شود، رهبران سعی خواهند کرد تاکید کنند که با شهروندان عادی ابراز همدردی میکنند.
طی دو سال گذشته، دولت مرکزی چین یکسری راهکار را با هدف تعدیل بازار املاک در پکن و سایر شهرها تدوین کرده است. از جمله آنها میتوان به مالیات جدید بر معاملات مسکن و اجارهبهای جدید اشاره کرد. ماه گذشته هم محدودیتهای جدیدی برای خرید مسکن توسط خارجیها وضع شد.
در شانگهای این اقدامات به موفقیتهایی هم منجر شده است (و البته پولها را به حباب بازار سهام منتقل کرده است) اما در پکن اینطور نیست. پارسال توسعهبخش املاک بیش از نیمی از کل سرمایهگذاریهای انجام شده در پایتخت را به خود اختصاص داد.
صاحبنظران بر این باورند که قیمت املاک به دلیل عرضه کم زمین و سیاستهای کند در مورد پول چین یعنی یوآن، افزایش یافته است.
به علاوه برای حذف جرثقیلها از چهره شهر و پایان دادن به گردوغبار برخاسته از سایتهای ساختوساز، پکن پروژههای ساختوساز جدید را متوقف کرده است. همین امر موجب شده است عرضه مورد انتظار املاک کاهش و قیمتها افزایش یابد.
سال گذشته مجموعه پروژههای مسکن نزدیک به ۶درصد کمتر از سال ۲۰۰۵ بود. برای شهروندان فقیرتر چشمانداز بسیار تیره و تار بود چون پروژههای ساخت مسکن ارزانقیمت نزدیک به ۵۷درصد کاهش یافت.
براساس گزارش مطبوعات در هفته جاری، دولت مرکزی به تازگی خواستار جلسهای ویژه برای بحث در مورد راههای کنترل بازار املاک پکن شد.
در میان پیشنهادات دولت، افزایش عرضه مسکن هم به چشم میخورد. در ماه ژانویه، شهردار پکن، وانگ کیشان، برنامههایی را برای رونق ساختوساز خانههای ارزانقیمت ارائه داد. اما مشخص نیست که چه زمانی این خانهها در بازار عرضه میشوند.
و آیا اصلا این راهکار برای کنترل قیمتها موثر خواهد بود یا خیر. برای دولتهای محلی قیمتهای بالاتر به معنای درآمدهای بیشتر مالیاتی است و این مزیتی است که تاکنون از آن دست کشیده نشده است.
مقامات دولتی برآورد کردهاند که از سال ۲۰۰۳ تاکنون بازیهای المپیک بیش از ۲درصد در رشد اقتصادی پکن سهم داشته است. اما آنها تاکید میکنند که پس از این بازیها زیرساختار جدید شهر و چهره پرابهت جدید آن (از جمله ساختمان تئاتر تخممرغی شکل که امید میرود بتواند ستارههای خارجی را جذب کند) میتواند به گردش اقتصادی کمک کند. آنها میگویند: جریان سرمایهگذاری پایدار خواهد ماند و این مهم از طریق توسعه بیشتر زیرساختها و تقاضای روزافزون برای املاک محقق خواهد شد.
اما برخی از ناظران نگرانند. در یکی از ماهنامههای چین که در ماه دسامبر منتشر شد، آمده است پایان المپیک همزمان خواهد بود با رکود اقتصاد چین و خطر کسادی پس از بازیهای المپیک در پایتخت بسیار قوی است. براساس بررسیهای آنها هزینههای پکن در زمینه المپیک بالغ بر 35میلیارد دلار است که 43درصد مجموع هزینههای بازیها را نسبت به المپیک مونترال در سال 1976 تاکنون تشکیل میدهد. همین موضوع میتواند احتمال کاهش سرمایهگذاری پس از بازیهای المپیک را تقویت کند، به خصوص اگر دلالان بورس سرگرم رهایی از ورشکستگی باشند.
ارسال نظر